Περί κοινού εορτασμού του Πάσχα Ορθοδόξων & Ρωμαιοκαθολικών! (Και η τοποθέτηση του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου επ' αυτού)

Έντονες αντιδράσεις για τον κοινό Εορτασμό του Πάσχα το 2025: Ανησυχία από Ορθόδοξους πιστούς

Του Γιώργου Θεοχάρη – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Πάσχα 2025: Η συζήτηση για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών έχει επανέλθει στο προσκήνιο, ιδιαίτερα με αφορμή το 2025, όπου το Πάσχα θα συμπέσει ημερολογιακά στις 20 Απριλίου για τις δύο Εκκλησίες.

Το θέμα έχει προκαλέσει αντιδράσεις από πολλούς Ορθόδοξους πιστούς, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες, ενώ το ζήτημα τίθεται υπό συζήτηση σε θεολογικό και εκκλησιαστικό επίπεδο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει αναφερθεί στο ενδεχόμενο καθιέρωσης κοινού εορτασμού, τονίζοντας ότι αυτή η κίνηση θα μπορούσε να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ των χριστιανών παγκοσμίως και να προωθήσει την ενότητα των Εκκλησιών.

Ο Πατριάρχης έχει εκφράσει την επιθυμία να τεθεί το ζήτημα προς εξέταση, ιδιαίτερα καθώς το 2025 σηματοδοτεί την επέτειο των 1700 χρόνων από τη Σύνοδο της Νίκαιας, η οποία όρισε τον τρόπο υπολογισμού του Πάσχα.

Ωστόσο, αρκετοί Ορθόδοξοι εκφράζουν επιφυλάξεις ή και αντίθεση σε αυτή την προοπτική, φοβούμενοι ότι η οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε αλλοίωση της παράδοσης και των δογμάτων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Στην Ελλάδα, πολλοί πιστοί, αλλά και ιεράρχες, εκφράζουν ανησυχία για τις συνέπειες που θα είχε ένας κοινός εορτασμός με την Καθολική Εκκλησία, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των διαφορών που υπάρχουν στο δόγμα και την παράδοση.

Το ζήτημα αναμένεται να συζητηθεί περαιτέρω τόσο σε επίπεδο τοπικών Εκκλησιών όσο και σε διεθνείς εκκλησιαστικούς κύκλους, καθώς πλησιάζει το 2025, και είναι πιθανό να προκαλέσει έντονες θεολογικές και κοινωνικές συζητήσεις στους κόλπους της Ορθοδοξίας.

Η φωτογραφία αυτή είναι από εδώ και νομίζω πως μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει στις ψυχές των ορθοδόξων χριστιανών - αν κάποιοι τη βλέπουν ως ελπιδοφόρα για την "ενότητα του χριστιανικού κόσμου", λυπάμαι διπλά.

Το σχόλιό μας:

Ο υπολογισμός της ημερομηνίας του Πάσχα από τους ρωμαιοκαθολικούς είναι ακριβέστερος από τον δικό μας, διότι εκείνοι, τον 16ο αιώνα, άλλαξαν και το πασχάλιο μαζί με το ημερολόγιο, κι έτσι υπολογίζουν ακριβέστερα την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία.

Εμείς δεν τηρούμε ορθά τον κανόνα της Α΄ Οικουμενικής, που ορίζει το Πάσχα να είναι την Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία (και οπωσδήποτε μετά το ιουδαϊκό Πάσχα). Οι ρωμαιοκαθολικοί σφάλλουν στην τήρηση της τελευταίας διάταξης - ενίοτε γιορτάζουν Πάσχα πριν το ιουδαϊκό, πράγμα που συνιστά σοβαρό σφάλμα, και ιστορικά, αλλά και θεολογικά, γιατί ο χριστιανισμός είναι βήμα πνευματικής προόδου σε σχέση με τον ιουδαϊσμό, άρα πρέπει να έπεται.

Εδώ πάντως υπάρχει ένα πρόβλημα: Το Πατριαρχείο δεν λέει ότι θα αλλάξουμε το Πασχάλιο για να γίνει πιο σωστό, αλλά για να συνεορτάζουμε με τους ρωμαιοκαθολικούς! Όπερ άτοπον και σκανδαλώδες (κατ' εμέ).

Και γίνεται πιο σκανδαλώδες, αν αναλογιστεί κάποιος ότι δεν φαίνεται να στενοχωριέται κανείς για τον εορτολογικό διχασμό των ίδιων των Ορθοδόξων, που οι μισοί εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και όλες τις σταθερές εορτές σε διαφορετικές ημερομηνίες από τους άλλους μισούς!

 

Για τον καθορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα παραπέμπουμε στο άρθρο Το ζήτημα του ημερολογίου και ο τρόπος καθορισμού της εορτής του Πάσχα του π. Γεώργιου Μανουσάκη.

Μερικά αποσπάσματα:

Ο Αθηναίος αστρονόμος Μέτων (432 π.Χ.) ανακάλυψε ότι 235 συνοδικοί μήνες ισοδυναμούν με 19 τροπικά ηλιακά έτη.

Συνοδικός μήνας είναι το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών ομωνύμων φάσεων της σελήνης (π.χ. μεταξύ δύο πανσελήνων, ή μεταξύ δύο πρώτων τετάρτων) και είναι ίσος με 29,530588 ημέρες (~ 29 ημ. 12 ωρ. & 44΄), ενώ το Τροπικό έτος, όπως αναφέραμε και στην αρχή, είναι το χρονικό διάστημα για μια πλήρη εναλλαγή των εποχών κι έχει διάρκεια 365,242199 ημέρες (~ 365ημ. 5 ωρ. 48΄& 46΄΄).

Αυτή η περίοδος των 19 τροπικών ετών, ή 6940 ημερών περίπου, ονομάστηκε κύκλος του Μέτωνα, ή κύκλος της σελήνης.

....... Ο κύκλος του Μέτωνα δίνει μέχρι σήμερα την Μετώνεια (ή Ιουλιανή) πανσέληνο, 4-5 περίπου ημέρες αργότερα από την αστρονομική πραγματική πανσέληνο. Για τον 21^ο αιώνα η διαφορά είναι 4 ημέρες, για τον 22^ο θα είναι 5. Αντίθετα, η Πανσέληνος που δίνει το Γρηγοριανό ημερολόγιο σχεδόν ταυτίζεται με την αστρονομική Πανσέληνο, αφού λαμβάνει υπόψη του το λάθος του Μέτωνα. Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς και παρά το σφάλμα που είχαν, το οποίο στην αρχή ήταν μικρό, σχηματίστηκε από τους Αλεξανδρινούς αστρονόμους ο πίνακας των Πανσελήνων του Πάσχα (Πασχάλιοι πίνακες), δηλ. των κατά την 21^η Μαρτίου και μετά Πανσελήνων του Ιουλιανού ημερολογίου, που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται είτε αυτούσιο (Ρωσική Εκκλησία, Άγιο Όρος, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων κλπ), είτε σε σχέση με το Νέο ημερολόγιο, όπως εμείς.

        Η επινοηθείσα αυτή λύση του διορθωμένου Ιουλιανού ημερολογίου κατά 13 ημέρες έχει δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα στην Τυπική διάταξη της Εκκλησίας μας, τα οποία θα γνωρίζετε καλώς όσοι από εσάς ασχολείστε ενεργά με τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Η ημερομηνία της εορτής του Πάσχα επηρεάζει 10 εβδομάδες πριν (Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου) και 8 μετά από αυτό (Κυριακή των Αγίων Πάντων), συνολικά 126 ημέρες, περισσότερο από το 1/3 του Εκκλησιαστικού έτους. Αντιθέτως, όσες Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν αποδέχτηκαν επί του εορτολογίου τους το Γρηγοριανό ημερολόγιο, δεν αντιμετωπίζουν επιπλοκές και απορίες στην εφαρμογή του Τυπικού.

...... Σήμερα γνωρίζουμε, ότι δεν χρησιμοποιείται ο κύκλος του Μέτωνος στον καθορισμό του ημερολογίου, διότι αποδίδει πλασματική πανσέληνο. Επιπλέον, το Ιουλιανό ημερολόγιο ως ελλιπές, συμπαρέσυρε την ημερομηνία της ισημερίας και της πανσελήνου. Επίσης, υπάρχει ένα ζήτημα με τον καθορισμό της ημερομηνίας του Εβραϊκού Πάσχα.

Το Εβραϊκό Πάσχα δεν εορτάζεται όποτε εμείς θέλουμε ή όπως εμείς το υπολογίζουμε και στα Πασχάλια μας αναγράφουμε, αλλά όποτε οι Ισραηλίτες μέχρι σήμερα το καθορίζουν βάσει του Ισραηλιτικού παλαιού διορθωμένου τους σεληνοηλιακού ημερολογίου.

Σύμφωνα με αυτό, το ἔτος περιλαμβάνει 12 (κοινό) ἤ 13 (εμβόλιμο) σεληνιακούς μήνες των 29 ἤ 30 ημερών και φυσικά δεν είναι δυνατόν να συμπέσει με το ηλιακό (τροπικό) ἔτος. Ὁ 13^ος εμβόλιμος μήνας απαιτείται κατά διαστήματα, επειδή το σεληνιακό ἔτος έχει 354 ημέρες. Ανά περίοδο 19 ετών (κύκλος του Μέτωνος) η αρχή του ισραηλιτικού έτους συμπίπτει με το ηλιακό. Επειδή ο μήνας Νισάν, αναλόγως του διανυομένου κοινού ή εμβόλιμου έτους, δεν συμπίπτει την ίδια εποχή του τροπικού έτους, έτσι μέχρι σήμερα η πανσέληνος της άνοιξης για τούς Εβραίους, δηλ. η 14^η/ 15^η του σεληνιακού μήνα Νισάν, είναι ή η πανσέληνος ακριβώς μετά την εαρινή ισημερία του Γρηγοριανού ημερολογίου, ή η επόμενη πανσέληνος.

Όσον αφορά το διορθωμένον ιουλιανόν ημερολόγιο, το Νομικό Φάσκα, πέφτει στην μεταξύ 26^ης Μαρτίου και 23^ης Απριλίου πρώτης πανσελήνου της εαρινής ισημερίας, η οποία εξ εσφαλμένων υπολογισμών και των ατελειών του σεληνιακού ημερολογίου, τοποθετείται από τους Εβραίους την 26^η ή την 27^η Μαρτίου, δηλ. 6-7 ημέρες αργότερα από την κανονική εαρινή ισημερία. Οπότε, το Νομικόν Φάσκα, μπορεί να εορταστεί και πέραν της 23^ης Απριλίου, όπως, π.χ. το 2016 θα είναι στις 26 Απριλίου. Καθολικών: 27/3 ,Ορθοδόξων: 1/5.

Η Ρώμη διόρθωσε το 1582 το ημερολόγιο και το πασχάλιο, αντικατέστησε δε το χρυσοῦν γράμμα διά της επακτής, η οποία δεν συνδέεται ακλόνητα με το ημερολόγιο, δέχεται δε κατά διαστήματα διορθώσεις προσαρμογής.

  Οι Καθολικοί και οι Διαμαρτυρόμενοι εορτάζουν το Πάσχα (Λατίνων Πάσχα), υπολογίζοντας την εαρινή ισημερία και την εαρινή πανσέληνο σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και το σφάλμα του κύκλου του Μέτωνα, τη λεγόμενη εκκλησιαστική πρόπτωση. Έτσι, το Γρηγοριανό ημερολόγιο, παρά τις ατέλειες του, δεν παύει να είναι ακριβέστερο του Ιουλιανού.

Οπωσδήποτε η Εκκλησία οφείλει να λάβει υπόψιν το παρακάτω βαρυσήμαντο κείμενο του οσίου π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου:

Περί κοινού εορτασμού του Πάσχα μετά των ετεροδόξων

Η Εκκλησία της Ελλάδος, αν ευρεθή ενώπιον προτάσεως περί κοινού εορτασμού του Πάσχα η οιασδήποτε άλλης εορτής μετά των ετεροδόξων, οφείλει να αρνηθή και συζήτησιν κάν περί του θέματος.

Τοιαύτη συζήτησις πρέπει να αποκλεισθή παντί σθένει και πάση θυσία, διότι αποτελεί ανατροπήν εκ των θεμελίων της Ορθοδόξου Δογματικής και ιδία της Εκκλησιολογίας. Η πιστεύομεν ότι είμεθα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία η δεν πιστεύομεν.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία πεποιθυία ότι αύτη και μόνη είνε το Σώμα του Χριστού, ο στύλος και το εδραίωμα της Αληθείας, το Ταμείον της Χάριτος, το Εργαστήριον της Σωτηρίας, ενδιαφέρεται μέν ζωηρότατα περί της εις αυτήν επιστροφής των πεπλανημένων, αδιαφορεί όμως τελείως περί των εσωτερικών αυτών ζητημάτων, εν όσω ούτοι μένουν εν τη πλάνη.

Η Α´ Οικουμενική Σύνοδος ηθέλησε να θεσπίση κοινόν εορτασμόν, αλλά διά τα μέλη της Εκκλησίας, ουχί διά τους εκτός αυτής ευρισκομένους. Δεν συνεζήτησεν ούτε μετά των Γνωστικών, ούτε μετά των Μαρκιωνιτών, ούτε μετά των Μανιχαίων, ούτε μετά των Μοντανιστών, ούτε μετά των Δονατιστών, ίνα εύρη βάσιν συνεννοήσεως περί κοινών εορτασμών. Και ότε βραδύτερον απεκόπησαν εκ του Σώματος της Εκκλησίας οι Αρειανοί, οι Νεστοριανοί, οι Μονοφυσίται οι Εικονομάχοι κ.λπ. κ.λπ., η Εκκλησία ουδέποτε διενοήθη να προέλθη εις συνεννοήσεις μετ᾽ αυτών προς θέσπισιν κοινού εορτασμού είτε του Πάσχα είτε οιασδήποτε άλλης εορτής.

Η Εκκλησία ρυθμίζει τα ζητήματα Αυτής, λαμβάνουσα υπ᾽ όψιν αποκλειστικώς και μόνον το συμφέρον των μελών Αυτής και ουχί τας επιθυμίας των εκτός Αυτής ευρισκομένων. Αν οι εορτασμοί των αιρετικών συμπίπτουν μετά των τοιούτων της Εκκλησίας, άς συμπίπτουν. Αν δεν συμπίπτουν, άς μη συμπίπτουν. Η Εκκλησία δεν συσκέπτεται επί ίσοις όροις μετά των αιρετικών.

Διαλέγεται βεβαίως μετ᾽ αυτών, αλλ᾽ ίνα δείξη εις αυτούς την οδόν της επιστροφής. Το να συγκροτώνται «Οικουμενικά Συμπόσια» η άλλου τύπου Συνέδρια μεταξύ των Ορθοδόξων και της πανσπερμίας των αιρετικών και εν αυτοίς να συσκεπτώμεθα περί καθορισμού κοινών εορτασμών, εμμενόντων όμως και των μέν και των δε (Ορθοδόξων και αιρετικών) εν τοις οικείοις Δογματικοίς χώροις, τούτο άγνωστον και αδιανόητον όν εις την ιστορίαν της Εκκλησίας, όζον δε απαισίου θρησκευτικού συγκρητισμού και τείνον εις την καθιέρωσιν της αρμονικής και αδιαταράκτου συνυπάρξεως αληθείας και πλάνης, φωτός και σκότους, μόνον ως «σημείον των καιρών» δύναται να ερμηνευθή. […]

Μετά βαθείας τιμής και αγάπης εν Κυρίω Ιησού Χριστώ

* Ενορία, φύλλον 549, 10.05.1974

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΟΜΩΝΥΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ • ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2024 • ΤΕΥΧΟΣ 155

*****

Για τη στάση της Ορθοδοξίας έναντι του Καθολικισμού, παρακαλώ, ανατρέξτε σε αυτή την ανάρτηση και τις παραπομπές που παρέχει στο τέλος. 

Εκεί αναφέρεται:

... Θρησκευτικός ηγέτης ο πάπας είναι μόνο για τους ρωμαιοκαθολικούς χριστιανούς. Για εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς, ο πάπας είναι αρχηγός μιας αίρεσης, και μάλιστα ίσως της πιο ολέθριας: αίρεσης παντοδύναμης, με τεράστιο πλούτο και πολιτική ισχύ, που κρατάει αιχμάλωτα ολόκληρα έθνη στην κεντρική και δυτική Ευρώπη και τη λατινική Αμερική και γενικά, κατά τόπους, σε όλο τον πλανήτη.
Οι ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί αναμφίβολα είναι αδελφοί και συνάνθρωποί μας και, ως προς την πίστη και το ήθος, παρόμοιοι με εμάς. Τους αγκαλιάζουμε, και πρέπει να τους αγκαλιάζουμε, 100% με αγάπη Χριστού. Όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι, από θρησκευτική άποψη, η Οργάνωση, στην οποία ανήκουν (η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία), δεν διαφύλαξε και δεν διαφυλάσσει εδώ και χίλια χρόνια την αυθεντικότητα του χριστιανισμού. Δεν είναι καθόλου συνέχεια της αρχαίας Εκκλησίας, αλλά εκτροπή από αυτήν. Οι δυτικοευρωπαίοι χριστιανοί άγιοι των πρώτων χιλίων χρόνων του χριστιανισμού ανήκουν στην ίδια πνευματική παράδοση με τους ορθόδοξους αγίους όλων των εποχών, μέχρι και σήμερα, και όχι με τους χριστιανούς των ίδιων δυτικοευρωπαϊκών χωρών, που έζησαν την επόμενη χιλιετία, όταν πλέον είχε επικρατήσει ο Καθολικισμός.
Τεκμηριώνω τα παραπάνω επικαλούμενος τη μαρτυρία πολλών ρωμαιοκαθολικών (αλλά και προτεσταντών), που έγιναν ορθόδοξοι χριστιανοί μετά από προσεκτική και σοβαρή έρευνα των πηγών του αρχαίου χριστιανισμού, όπως ο δολοφονημένος επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος ντε Μπαγεστέρ, οι πατέρες Σεραφείμ Μπέλ, Γαβριήλ Μπουνγκ, Πλακίδας Ντεσέιγ και αναρίθμητοι άλλοι.
Ως ορθόδοξος χριστιανός, και τον ίδιο τον πάπα τον αγαπώ. Γι' αυτό και εύχομαι - και του προτείνω, αν και ξέρω ότι είναι μάταιο - να επιστρέψει στην αρχαία παραδοση του χριστιανισμού, την Ορθοδοξία, ώστε να σωθεί ο ίδιος και όλοι οι συνεργάτες του και τα μέλη της θρησκευτικής οργάνωσης που ονομάζεται Καθολική ή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί ορθόδοξοι ιεράρχες, ακόμη και πατριάρχες, έχουν κάνει μερικά μεγάλα βήματα καλής θέλησης προσεγγίζοντας τους τελευταίους πάπες και γενικά τους ρωμαιοκαθολικούς αρχιερείς, ιερείς και πιστούς. Τα βήματα αυτά συνεχίζονται, αμφιβάλλω όμως ότι έχουν το πραγματικά επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή να βοηθήσουν τους ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς μας να επιστρέψουν στην αρχαία Εκκλησία. Γι' αυτό, δεν χαίρομαι βλέποντας τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και τον οικουμενικό πατριάρχη να συνοδεύουν τον πάπα ή να του συμπεριφέρονται σαν να είναι αποδεκτός θρησκευτικός ηγέτης μιας αποδεκτής χριστιανικής κοινότητας, δηλαδή μιας κανονικής τοπικής Εκκλησίας. Ό,τι κι αν λέμε, δεν είναι κάτι τέτοιο. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία χωρίζεται με αβυσσαλέο χάσμα από την Ορθόδοξη. Οι ρωμαιοκαθολικοί επίσκοποι, τα τελευταία χρόνια, προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι "είμαστε πολύ κοντά". Κάθε άλλο. Ο Θεός των ρωμαιοκαθολικών είναι ένας αυστηρός δικαστής, που κρίνει τον άνθρωπο και είτε τον αθωώνει, είτε τον καταδικάζει, κυριολεκτικά, σε αιώνια τιμωρία. Αντίθετα, ο Θεός των ορθοδόξων δεν κρίνει κυριολεκτικά τον άνθρωπο, αλλά τον καλεί να ενωθεί μαζί Του και να φτάσει σε κατάσταση θέωσης, που είναι η αγιότητα. Η πεισματική άρνηση της αγάπης του Θεού από τον αμετανόητο άνθρωπο, μετατρέπει σε κόλαση την παρουσία του θείου Φωτός στη ζωή αυτού του ανθρώπου, ενώ ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να βρίσκονται στον παράδεισο.
Κατά τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο Χριστός έγινε άνθρωπος, για να τιμωρηθεί αντί για τους ανθρώπους, ώστε να ικανοποιηθεί η δικαιοσύνη του Πατέρα Του, που είχε προσβληθεί λόγω του προπατορικού αμαρτήματος. Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία (όπως και τους αρχαίους χριστιανούς), ο Χριστός έγινε άνθρωπος, επειδή ο Τριαδικός Θεός αγαπάει τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε από την αρχή των αιώνων (ή, πιο σωστά, προαιώνια) είχε την επιθυμία να ενωθεί με τους ανθρώπους και να τους καλέσει σε ένωση με Αυτόν. Όμως ένωση του ανθρώπου με το Θεό, κατά τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δεν υφίσταται, μόνο δίκη και καταδίκη ή αθώωση του ανθρώπου από το Θεό.
Αυτή η ιδέα - η οποία συνδέεται με πολλές άλλες θεολογικές και φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ ορθοδόξων και ρωμαιοκαθολικών - είναι η αιτία για τη σκληρή στάση του Καθολικισμού απέναντι στους ανθρώπους ήδη από την εποχή του Μεσαίωνα. Δεν είμαστε λοιπόν καθόλου κοντά με τους ρωμαιοκαθολικούς.

Χριστιανοί και ηλεκτρονικές ταυτότητες

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

ekriti.gr

Το πρόβλημα των νέων, ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, εκ πρώτης όψεως, είναι πολιτικής φύσεως. Έγκειται σε τρία ζητήματα:

α) Το λεγόμενο «ηλεκτρονικό φακέλωμα», δηλ. τη συγκέντρωση όλων των στοιχείων που αφορούν στη ζωή ενός ανθρώπου (οικονομικών, ιατρικών, οικογενειακών και φυσικά προσωπικών) σε μια μοναδική βάση δεδομένων, στην οποία θα έχουν πρόσβαση όσοι είναι εμπλεκόμενοι – είτε το κράτος, είτε και ιδιώτες, που θα διαχειρίζονται αυτό το σύστημα για λογαριασμό του κράτους. Έτσι, η ιδιωτική ζωή μας παύει να είναι προσωπική ή «απόρρητη» και γίνεται «διάφανη» σε ανθρώπους μιας εξουσιαστικής αρχής, προς τους οποίους δυστυχώς δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

β) Η διαφαινόμενη μελλοντική χρήση της ηλεκτρονικής ταυτότητας για να έχουμε πρόσβαση σε υπηρεσίες διαφόρων τύπων, χρήση που δεν ξέρουμε καθόλου μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Ένα αυριανό ολοκληρωτικό καθεστώς, με αυτό τον τρόπο, μπορεί να σε αποκλείσει ακόμη και από την πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, νοσοκομεία, σπουδές, τα πάντα, ό,τι θελήσει, επειδή διαφωνείς μαζί του.

Ας μου επιτραπεί να πω («ψεκασμένος» είμαι έτσι κι αλλιώς) ότι οι όλοι χειρισμοί της πανδημίας μας έδωσαν μια γεύση αυτού του αποκλεισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Άνθρωποι π.χ. αποκλείονταν από προγραμματισμένα χειρουργεία, επειδή δεν διέθεταν πιστοποιητικό εμβολιασμού, παρότι μπορούσε με μια εξέταση να διαπιστωθεί ότι δεν ήταν φορείς κορωνοϊού! Φοιτητές αναγκάζονταν να διακόψουν τις σπουδές τους κ.τ.λ.!

γ) Σε αυτό προσθέτουμε βεβαίως και τη δυνατότητα παρακολούθησης της καθημερινής δραστηριότητας των ανθρώπων μέσω του ψηφιακού ίχνους των χρήσεων της αστυνομικής μας ταυτότητας.

Προφανώς ήδη έχει καταστρατηγηθεί η ιδιωτικότητα (έχουμε εκπαιδευτεί, με δυο λόγια, να μην έχουμε ιδιωτική ζωή), εφόσον κάθε χρήση ψηφιακών μέσων αφήνει το «ίχνος» της, εφόσον έχουμε όλοι κινητά τεχνολογίας smart, εφόσον πατάμε «αποδοχή» στη χρήση «cookies» και εφόσον πάρα πολλοί κυριολεκτικά ζουν και αλληλεπιδρούν σχεδόν αποκλειστικά μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Τα παιδιά μας βεβαίως (αν δεν αναστρέψουμε αυτή την κατάσταση) δεν θα ξέρουν καν άλλη μορφή σχέσεων με τον κόσμο και τους ανθρώπους εκτός των ψηφιακών (εμείς κάτι θυμόμαστε, εκείνα όμως όχι).

Είναι ένα βήμα παραπάνω όμως – το καθοριστικό βήμα – η ενσωμάτωσή όλων των δεδομένων σε έναν «φάκελο», και πολλοί φοβούνται (όχι άδικα, θεωρώ) ότι μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 προχωράμε σταδιακά, αλλά σταθερά, προς έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό, με πλήρη έλεγχο της ζωής των ανθρώπων «για την ασφάλειά τους». Έχοντας όλα τα στοιχεία που μας αφορούν στα χέρια τους, το κράτος και οι ιδιώτες που θα είναι συμβεβλημένοι με το κράτος, έχουν έτοιμα τα δεσμά μας. Αν επιπλέον έχεις αποκλειστικά «ηλεκτρονικό χρήμα» (όχι μετρητά), το καθεστώς μπορεί να σε αφήσει άφραγκο εν ριπή οφθαλμού.

Η ανησυχία για έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό με τη βοήθεια της τεχνολογίας (που μπορεί να σε μετατρέψει, από φιλήσυχο οικογενειάρχη, σε καταζητούμενο χωρίς κανένα τόπο καταφυγής) δεν είναι παραλογισμός θρησκόληπτων και οπισθοδρομικών «ψεκασμένων», αλλά συνιστά έναν από τους βασικούς εφιάλτες του σύγχρονου ανθρώπου, γι’ αυτό και έχει δώσει τροφή σε πλήθος δυστοπικών ιστοριών στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, από τα διάσημα μυθιστορήματα «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ (1932) και «1984» του Τζωρτζ Όργουελ (1948), μέχρι τις πάρα πολλές σύγχρονες δημιουργίες, όπως τα «Ρόμποκοπ», «Παγιδευμένοι στο Δίκτυο», «Αγώνες πείνας», «Minority Report», «Τι συνέβη στη Δευτέρα», «Ο Κύκλος», η τηλεοπτική σειρά «Person of Interest» και πολλές πολλές άλλες.

Πώς εμπλέκεται η χριστιανική πίστη

Όλα αυτά συναντούν το χριστιανισμό με πάρα πολύ έντονο και σκληρό τρόπο, εξαιτίας κεντρικών αναφορών που βρίσκονται στην «Αποκάλυψη» του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης και ολόκληρης της Αγίας Γραφής.

Το πιο γνωστό στοιχείο της «Αποκάλυψης» είναι όσα αναφέρει περί Αντιχρίστου. Στο κεφάλαιο 13 της «Αποκάλυψης», ο άγιος Ιωάννης γράφει ότι είδε ένα πολυκέφαλο θηρίο με κορώνες στα κεφάλια του (ένα συνδυασμό λεοπάρδαλης, αρκούδας και λιονταριού) να αναδύεται από τη θάλασσα και ένα μικρότερο θηρίο με κέρατα αρνιού, αλλά «φωνή δράκοντος», να ανεβαίνει από την ξηρά. Το πρώτο θηρίο, στο όραμα, πήρε από το διάβολο «τον θρόνο του και εξουσία μεγάλη», ώστε να νικήσει προσωρινά τους πιστούς του Θεού και να το προσκυνήσουν «όλοι οι κάτοικοι της γης» που τα ονόματά τους «δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής του Αρνίου», δηλ. του Χριστού (όσοι δηλαδή δεν ζουν με αυθεντικότητα σύμφωνα με τη διδασκαλία του Χριστού, και άρα είναι πνευματικά και θεολογικά – αλλά και ηθικά – ανοχύρωτοι). [Ο Χριστός παρουσιάζεται ως «αρνίον εσφαγμένον» (αρνάκι μαχαιρωμένο) λόγω της σταυρικής θυσίας Του].

Το δεύτερο θηρίο το χαρακτηρίζει «ψευδοπροφήτη» (Αποκ. κεφ. 16, στίχ. 14, κεφ. 19, στίχ. 20) και γράφει ότι ήταν εκείνο που κατόρθωσε να επιβάλει σε όλο τον κόσμο την εξουσία του πρώτου θηρίου, του μεγάλου και πολυκέφαλου. Αυτό το μεγάλο θηρίο έχει επικρατήσει να χαρακτηρίζεται «ο Αντίχριστος» και θεωρείται ότι θα είναι ο τελευταίος δαιμονικός κυβερνήτης (ένα είδος αυτοκράτορα), που θα εξουσιάσει όλο τον κόσμο και θα επιβάλει, με τον τρόπο του, στους ανθρώπους να τον λατρεύουν σαν να είναι θεός, λατρεύοντας ουσιαστικά το διάβολο.

Το κεφάλαιο 13 της «Αποκάλυψης»

Αναφέρεται σε μια εξουσία, δαιμονική και βλάσφημη, που θα επιβληθεί πάνω «σε κάθε φυλή και λαό, γλώσσα και έθνος». Όλοι οι κάτοικοι της γης (πλην εκείνων που είπαμε) θα προσκυνήσουν το Θηρίο, εντυπωσιασμένοι από τα κατορθώματά του, θεωρώντας ότι κανείς δεν έχει τόση δύναμη, όση αυτό.

Το «μικρό θηρίο» θα παραπλανήσει τους κατοίκους της γης κάνοντας φαινομενικά «σημεία» (θαύματα) μεγάλα, ώστε να προσκυνήσουν το μεγάλο Θηρίο. Θα κάνει την εικόνα του Θηρίου «να μιλήσει» (τηλεοπτική εικόνα; ολογράμματα;) αλλά και θα κατεβάζει «πυρ εξ ουρανού» (ενέργεια;).

Το μικρό θηρίο επίσης θα υποχρεώσει όλους, «μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους», να κάνουν ένα χάραγμα στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπο. Το χάραγμα αυτό θα φέρει «το όνομα του Θηρίου» ή «τον αριθμό του ονόματός του», που θα είναι 666 (το γράφει χξς΄, με τον αρχαίο ελληνικό τρόπο που ήταν σε χρήση τότε). Από αυτό το σημείο προέρχεται η ιδέα ότι το 666 είναι «ο αριθμός του διαβόλου» ή, ορθότερα, ο αριθμός του Θηρίου, του Αντιχρίστου, που δεν θα είναι ο διάβολος, αλλά άνθρωπος προσκυνημένος στο διάβολο.

Η εξουσία του Θηρίου, όπως φαίνεται, θα είναι κυρίως οικονομική. Όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του, ο υπασπιστής του θα ενεργήσει ώστε να σκοτωθούν (δεν σημαίνει ότι θα το πετύχει απολύτως). Το παράξενο είναι όμως ότι «όσοι δεν φέρουν το χάραγμα» «δεν θα μπορούν να αγοράζουν ή να πωλούν».

Ότι ο Αντίχριστος δεν θα είναι πολιτικός, αλλά κάτι άλλο, διαφαίνεται και σε άλλα σημεία της «Αποκάλυψης», όπου αναφέρονται «βασιλείς», οι οποίοι ανταποκρίνονται στην πρόσκληση του Θηρίου και του παραδίδουν «τη δύναμη και την εξουσία τους» (π.χ. κεφ. 16, στ. 13-14, κεφ. 17, στ. 12-13).

Το ερώτημα που απασχόλησε τους χριστιανούς από παλιά είναι τι εννοεί ο συγκεκριμένος αριθμός, αλλά και τι είναι το χάραγμα.

Έχει δοθεί και συμβολική ερμηνεία, όπως ότι το Θηρίο, με τα μέσα προπαγάνδας που θα διαθέτει, θα ελέγχει τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων («μέτωπο» και «δεξί χέρι»). Δεν την απορρίπτω, όμως, καθώς φτάσαμε στην εποχή μας, τα πράγματα φαίνονται ολοένα και περισσότερο περίεργα.

Νομίζω ότι έχει γίνει κατανοητό πώς αυτά συνδέονται με την «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»: σήμερα ηλεκτρονική ταυτότητα, αύριο τσιπάκι (ένα «χάραγμα») στο σώμα αντί για ταυτότητα, αντί για κάρτα αγορών, αντί για πορτοφόλι, αντί για δίπλωμα οδήγησης, αντί για βιβλιάριο υγείας φυσικά, αντί για όλα. Χωρίς αυτό, δεν θα μπορείς ούτε να αγοράζεις, ούτε να πουλάς τίποτα – ούτε να πας στο γιατρό, ούτε τα παιδιά σου στο σχολείο να γράψεις. Θα είσαι ένα τίποτα. Αν όμως το έχεις, θα έχεις γίνει υποχείριο του Θηρίου, θα το έχεις προσκυνήσει και μέσω αυτού θα έχεις προσκυνήσει τον διάβολο, αφού η εξουσία του Θηρίου θα είναι η εξουσία του διαβόλου.

Τα εξάρια και η οικονομία…

Ήδη τα τρία εξάρια – είναι γνωστό αυτό – τα βλέπουμε σε έναν κωδικό που επιτρέπει «να αγοράζουμε και να πουλάμε» και σύντομα φοβάμαι (καθώς οι περιορισμοί αυξάνονται) πως δεν θα μπορούμε να το κάνουμε αν δεν τον χρησιμοποιήσουμε: στον γραμμικό κώδικα (bar code).

Είναι γνωστό πως κάθε bar code, ανεξαιρέτως, φέρει τα τρία εξάρια, με τη μορφή της διπλής γραμμής («μπάρας») που βρίσκεται στην αρχή, στη μέση και στο τέλος και κατεβαίνει μέχρι κάτω, ανάμεσα στα ψηφία. Η μπάρα αυτή αντιστοιχεί στον αριθμό 6, ο οποίος όμως δεν αναγράφεται εμφανώς, και υπάρχει τρεις φορές, άρα τρία εξάρια.

Φυσικά, οι κομπιουτεράδες εξηγούν ότι δεν είναι «666», αλλά ένα 6, που τίθεται τρεις φορές, επειδή το 6 είναι το «κλειδί» που θέτει σε λειτουργία το συγκεκριμένο σύστημα. Όμως νομίζω – μαζί με χιλιάδες άλλους – ότι παραείναι όμοιο με όσα διαβάζουμε στην «Αποκάλυψη» για να θεωρηθεί σύμπτωση, δεδομένου και ότι η παγκόσμια οικονομία (ας το πάρει το ποτάμι!) δεν βρίσκεται σε χέρια αγίων!

Φυσικά, δεν λέει κανείς ότι ο γραμμικός κώδικας είναι το «χάραγμα», αν και υπάρχουν μερικοί γενναίοι, που έχουν θέσει τον εαυτό τους στο περιθώριο της κοινωνίας και αρνούνται να χρησιμοποιήσουν προϊόντα με bar code. Όπως υπάρχουν και μερικές χιλιάδες που έχουν αρνηθεί να πάρουν ΑΜΚΑ! Αυτοί, παρότι μπορούν να ταυτοποιηθούν μια χαρά, αντιμετωπίζουν χίλια προβλήματα, γιατί το κράτος, που δήθεν «υπερασπίζεται τη “διαφορετικότητα”», τη δική τους διαφορετικότητα (έστω και λάθος να κάνουν!) την έχει πετάξει στην αποχέτευση και έχει τραβήξει και το καζανάκι (με το συμπάθιο).

Να πω και ένα δεύτερο «σενάριο συνομωσίας», ότι τα τρία w, που χρειάζονταν για να συνδεθούμε στο διαδίκτυο, αν πληκτρολογηθούν με το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, δίνουν ςςς, όπου το γράμμα ς (που διαβαζόταν από τους βυζαντινούς «στ») γραφόταν ως το αρχαίο ελληνικό σύμβολο για τον αριθμό 6… Το συγκεκριμένο μοιάζει περισσότερο με σύμπτωση – αλλά τι γίνεται, βρε παιδιά; Σαν πολλές συμπτώσεις δεν άρχισαν να μαζεύονται;

Τι θέλουμε τώρα, εμείς οι «ψεκασμένοι»;

Ενδεχομένως είμαστε μια «μειοψηφία», που επιμένουμε ακόμη να πιστεύουμε στο Χριστό, να ονειρευόμαστε τον παράδεισο και να περιμένουμε να εκπληρωθούν οι προφητείες της Αγίας Γραφής. Κάθε «μειοψηφία» ή «μειονότητα» δεν έχει δικαίωμα να ζει σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις αξίες της; Πολύ περισσότερο, εφόσον δεν πειράζει κανέναν; Αυτό δεν υποστηρίζει η σύγχρονη «πολιτική ορθότητα», που κόπτεται για τη «διαφορετικότητα»;

Αυτή είναι η δική μας «διαφορετικότητα». Πες δηλαδή ότι είμαστε τρελοί. Πρέπει να μας εξωθήσετε στα άκρα; (Απευθύνομαι στην πολιτική ηγεσία της χώρας μου, αν έχω ακόμη χώρα και δεν είμαι παρίας). Εφόσον μπορώ να ταυτοποιηθώ με τη συμβατική ταυτότητα που έχω μέχρι τώρα, άφησέ με να την έχω. Υπάρχει λόγος να με υποχρεώσεις να πάρω αυτό που πιστεύω ότι με κάνει να αρνηθώ την πίστη μου;

Στις 25 Ιουλίου 2023 ο τότε υπουργός «Προστασίας (;) του Πολίτη» Νότης Μηταράκης και ο αρχηγός της Αστυνομίας αντιστράτηγος Λάζαρος Μαυρόπουλος «ενημέρωσαν» την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και ισχυρίστηκαν ότι «δεν περιέχουν κανένα δεδομένο που θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία των Ελλήνων πολιτών ή προσβάλλουν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη».

Οι «ενημερώσεις» της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας ξέρουμε πόσο φερέγγυες και αξιόπιστες είναι. Εδώ, είπαν μεν αυτό που είπαν, αλλά δε βλέπω να το τεκμηριώνουν. Ούτε και πιστεύω πως ξέρουν τι προσβάλλει (και μάλιστα «καθ’ οιονδήποτε τρόπο») την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Κατ’ αρχάς, αν οι ταυτότητες φέρουν γραμμικό κώδικα, τότε εξ ορισμού φέρουν και τα τρία εξάρια (τον βλέπουμε στις ταυτότητες της Λετονίας και της Εσθονίας). Αλλά ίσως να μη φέρουν. Και τότε ακόμη, ξέρουμε τι θα περιέχουν στο ηλεκτρονικό τους πρόγραμμα; Και ποιος θα το διαχειρίζεται; Το κράτος ή και ιδιώτες; (Επειδή εκστόμισαν και τη φράση «ελευθερία των Ελλήνων πολιτών»). Και εντάξει η σημερινή κυβέρνηση (που… ξέρουμε πόσο μας αγαπάει και που δεν καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών, δεν τους αφήνει να χάσουν τα σπίτια τους π.χ., δεν έχει κάνει πολιτικούς διωγμούς (των υγειονομικών), ούτε παρακολουθεί τον κόσμο κ.τ.λ. – πιστεύω να είναι ευδιάκριτη η ειρωνεία). Αύριο ποιος θα έχει στα χέρια του όλες τις δυνατότητες να μας σβήσει από το χάρτη επειδή θα διαφωνούμε με τις εντολές του; (Επιστρέφουμε στην αρχή, για τον εφιάλτη της ψηφιακής δικτατορίας).

Χρησιμοποιήστε τη σύγχρονη τεχνολογία για να κάνετε τηλεδιασκέψεις ή λεπτεπίλεπτες χειρουργικές επεμβάσεις και ένα σωρό άλλα ωφέλιμα έως και απαραίτητα, αλλά ορισμένοι δεν νιώθουμε ασφαλείς όταν προοιωνίζεται να εξαρτάται η ζωή μας από το περιεχόμενο ενός μικροτσιπ, και μάλιστα σε μια κατάσταση που μας θυμίζει εξωφρενικά στην «Αποκάλυψη».

Επίλογος

Είτε μας (σας) αρέσει, είτε όχι, οι προφητείες θα εκπληρωθούν. Ήδη η πλειοψηφία της ανθρωπότητας θαυμάζει με ανοιχτό το στόμα τα επιτεύγματα της μοντέρνας εποχής (όπου, κατά κάποιους, «ο άνθρωπος θα ενωθεί με τη μηχανή»). Δεν τα βλέπει μόνο ως εργαλεία για πρακτική χρήση, αλλά νομίζει ότι η ζωή της βρίσκει νόημα μέσω αυτών (κοινώς, «πιστεύει στην επιστήμη»). Αυτό συμπορεύεται με ένα σύνολο θρησκευτικών ιδεών («πιστεύω στον εαυτό μου», «πιστεύω στο σύμπαν», «πιστεύω στο κάρμα», «σε προηγούμενες ζωές», «όλα έχουν ψυχή», «πιστεύω μόνο στο εδώ και τώρα» κ.τ.λ.), θρησκευτικών πρακτικών (λίγο βουδισμό, λίγο Θιβέτ, λίγη γιόγκα, διαλογισμό, λίγο «ενεργειακά πεδία», λίγο λατρεία της Γης, λίγο φλερτ με τη μαγεία, λίγο σαμανισμό κ.λ.π.) και ηθικών αξιών: ηθική του εαυτού μου, ηθική της ηδονής (και μάλιστα του σεξ) κ.τ.λ.

Για να αντιληφθείτε τι γίνεται στον θρησκευτικό τομέα, προτρέπω να διαβάσετε το βιβλίο του Αμερικανού π. Σεραφείμ Ρόουζ (ενός πρώην άθεου φιλοσόφου που κατέληξε επαναστατικός και ασυμβίβαστος ορθόδοξος χριστιανός) «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος» (αν και γραμμένο μόλις το 1979, τώρα όσα γράφει έχουν πολλαπλασιαστεί επί 100). Υπάρχει ολόκληρο στο διαδίκτυο.

Άρα, ό,τι και αν λέει η Αγία Γραφή, ό,τι και αν επαναλαμβάνουν οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού – διαχρονικά – και όσες ομοιότητες κι αν υπάρχουν με την εποχή μας, η πλειοψηφία δεν θα το δει ποτέ. Άλλωστε «είναι ξεπερασμένα αυτά», ενώ η κοσμοθεωρία των Ιθαγενών της Αμερικής, της Αφρικής, της Ασίας κ.τ.λ., είναι «μοντέρνα»…

Εύχομαι κάποιοι να προβληματιστούν. Αλλά θα είναι λίγοι (σας προσκαλώ). Εμάς όμως, που είμαστε ήδη προβληματισμένοι, αφήστε μας να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Αντιμετωπίστε μας δηλαδή όπως τα κατοικίδια, που αν κάποιος θέσει σε κίνδυνο τη ζωή τους υφίσταται εξοντωτικά πρόστιμα! (Δεκτό μεν, αλλά για κάποιο λόγο νιώθω να ενδιαφέρεται το κράτος περισσότερο για τα κατοικίδια παρά για μένα και το παιδί μου).

Αν ήμουν καρέτα καρέτα, αρκούδα ή λύκος, κάποιος θα προσπαθούσε να με προστατεύσει (και ορθώς). Ανακηρύξτε κι εμάς «είδος προς εξαφάνισιν» και βοηθήστε μας – ή έστω, επιτρέψτε μας – να ζήσουμε (με κάποια αξιοπρέπεια, κατά προτίμησιν). Άλλωστε φόρους πληρώνουμε, άρα κάπως μας αξίζει να έχουμε περίθαλψη, παιδεία, ασφάλεια, εθνική ανεξαρτησία (τι είναι αυτό;), είτε κρατάμε ηλεκτρονική ταυτότητα είτε όχι.

Παράρτημα: Δύο παραδείγματα προφητειών

Για να είναι ολοκληρωμένη αυτή η παρουσίαση, δεν μπορώ να παραλείψω δύο παραδείγματα προφητειών, που θεωρώ ότι καταδεικνύουν γιατί έχουμε λόγους να τις παίρνουμε στα σοβαρά. Η μία περιλαμβάνεται στην «Αποκάλυψη», ενώ η άλλη συνδέεται με τον άγιο Παΐσιο.

Η «Αποκάλυψη» είναι δυσερμήνευτη. Σίγουρα όσα αφηγείται είναι δοσμένα με τρόπο συμβολικό. Κάτι εννοούν, αλλά μπορούμε να κάνουμε μόνο υποθέσεις.

Μέσα π.χ. μιλάει για μια πόλη που χαρακτηρίζεται «η Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελγμάτων της γης» (βλ. κεφάλαια 14-18). Κάποτε πιστευόταν ότι εννοεί τη Ρώμη. Σήμερα θεωρείται ότι περισσότερο ταιριάζει στη Νέα Υόρκη. Ίσως είναι το Τόκυο. Ίσως κάποια άλλη. Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, ούτε και πώς ακριβώς θα πραγματοποιηθούν όσα αναφέρει (ούτε πότε, φυσικά). Εννοείται, ότι εσείς, αγαπητοί αναγνώστες, πιθανόν θεωρείτε ότι όσα αναφέρει είναι καθαρή φαντασία (ή και παράκρουση) και δεν τίθεται θέμα εκπλήρωσής τους. Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, όπως έχουμε και έχετε κάθε δικαίωμα…

Ωστόσο, στο κεφάλαιο η΄ (δηλ. 8), στίχοι 10-11, ανάμεσα σε διάφορες καταστροφές, που γράφει ότι θα πλήξουν περίπου το ένα τρίτο του πλανήτη (δύσκολο να ταυτοποιηθούν), αναφέρει το εξής: «Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε, καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρ μέγας καιόμενος ὡς λαμπάς, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων. Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέρος λέγεται ὁ Ἄψινθος. Καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς ἄψινθον, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων, ὅτι ἐπικράνθησαν»

Δηλαδή: Έπεσε από τον ουρανό ένα μεγάλο φλεγόμενο αστέρι πάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και στις πηγές. Το όνομά του είναι Άψινθος. Και το ένα τρίτο των υδάτων έγινε άψινθος – δηλ. πολύ πικρό – και πολλοί άνθρωποι πέθαναν από τα νερά, γιατί πικράθηκαν.

Ο άψινθος (αψιθιά) είναι ένα φυτό με χυμούς πικρούς και τοξικούς, από το οποίο παράγεται και το αψέντι. Μετά το 1986, που συνέβη το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ, διαδόθηκε ότι η λέξη «τσέρνομπιλ» στην ουκρανική γλώσσα σημαίνει «άψινθος». Δεν το είχα ψάξει ποτέ, μέχρι πριν ένα δυο χρόνια, που μου έθεσε το θέμα ένας φίλος. Τότε έκανα μια πρόχειρη έρευνα, δηλ. στο διαδίκτυο. Στη ρωσική Βικιπαίδεια λοιπόν, λήμμα «Чернобыль» (το Τσέρνομπιλ στα ρωσικά), γράφει: «Τσέρνομπιλ (Ουκρανικά Чорно́биль – προέρχεται από το φυτό “чернобыльник”, ή “κοινή αψιθιά”)»: «Черно́быль (укр. Чорно́биль — производное от растения «чернобыльник», или «полынь обыкновенная»)».

Προφανέστατα η ραδιενέργεια μεταφέρθηκε μέσω του αέρα, συνεπώς «έπεσε εκ του ουρανού». Δε μολύνθηκαν μόνο τα νερά, αλλά και τα τρόφιμα και όλο το περιβάλλον. Και χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν όχι μόνο από τα νερά, αλλά από όπου εκτέθηκαν στη ραδιενέργεια. Όμως η «Αποκάλυψη» μιλάει με εικόνες και συμβολισμούς. Άρα μπορείτε, αν θέλετε, να πείτε ότι η ονομασία είναι συμπτωματική και δεν συνδέεται με την προφητεία ή ότι σας φαίνεται σαν τις φλυαρίες του Νοστράδαμου. Προσωπικά, δεν μπορώ να το πω αυτό, γιατί θεωρώ ότι παραείναι σοβαρά τα κοινά στοιχεία για να τα παραβλέψω. Μεταξύ μας, είμαι βέβαιος ότι κι εσείς το ίδιο θα κάνατε αν δεν ήταν κάτι που συνδέεται με τη χριστιανική πίστη.

Ίσως σας αρέσει ο χριστιανισμός επειδή διδάσκει την αγάπη και την καλοσύνη και περιλαμβάνει και όμορφα έθιμα, ποιητικούς ύμνους, υπέροχες αγιογραφίες και ιστορικά μνημεία. Αλλά «όχι και να πιστέψουμε στην ανάσταση, στη δευτέρα παρουσία και τις προφητείες», σωστά; Αυτά τα πίστευαν οι γιαγιάδες μας, που ήταν αγράμματες, όπως και κάποιοι επιστήμονες που για κάποιο λόγο σε θρησκευτικό επίπεδο παραμένουν ανώριμοι (έτσι ίσως σκέφτεστε). Εμείς έχουμε νανοσυσκευές, εφαρμοσμένη κβαντική φυσική, πάμε για διαπλανητικά ταξίδια. Βρήκαμε πουθενά το Θεό;

Και σ’ αυτό το σημείο συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.

Η δεύτερη προφητεία:

Στη βιβλιοθήκη μου βρίσκεται ένα βιβλίο του π. Χριστόδουλου Αγγελόγου, με τίτλο «Σκεύος εκλογής». Εκδόθηκε το 1996 και είναι η πρώτη, μάλλον, βιογραφία του αγίου Παϊσίου, μόλις δύο χρόνια μετά την κοίμησή του, που συνέβη το 1994.

Εκεί, στη σελίδα 421, γράφει:

«Επέβαλαν στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε· με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει.

Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε· Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα. Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν· για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοι οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις. (…)».

Αυτό το απόσπασμα, όταν έγινε γνωστό μετά την είσοδο της πατρίδας μας στο ΔΝΤ (2010), με είχε εντυπωσιάσει, αλλά πίστευα ότι η αναφορά του στο «τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου» είναι υπερβολική και εσφαλμένη. Το πίστευα μέχρι το 2015, με το ανεκδιήγητο δημοψήφισμα και την κυβερνητική μετατροπή του «όχι» σε «ναι», οπότε επιβλήθηκε η υποχρεωτική χρήση της τραπεζικής κάρτας και όλα άρχισαν να παίρνουν το δρόμο τους.

Εδώ, ή προφητεία έχουμε ή… ανακοίνωση στελέχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Και επειδή το δεύτερο δεν ισχύει, ψηφίζω το πρώτο.

Παράκληση! ΕΝΙΣΧYΣΤΕ ΤΟΝ ΕΒΡΟ!!

Σύλλογος Ορεστιαδιτών Αθήνας

 
Κάνουμε έκκληση στους συμπατριώτες και τους φίλους μας σε όλη την Ελλάδα, να βοηθήσουν τον τόπο μας !!!
Η φωτιά, σε τόση μεγάλη έκταση στον νομό, έσβησε την ζωή στο πέρασμά της.
Θρηνούμε κατά προτεραιότητα για τους ανθρώπους που χάθηκαν !!!
Θρηνούμε όμως και για την αγροτική γη και τα ζώα, που έγιναν στάχτη μαζί με τους κόπους χιλιάδων αγροτών.

Πολλοί παραγωγοί έχουν χάσει τα πάντα, καλλιέργειες, αποθήκες, εξοπλισμό, αποθέματα...!!! Παρ΄ όλη την ενίσχυση που πρέπει να κάνει το κράτος, θα χρειαστούν χρόνια για να σταθούν στα πόδια τους, ενώ παράλληλα θα περιμένουν την φύση να αναγεννηθεί.
Μαζί με τους παραγωγούς, επλήγησαν και επιχειρήσεις, καταστήματα και άλλα επαγγέλματα που συνδέονται με την αγροτική παραγωγή. Η προφανής συρρίκνωση του εισοδήματος στην περιοχή, επηρεάζει στην συνέχεια, όλη την οικονομία του τόπου, έως και... μια καφετέρια !!! Όλες τις επαρχίες του Νομού. Από την Αλεξανδρούπολη έως την Ορεστιάδα και το Ορμένιο !!
Πόσο θα αντέξουν οι άνθρωποι εκεί;
Οι Ακρίτες μας με την ζωή τους και την εργασία τους, κρατούν ζωντανή την παραμεθόριο !!!
Η ανάκαμψη θα αργήσει. Αρχίζει ένας ανηφορικός δρόμος !!
Ας μην είναι η μετανάστευση η λύση για κάποιους, η οποία όμως θα προστεθεί ως ζημιά στον τόπο ως απώλεια των “χεριών” τους.

Σας παρακαλούμε λοιπόν, να ενισχύσετε τον Έβρο:

1. Αγοράζοντας προϊόντα του τόπου.
2. Όσοι είστε επισκέπτες στον τόπο μας, αγοράστε και οτιδήποτε άλλο από τα καταστήματα εκεί, ακόμη και αν είναι πιθανόν κάτι να μπορείτε να το βρείτε λίγο φθηνότερο στον τόπο που ζείτε. Σκεφτείτε ότι βοηθάτε έτσι την διατήρηση του καταστήματος, δηλαδή την επιβίωση του καταστηματάρχη ή των υπαλλήλων.
3. Όσοι δεν θα ταξιδέψετε εκεί, κάνετε παραγγελίες. Στο διαδίκτυο μπορείτε να αναζητήσετε προϊόντα και επιχειρήσεις. Τυριά, τραχανάδες, κρέατα, ζυμαρικά, μεταξωτά, κεντήματα, είδη παραδοσιακής τέχνης, ποτά... κλπ. Εμείς δεν θα προτείνουμε κάτι δημόσια, φοβούμενοι μήπως αποκλείσουμε κάποιες, αλλά μπορούμε να σας πληροφορήσουμε για όσες γνωρίζουμε. Επικοινωνήστε μαζί μας.
4. Όσοι έχετε την οικονομική δυνατότητα, κάνετε δωρεές ή επενδύστε σε επιχειρήσεις στον Έβρο.
5. Επιλέξτε τον Έβρο για τα τουριστικά σας ταξίδια. Υπάρχουν πάρα πολλά μέρη για να επισκεφθείτε. Ξενοδοχεία υπέροχα, παραλίες, μουσεία, εστίαση με εξαιρετική κουζίνα, τοποθεσίες της φύσης... κλπ. Δεν κάηκε όλος ο Έβρος και μην σας αποθαρρύνει η καταστροφή που έγινε σε κάποιες μεγάλες περιοχές, για να μην έρθετε.
6. 

   Και το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, σας παρακαλούμε ΠΟΛΥ, μην ψωνίζετε από την Τουρκία και τη Βουλγαρία !! Δεν μπορεί να λέγεται πατριώτης ή Έλληνας εκείνος, που αφήνει τα χρήματά του σε αυτά τα ξένα κράτη, για να αγοράσει λίγο πιο φθηνά, πετσέτες, κάλτσες, παπούτσια, κλωστές πλεξίματος, γλυκά και (αν είναι δυνατόν!!) φασολάκια και είδη λαϊκής αγοράς !! Τα άτομα χαμηλού εισοδήματος, δεν μπορούν να επικαλούνται το χαμηλό εισόδημά τους για να ψωνίζουν εκεί, όταν μάλιστα λαμβάνουν επιδόματα !!! Δυστυχώς αυτό γίνεται και από εύπορους !! Αγαπήστε τον τόπο σας, αγαπήστε την Ελλάδα !!!

Ο Έβρος είναι το πρώτο μέτωπο άμυνας απέναντι σε μια επιθετική χώρα, μην το ξεχνάτε !!

Ευχαριστούμε αν μας διαβάσατε και αν θα ανταποκριθείτε στην παράκλησή μας.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ορεστιαδιτών Αθήνας

Πώς συμμετείχε η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης στην θρονική εορτή της Εκκλησίας της Ρώμης (2023)

Σχόλιο του ιστολογίου μας: Λυπόμαστε και μόνο στον Κύριο έχουμε τις ελπίδες μας. Η κατάσταση ανθρωπίνως γίνεται όλο και πιο επίφοβη...

Άρθρο της Σοφίας Μακεδονοπούλου / Κατάνυξι

…ένας πανηγυρισμός της μεγαλύτερης πτώσης του ανθρώπου μετά την πτώση του Αδάμ και του Ιούδα, μία εωσφορική εορτή

---

Την Θρονική εορτή (1) της εόρτασε η Εκκλησία της Ρώμης την Πέμπτη, 29 Ιουνίου, μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Πάυλου, με “Θεία Λειτουργία” που τελέστηκε στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη στη. Στη φετινή θρονική αυτή εορτή της εωσφορικής πτώσης, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Πισιδίας κ.Ιώβ, Συμπρόεδρος της Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, ενω στην Πατριαρχική Αντιπροσωπεία μετέχει και ο Επίσκοπος Ναζιανζού κ.Αθηναγόρας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συμμετείχε και δια θερμού Πατριαρχικού μηνύματος προς τον φίλο και αδερφό του Πάπα Φραγκίσκο, το οποίο παρέδωσε ο κ.Ιώβ. 

Το Πατριαρχικό Μήνυμα

Το Πατριαρχικό αυτό μήνυμα (2) δε μπορέσαμε να το αλιεύσουμε πουθενά στο διαδίκτυο. Φαίνεται δεν αντέχει τον ιεροκανονικό έλεγχο και αυτή τη φορά θα παραμείνει επτασφράγιστο μυστικό. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι οτι ήταν θερμό. 

Η στάση του Οικ. Πατριάρχη φανερώνει ότι, πιθανόν ακόμα και αυτός που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τον ιεροκανονικό έλεγχο στις εκτροπές του, αποφάσισε να κρύψει και κάτι. Γιατί γνωρίζει οτι καμία του ενέργεια, ούτε αυτό το μήνυμα, δεν θα μείνει ασχολίαστο, όπως δεν έμεινε ούτε το περσινό εκείνο ευχετήριο πατριαρχικό γράμμα για την περσινή θρονική εορτή της Ρώμης (3). Θεός συγχωρέσοι τον μακαριστό ιδρυτή της katanixis, σύγχρονο ομολογητή π. Νικόλαο Μανώλη, για την δημιουργία αυτής της διαδικτυακής φωνής ελέγχου των Πατριαρχικών εκκλησιαστικών εγκλημάτων.

Φέτος, λοιπόν, και ενω ο Πατριάρχης κρύβεται, ο Πάπας είναι αυτός που διεμήνυσε στην θρονική εορτή οτι πρέπει να φέρουμε παντού τον Χριστό: «Πρέπει να φέρουμε παντού, με χαρά και ταπεινότητα, τον Κύριο Ιησού. Στην πόλη μας, στις οικογένειες μας, στις ανθρώπινες σχέσεις και στις συνοικίες, στην κοινωνία των πολιτών, στην πολιτική, στον κόσμο ολόκληρο, ιδίως εκεί που υπάρχει φτώχεια, υποβάθμιση και διακρίσεις. Ο κόσμος, σήμερα, χρειάζεται πραγματικούς ανθρώπους, όπως ήταν ο Απόστολος Παύλος και ο Απόστολος Πέτρος». Το ζήτημα είναι ποιόν Χριστό, των αποκεκαλυμμένο διαχρονικά στους αγίους μας ή στον διαστρεβλωμένο Χριστό της αίρεσης;

Δε μπορούμε να πάμε σε ένωση με τους παπικούς αν δεν απορρίψουν την αίρεση του φιλιόκβε. Ούτε μπορούμε να μιλάμε για ένωση εν Χριστώ! Αντίθετα ο Πατριάρχης και οι Οικουμενιστές κατεργάζονται την ένωση και το κοινό ποτήριο χωρίς αυτή την προϋπόθεση, κάτι που φανέρωσε ο Πατριάρχης στο περσινό Πατριαρχικό γράμμα: “και νυν μετά χρηστών ελπίδων ατενίζομεν προς την συμπόρευσιν ημών προς το κοινόν ποτήριον. Δεν παραγνωρίζομεν τας υπαρχούσας δυσκολίας δια την ποθητήν ενότητα πάντων των χριστιανών. Όμως, δεν παύομεν να εργαζώμεθα όση ημίν δύναμις και να ελπίζωμεν εις το Πανάγιον Πνεύμα…..Τούτο το Πνεύμα, “σοφώτατον γαρ και φιλανθρωπότατον”, κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον, Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, “εάν αλιέας εύρη, σαγηνεύει Χριστώ, κόσμον όλον τη του λόγου πλοκή συλλαμβάνοντας”, καθάπερ Πετρον. “Εαν διώκτας θερμούς, τον ζήλον μετατίθησι και ποιεί Παύλους αντι Σαύλων και τοσούτον εις ευσέβειαν, όσον εις κακίαν κατέλαβε. Τούτο και Πνεύμά εστι πραότητος”. Τούτο το Πνεύμα ποιεί και ημάς σήμερον “τολμηρούς κήρυκας” της χριστιανικής ενότητος, υπέρ της οποίας ακαταπαύστως “κάμπτομεν τα γόνατα ημών προς τον Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού”. Το Πνεύμα το Άγιον “ην μεν αεί και έστι και έσται, ούτε αρξάμενον ούτε παυσόμενον”. Δια τούτο πάντοτε θα εμπνέη ημίν τον πόθον δια την εν απλότητι ενότητα και την κοινήν σωτηρίαν∙ “μόνον ει σταίητε μεθ ἡμῶν και κοινή την Τριάδα δοξάσαιμεν”, Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, “παρ᾽ ων μόνων γινώσκεται μία σύναξις, λατρεία μία, προσκύνησις, δύναμις, τελειότης, αγιασμός”. Και αυτό το Πνεύμα το Άγιον “ήδεται των προς ημάς δωρημάτων”.

Μόνο που δε μας διευκρυνίζει ο Παναγιώτατος, τί θεωρεί οτι μας χωρίζει από την εν Χριστώ ενότητα με τους αιρετικούς παπικούς, οι αιρέσεις ,οι πλάνες και οι κακοδοξίες τους ή εξωτερικοί παράγοντες, η αντίσταση και αντίδραση,δηλαδή, των παραδοσιακών; ( Δεν είναι τυχαία η επιχειρούμενη διορθόδοξη απομόνωση της Ρωσίας και οι συμμαχίες έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί. Μήπως αποφάσισαν λίγο να μαζευτούν μέχρι να δουν και ποιό θα είναι το αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία;;;) Φρονούμε πως είναι ηλίου φαεινότερον από τα λεχθέντα και πραχθέντα των Οικουμενιστών οτι η ένωση μεταξύ τους έχει ήδη γίνει, οτι στο πνεύμα τους και στις διάνοιές τους οι Οικουμενιστές ήδη δέχονται τους αιρετικούς παπικούς σαν αδερφούς εν Χριστώ, γιατί αλλιώς δεν θα έλεγε ο Βαρθολομαίος τα παρακάτω λόγια στο περσινό πατριαρχικό του γράμμα. “Όθεν, συμπανηγυρίζοντες μετά της Υμετέρας προσφιλούς Αγιότητος, προσευχόμεθα μετά του Υμνωδού της καθ’ ημάς Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τούς κοινούς ημών προστάτας κλεινούς Αποστόλους: “Χαίρετε, μακαρία ξυνωρίς• η μία ψυχή εν δυσί σώμασι, Πετρε και Παύλε, χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε• αδιαλείπτως υπέρ ημών εξαιτούμεθα προσεύχεσθαι• τας υποσχέσεις υμών πληρώσατε”. Χαίρετε, και μη επιλάθησθε ημών, αλλά τη ανάρχω Τριάδι αμέσως παριστάμενοι υπέρ ημών πάντων τα σωτήρια εξαιτείσθε, ίνα τύχωμεν των αιωνίων αγαθών, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών• Ω η δόξα και το κράτος, η τιμή και η προσκύνησις, και η ευχαριστία και η ευγνωμοσύνη, συν τω ανάρχω Αυτού Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Αυτού Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.”

Γιατί είναι διαστρεβλωμένος ο Χριστός της αίρεσης - Η αίρεση του φιλιόκβε

“-την 15 Ιουλίου του 1054 ο Καρδινάλιος Ουμβέρτος, απεσταλμένος του Πάπα έθεσε στην αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας, τον λίβελλο δια του οποίου αναθεματίζονταν ο Πατριάρχης και όλοι οι Ορθόδοξοι ως αιρετικοί, η βασική κατηγορία ήταν ότι ο Πατριάρχης και οι Ορθόδοξοι διέσπειραν πολλά ζιζάνια και «ως Πνευματομάχοι ή Θεομάχοι απέκοψαν από του Συμβόλου του αγίου Πνεύματος την εκπόρευσιν εκ του Υιού». Δηλαδή μας κατηγορούσαν ότι εμείς απεκόψαμεν την φράση αυτή από το Σύμβολο που θέσπισε η Β’ Οικουμενική Σύνοδος! 

– Όλες οι προσπάθειες για την ένωση των «Εκκλησιών» μετά το σχίσμα του 1054 είχαν σαν κέντρο την αίρεση του Filioque, με την διαφορά ότι οι Ορθόδοξοι πρότειναν την αποβολή της προσθήκης και της διδασκαλίας από το Σύμβολο της Πίστεως, ενώ οι Λατίνοι υπεραμύνονταν της διδασκαλίας αυτής και μάλιστα ισχυρίζονταν ότι οι Ορθόδοξοι αφήρεσαν από το Σύμβολο της Πίστεως την φράση αυτή. Στην Σύνοδο της Λυώνος το 1274 και στην Σύνοδο της Φερράρας – Φλωρεντίας το 1438-39 το Filioque ήταν το κέντρο των συζητήσεων .

-Κατά την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο δεν πρέπει να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε ούτε μία λέξη από το εν χρήσει Σύμβολο της Πίστεως. Και βέβαια εννοείται το Σύμβολο Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως, γιατί κάθε Σύνοδος αναγνώρισε τις αποφάσεις της προηγουμένης. 

-Ο Χριστός μας απεκάλυψε την σχέση των Προσώπων της Αγίας Τριάδος. Οι Απόστολοι απέκτησαν προσωπική γνώση την ημέρα της Πεντηκοστής. Έτσι, το μυστήριο της Αγίας Τριάδος είναι θέμα αποκαλύψεως του Ιδίου του Θεού και όχι ανακαλύψεως του ανθρώπου. Αυτή η αποκάλυψη δόθηκε «άπαξ» την ημέρα της Πεντηκοστής (επιστολή Ιούδα στίχ. 3). Οι άγιοι δια μέσου των αιώνων μετέχουν σε αυτήν την αποκάλυψη που δέχθηκαν οι Απόστολοι την Πεντηκοστή. Λέγεται αυτό γιατί οι Λατίνοι ανέπτυξαν την περίεργη θεωρία ότι δια μέσου των αιώνων κατανοούμε καλύτερα και εμβαθύνουμε στην Αποκάλυψη. Αυτό συνδέεται με τον σχολαστικισμό. Στην Ορθοδοξία λέμε ότι το δόγμα του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος το βιώνουν όσοι φθάνουν στην Αποκάλυψη και το εκφράζουν ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε εποχής. 

-Η σύγχυση μεταξύ των ιδιωμάτων ανατρέπει τις σχέσεις των Προσώπων της Αγίας Τριάδος. Αν το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και τον Υιό, τότε μπορούν να συμβούν δύο πράγματα. Το ένα, να γεννάται και ο Υιός από τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, γιατί διαφορετικά το Άγιο Πνεύμα αφού θα υπήρχε δυάδα (Πατήρ – Υιός) θα ήταν κατώτερο. Το άλλο, αν δεν συμβαίνη το προηγούμενο, για να είναι και το Άγιο Πνεύμα ισότιμο με τα άλλα πρόσωπα, πρέπει και από αυτό να προέρχεται κάτι, οπότε διαλύεται ο Τριαδικός Θεός, αφού εισάγεται και τέταρτο πρόσωπο.

-το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και πέμπεται δια του Υιού. Στην ελληνική γλώσσα άλλο είναι η εκπόρευση και άλλο η πέμψη. Η πέμψη δεν είναι υποστατικό ιδίωμα, δεν είναι τρόπος υπάρξεως, αλλά αποστολή. Η εκπόρευση είναι υποστατικό ιδίωμα, ο τρόπος υπάρξεως του Αγίου Πνεύματος, ενώ η πέμψη είναι η αποστολή και φανέρωση στον κόσμο, που γίνεται δια του Υιού, όπως και ο Υιός ενανθρωπίζει δια του Αγίου Πνεύματος. Όπως η δια του Αγίου Πνεύματος ενανθρώπηση του Λόγου δεν ταυτίζεται με την αΐδια γέννηση του Λόγου από τον Πατέρα, έτσι και η πέμψη του Αγίου Πνεύματος, δια του Χριστού, δεν ταυτίζεται με την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος από τον Πατέρα. 

Ο άγιος Γρήγορος ο Παλαμάς και ο άγιος Μάρκος Ευγενικός δέχονται αποστολή και πέμψη του Αγίου Πνεύματος δια και εκ του Υιού, όπως γίνεται και σε μερικά παλαιά πατερικά κείμενα, αλλά με την έννοια της εν χρόνω κατ’ ενέργειαν φανερώσεως του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο. Δηλαδή, άλλο είναι η προαιωνία κατ’ ουσίαν εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος, που γίνεται μόνο από τον Πατέρα, και άλλο είναι η κατ’ ενέργειαν εν χρόνω φανέρωση του Αγίου Πνεύματος, που γίνεται εκ του Πατρός δια του Υιού, ή ακόμη εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Αυτή την λεπτή διαφορά, που είναι ουσιαστική δεν έχουν καταλάβει οι Λατίνοι και παρερμηνεύουν τα σχετικά κείμενα. 

-Η βασικότερη διαφορά μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού βρίσκεται στο θέμα της ουσίας και ενεργείας στον Θεό. Οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι αφού η ουσία του Θεού είναι άκτιστη και η ενέργειά της είναι άκτιστη. Δεν υπάρχει ουσία χωρίς ενέργεια. Εάν η ουσία είναι άκτιστη, άκτιστη είναι και η ενέργειά της, και εάν η ουσία είναι κτιστή, κτιστή είναι και η ενέργειά της. Ο Θωμάς ο Ακινάτης και οι σύγχρονοι Παπικοί θεολόγοι πιστεύουν στην actus purus. Δέχονται, δηλαδή, ότι η άκτιση ουσία ταυτίζεται απολύτως με την καθαρά ενέργεια του Θεού και ο άνθρωπος δεν έρχεται σε σχέση και κοινωνία με την actus purus, αλλά με κτιστή ενέργεια του Θεού. Έτσι, εισάγουν στον Θεό κτιστές ενέργειες, πράγμα το οποίο καθιστά αδύνατη την σωτηρία του ανθρώπου, αφού αυτή δεν μπορεί να επιτευχθή με κτιστές ενέργειες.

Αν προσέξει κανείς επισταμένως, θα διαπίστωση ότι η συζήτηση για την εκπόρευση και πέμψη του Αγίου Πνεύματος έχει σχέση με το θέμα περί της ουσίας και ενεργείας στον Θεό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο διάλογος μεταξύ του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του σχολαστικού Βαρλαάμ άρχισε από το Filioque και αμέσως έφθασε στο θέμα, εάν η ενέργεια του Θεού είναι άκτιστη η κτιστή.” (4)

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς για τους παπικούς.

Καταλαβαίνουμε ολοκάθαρα οτι τα εμπόδια της πίστης με την οικουμενική κίνηση και τους απατηλούς- όχι εν αληθεία- διαλόγους δεν έχουν παρακαμφθεί. Αντίθετα οι ορθόδοξοι έχουμε ζημιωθεί σχετικοποιώντας την πίστη μας. Οι Λατίνοι δεν αφήνουν τις πλάνες τους , αντίθετα μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με όσους τους ελέγχουν και οι Ορθόδοξοι, χωρίς μαρτυρική και ομολογιακή διάθεση και με σχετικοποιημένη την πίστη τους, απλώς τους γλείφουν. Προχωρούν, λοιπόν, σε μία ένωση χωρίς τις προϋποθέσεις της ορθής πίστης, ενάστια στην οποία αγωνίστηκαν διαχρονικά οι πατέρες μας. Αντίθετα με τους Οικουμενιστές οι Άγιοι μιλούν ως εξής: 

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς (5): «Εἰς τήν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις: τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ Πάπα. Ἡ οὐσία τῆς πτώσεως εἰς τήν ἁμαρτίαν εἶναι πάντοτε ἡ ἰδία: τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ καλός διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ τέλειος διά τοῦ ἑαυτοῦ του· τό νά θέλῃ κανείς νά γίνῃ θεός διά τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἀλλά τοιουτοτρόπως ὁ ἄνθρωπος ἀσυναισθήτως ἐξισοῦται μέ τόν διάβολον. Διότι καί αὐτός ἤθελε νά γίνῃ Θεός διά τοῦ ἑαυτοῦ του, νά ἀντικαταστήσῃ τόν Θεόν μέ τόν ἑαυτόν του».

“Ὅμως, κατά τήν Ἀληθινήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀπό τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ὑπάρχει εἰς τόν ἐπίγειον κόσμον μας ὡς θεανθρώπινον σῶμα, τό δόγμα περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα εἶναι ὄχι μόνον αἵρεσις, ἀλλά παναίρεσις. Διότι καμμία αἵρεσις δέν ἐξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικῶς καί τόσον ὁλοκληρωτικῶς κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὡς ἔπραξε τοῦτο ὁ παπισμός διά τοῦ δόγματος περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα ‒ ἀνθρώπου. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία· τό δόγμα αὐτό εἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, μία ἄνευ προηγουμένου ἀνταρσία κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Τό δόγμα αὐτό εἶναι, φεῦ! ἡ πλέον φρικτή ἐξορία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν γῆν· νέα προδοσία τοῦ Χριστοῦ· νέα σταύρωσις τοῦ Κυρίου, μόνον οὐχί ἐπί τοῦ ξυλίνου, ἀλλ᾿ ἐπί τοῦ χρυσοῦ σταυροῦ τοῦ παπικοῦ οὑμανισμοῦ.

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς, διά τάς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Παπισμόν. Ὅλοι δέ αὐτοί οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τήν ἄλλην αἵρεσιν. Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις.”

Συμπερασματικά.

Καταλήγοντας, η θρονική αυτή εορτή της δήθεν Εκκλησίας της Ρώμης την ημέρα της εορτής των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Πάυλου, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας πανηγυρισμός της μεγαλύτερης πτώσης του ανθρώπου μετά την πτώσης του Αδάμ και του Ιούδα, μία εωσφορική εορτή, στην οποία οι ορθόδοξοι δεν θα έπρεπε καθόλου να συμμετέχουμε με κανέναν τρόπο. Για τους πραγματικούς δε εργάτες του Ευαγγελίου και εραστές την κατά Θεόν ένωσης είναι μία ημέρα πένθους και μετανοίας για την εωσφορική πτώση του Πάπα, που έσχισε τον άραφο χιτώνα του Χριστού και κουρέλιασε την νύφη Του Χριστού Εκκλησία. Κι αν ο Αδάμ μετανοούσε σε όλη του την ζωή (εκατοντάδες χρόνια) και εσώθη στον Άδη (ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως) (7), ο Πάπας αμετανόητος στρώνει το χαλί για τον Αντίχριστο.  

• (1) https://www.orthodoxtimes.gr
• (2)https://greek.vema.com.au
• (3) https://www.vimaorthodoxias.gr
• (4) https://enromiosini.gr
• (5) https://www.impantokratoros.gr/D3D12340.el.aspx 
• (6) https://enromiosini.gr/arthrografia/agios-ioystinos-popovits1/ 
• (7) «Ἐκάθισεν Ἀδάμ ἀπέναντι τοῦ παραδείσου καί τήν ἰδίαν γύμνωσιν θρηνῶν ὀδύρετο· οἴμοι τόν ἀπάτῃ πονηρᾷ πεισθέντα καί κλαπέντα καί δόξης μακρυνθέντα!» Τροπάρια της Κυριακής της Τυρινής.

Σήμερα το ένθετο της «ΝΙΚΗΣ» για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα ελληνικά σχολεία

Εκτάκτως, σήμερα Κυριακή 7-5-2023, με τις εφημερίδες Κυριακάτικη Δημοκρατία (ενισχυμένη έκδοση) και Εστία της Κυριακής, θα κυκλοφορήσει το 32σέλιδο ένθετο της «ΝΙΚΗΣ» με θέμα τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα ελληνικά σχολεία. 

Για πρώτη φορά ελληνικός πολιτικός οργανισμός εγείρει ένα θέμα τόσο ευαίσθητο για γονείς και εκπαιδευτικούς μιλώντας στη γλώσσα της αλήθειας. Το παγκοσμιοποιητικό αφήγημα της σύγχυσης των φύλων και της βίαιης επέμβασης στις ψυχές και στα σώματα των παιδιών μας δεν θα περάσει.

 

ΠΗΓΗ

Ψηφίζουμε ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων ― και υπέρ της πατρίδας μας και των Ανθρώπων!

«...Ακριβώς όπως εργαλειοποιήθηκε η πανδημία για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, έτσι εργαλειοποιείται και η επισιτιστική κρίση, όπως και η ενεργειακή. Μόνο που τώρα υπάρχει και το αφήγημα της κλιματικής κρίσης άλλα και του Ουκρανικού, να σιγοντάρουν τη νεοταξική παρωδία που προωθούν οι θέσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF)...».

ΝΙΚΗ - Άρθρα φίλων: Ελευθέριος Ανδρώνης, Ψηφιακά συσσίτια φτώχειας και επιστροφή στις ξυλόσομπες, η νέα κανονικότητα της «αριστείας»

 

Αν έχεις ακόμη αμφιβολίες τι να ψηφίσεις, έλα να πάμε μια βόλτα και να δούμε τις θέσεις της Νίκης, του προέδρου της Δημ. Νατσιού και των στελεχών της για όλα τα θέματα που προπαγανδίζει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Τα βασικά θέματα της νεοταξικής ατζέντας (αν δεν μου διαφεύγει κανένα) είναι:

• Η κλιματική αλλαγή και η συνακόλουθη διατροφική κρίση (με την εντομοφαγία κ.τ.λ.).
• Η ενεργειακή κρίση, μαζί με την υποτιθέμενη "πράσινη" ανάπτυξη.
• Η αχρήματη οικονομία, με την παντοδυναμία των τραπεζών, η ψηφιοποίηση των πάντων και η ψηφιακή ταυτότητα - κάρτα του πολίτη.
• Η επιβολή της άποψης ότι υπάρχουν πολλά φύλα, όχι μόνο δύο, συνεπώς κάθε παραλλαγή της σεξουαλικότητας είναι φυσιολογική ― και μάλιστα ότι πρέπει να πάρει ορατή θέση στην κοινωνία και οι μαθητές να κοινωνικοποιηθούν έτσι, από το νηπιαγωγείο ακόμη, ώστε να εμπεδώσουν την ισοτιμία όλων των σεξουαλικών επιλογών.
• Η παγίωση ως αυτονόητης της άποψης ότι η άμβλωση είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε γυναίκας, και μάλιστα χωρίς χρονικούς ή άλλους περιορισμούς, και ότι κάθε έκφραση αντίρρησης είναι σεξιστική επίθεση εναντίον των γυναικών.
• Ο μετανθρωπισμός και η εξίσωση της τεχνητής νοημοσύνης με την ανθρώπινη νοημοσύνη.
• Η αναντίρρητη αποδοχή κάθε περιορισμού στις ανθρώπινες σχέσεις και δραστηριότητες, καθώς και υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων (π.χ. υποχρεωτικού εμβολιασμού), εν όψει του κινδύνου της εξάπλωσης θανατηφόρων ιών.
• Η πανθρησκεία.

Ας δούμε τώρα πώς έχει τοποθετηθεί η Νίκη για κάθε ένα από αυτά τα θέματα. Σε καλώ να ερευνήσεις και να δεις αν θα βρεις άλλον πολιτικό σχηματισμό στη σημερινή Ελλάδα που να έχει κάνει το ίδιο.

Όσο για μένα, θεωρώ ότι, αν θέλουμε να παλέψουμε ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, εκτός του πνευματικού αγώνα της μετάνοιας, προσευχής και εκκλησιαστικής ζωής, υπάρχει τώρα και μια ομάδα ανθρώπων, πιστών ορθοδόξων χριστιανών με αγάπη για την πατρίδα μας, τις αξίες και τον πολιτισμό μας (αλλά χωρίς διάθεση να δείρουν ή να σκοτώσουν κανένα, διότι είναι όντως ορθόδοξοι χριστιανοί με σοβαρότητα και πνευματικότητα), μια ομάδα λοιπόν, που δίνει πλέον και πολιτικό αγώνα και οπλίζει τις σφεντόνες της για να αντιμετωπίσει τον υπεργιγάντιο Γολιάθ της διεθνούς Νέας Τάξης, που έχει όλα τα προπαγανδιστικά μέσα στη διάθεσή του.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν φοβούνται, γιατί πιστεύουν. Δεν φοβούνται, γιατί αγαπούν. Εξέτασέ το, αν φυσικά θέλεις, και κάνε ό,τι σου λέει η συνείδησή σου. Δώσε λίγη εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που μέχρι τώρα δεν έχουν δώσει αφορμή για το αντίθετο. Βρες το θάρρος. Ρίσκαρε και λίγο. Αν δεν τα κάνουμε αυτά, δεν πρόκειται να κάνουμε ποτέ τίποτε παρά να κλαίμε.

Πάμε, λοιπόν, και λέμε:

• Για την κλιματική αλλαγή και τη διατροφική κρίση:

Η πραγματική κλιματική αλλαγή

Εντομοφαγία και πιθανοί κίνδυνοι για τον άνθρωπο 

Από την Γκρέτα της «κλιματικής αλλαγής» στην Αμάλ την «προσφυγοπούλα» από τη Συρία

 

Συντάκτης των πρώτων δύο άρθρων ο Ζώης Ζαρταλούδης και του τρίτου ο Γεώργιος Καλλιντέρης, μέλη της Ομαιχμίας της Νίκης (όπου & οι επιστημονικοί τίτλοι τους) και τώρα υποψήφιοι βουλευτές. 

• Για την ενεργειακή κρίση:

Ενέργεια: Οι αμαρτίες της κυβέρνησης και η πρόταση της ΝΙΚΗΣ

Συντάκτες τα μέλη της Θεματικής Ομάδας Πρωτογενούς τομέα, Ενέργειας & Περιβάλλοντος της ΝΙΚΗΣ Πέτρος Παπαγεωργίου, Γεώργιος Χατζής, Γ. Καλλιντέρης, οι δύο εξ αυτών υποψήφιοι βουλευτές.

Τι μπορεί να κάνει μία κυβέρνηση για το ενεργειακό πρόβλημα της Ελλάδας με 1,9 δις ευρώ;, Πέτρος Παπαγεωργίου.

 

Το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης και οι θέσεις της ΝΙΚΗΣ, Παρασκευάς Στρατηγάκης, μέλος της ανωτέρω Θεματικής Ομάδας & υποψήφιος βουλευτής.

Προτάσεις ενεργειακή πολιτικής, που δεν παραβλέπουν το περιβάλλον, αλλά και δεν καπηλεύονται το ενδιαφέρον γι' αυτό.

• Για την αχρήματη οικονομία, την ψηφιοποίηση των πάντων και την ψηφιακή ταυτότητα:

  «Η πατρίδα μας οδεύει ολοένα και ταχύτερα προς μία αχρήματη οικονομία, με την συμπόρευση του κομματοκρατούμενου κράτους και των πιστών συνεργατών του, των τραπεζών. Η ΝΙΚΗ δεν πιστεύει σε μία ψηφιακή, αχρήματη οικονομία, ούτε επιθυμεί την εκχώρηση της προσωπικής και οικονομικής ελευθερίας σε δυνάστες της παγκοσμιοποίησης, αλλά αντιθέτως προασπίζει την ελευθερία των συναλλαγών, χωρίς την υποχρεωτική μεσολάβηση των τραπεζών» (ΝΙΚΗ - Θέσεις για την Οικονομία / ΤΡΑΠΕΖΕΣ).

Ακόμη:

 

Οι νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και η υλοποίηση του οράματος μιας Οργουελικής κοινωνίας

 

Η επιβολή αχρήματης οικονομίας υπό καθεστώς ειδικών περιστάσεων (capital controls, πανδημία κ.ό.κ.) – ή, όπως λέει ο λαός, «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»

Δημήτρης Χιωτακάκος (μέλος της Ομαιχμίας της ΝΙΚΗΣ & υποψήφιος βουλευτής), Κάρτα Πολίτη: Ὥρα μηδέν;

• Για την ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντα ("υπάρχουν πολλά φύλα" κ.τ.λ.):

Περί της κυβερνητικής πρόθεσης να νομιμοποιήσει «γάμους» ομοφυλοφίλων και υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλοφίλους

 

Το να βαπτίζουμε το ψέμμα ως αλήθεια δεν είναι ελπιδοφόρο νέο (δελτίο τύπου για τη συμμετοχή του αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου στη βάπτιση των θετών παιδιών ομόφυλου ζεύγους)

Δημήτρης Νατσιός, πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ, Ομοφοβία και τρανσφοβία στο Δημοτικό σχολείο; «Θε μου τι λέπομεν στις μέρες μας»!!

Θεόδωρος Ρηγινιώτης (μέλος της Ομαιχμίας της ΝΙΚΗΣ & υποψήφιος βουλευτής), Σεξουαλική αγωγή ή οικογενειακή αγωγή;

• Για το "δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση":

 Συγκεντρωτικά εδώ: Η ΝΙΚΗ για το πρόβλημα των αμβλώσεων   

• Για το μετανθρωπισμό και την τεχνητή νοημοσύνη:

Δημήτριος Χιωτακάκος: Υπερανθρωπισμός και Μετανθρωπισμός 

«Μετανθρωπισμός – Ἀπειλή γιά τόν ἄνθρωπο» (ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών): Συμμετείχαν (ως πρόσωπα) ο αντιπρόεδρος της ΝΙΚΗΣ Γ. Ρούντας ("Μετανθρωπισμός καί δημόσια πολιτική στήν Ἑλλάδα - Εὐρώπη 2030") και τα στελέχη της ΝΙΚΗΣ Δημ. Χιωτακάκος ("Μετανθρωπισμός καὶ Τεχνητή Νοημοσύνη, Ἡ τελευταῖα πράξη τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου") και Αθαν. Τσουγανάτος (συντονιστής της ημερίδας), και οι τρεις μέλη της Ομαιχμίας & υποψήφιοι βουλευτές:

Θ. Ρηγινιώτης, Άνθρωπος, «Μετάνθρωπος» και Θεάνθρωπος

• Για την πανδημία, τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και τους διωκόμενους υγειονομικούς:

Αναλυτική παρουσίαση των σχετικών άρθρων και τοποθετήσεων της ΝΙΚΗΣ έγινε στην παρακάτω ανάρτηση:

Ο Δ. Νατσιός και η ΝΙΚΗ δεν υποστήριξαν τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς;

Παραλείπαμε εκεί το παρακάτω, που αναφέρεται στο κλείσιμο των ναών:

Ποινική καταδίκη της Θείας Λειτουργίας 

 

Αλλά δεν είχαμε υπόψιν και το εξής (Μάιος 2021):

 

Δημ. Νατσιός: "Πάνω από το πτώμα μας θα εμβολιάσουν τα παιδιά μας στα σχολεία"

• Για την πανθρησκεία:

Χριστιανισμὸς καὶ Γιόγκα, Βελονισμός, Ὁμοιοπαθητική, Reiki καὶ ἄλλες ἐναλλακτικὲς μέθοδοι θεραπείας (Ηλίας Θεοχαράκης, υποψήφιος βουλευτής της ΝΙΚΗΣ)

 

Ασυμβίβαστη η ιδιότητα του μασόνου με την ιδιότητα του μέλους της ΝΙΚΗΣ

 

Ο Δημήτρης Νατσιός για μασονία, ΝΑΤΟ, Κωνσταντινούπολη

Στη συνέντευξη του Δ. Νατσιού στον δημοσιογράφο Ν. Κυριακάκη, που δημοσιεύεται εδώ, από το 14΄:10΄΄ γίνεται εκτενής αναφορά στον Οικουμενισμό, ο οποίος καταδικάζεται ρητά ως παναίρεση.

   

Εκτός των παραπάνω, στην ιστοσελίδα της ΝΙΚΗΣ θα βρούμε τοποθετήσεις και άρθρα για πλήθος φλέγοντα ζητήματα, από την έλλειψη φαρμάκων μέχρι το σκάνδαλο των Funds και των πλειστηριασμών, και φυσικά για τον κίνδυνο συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με την Τουρκία κλπ κλπ.

Πλέον, αγαπητοί μπλογκοναύτες, δεν τα βάζουμε μόνο με το εγχώριο πολιτικό κατεστημένο, την "κομματοκρατία", όπως το χαρακτηρίζει η ΝΙΚΗ, αλλά με την ίδια τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, το διεθνές κατεστημένο, που ο αγώνας εναντίον του δεν είναι "προς αίμα και σάρκα", αλλά "προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας" (Εφεσίους 6, 12) και ξεφεύγει κατά πολύ τις ανθρώπινες δυνατότητες και τα ανθρώπινα μέτρα. Όμως η ΝΙΚΗ ήδη έχει αναλάβει αυτόν τον αγώνα. Όχι με αλαζονεία, αλλά με ταπεινότητα και φόβο Θεού.

Σε αυτόν τον αγώνα μας περιμένει.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.