Κύπρος: Έκπτωτος ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός. Τι βλέπουμε εμείς; Έναν ασυμβίβαστο & αντισυμβατικό επίσκοπο, που ενοχλεί επειδή ομολογεί την Ορθοδοξία σ' έναν κόσμο συμβιβασμού.

Το παρακάτω από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα.

Κύπρος: Έκπτωτος ο Μητροπολίτης Πάφου επειδή - μεταξύ άλλων - θεωρεί τον Πάπα «εκπρόσωπο του Διαβόλου»  

 

Ο Τυχικός έχει δημιουργήσει κατά καιρούς διάφορα θέματα με την περίεργη συμπεριφορά του  - Μεταξύ άλλων καλούσε τους πιστούς να μην παίρνουν τρόφιμα που τους δίνουν αλλόθρησκοι με τα χέρια τους γιατί είναι μολυσμένα.

Την έκπτωση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού αποφάσισε η έκτακτη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Κύπρου, η οποία εξέτασε τις καταγγελίες που είχαν τεθεί ενώπιόν της σχετικά με τη συμπεριφορά του.

Σε δήλωσή του μετά το τέλος της συνεδρίας, ο Αρχιγραμματέας της Αρχιεπισκοπής, Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Χριστοδούλου, ανέφερε ότι η έκτακτη σύνοδος, υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου, αφού εξέτασε τις καταγγελίες κατά του Μητροπολίτη Πάφου, «αποφάσισε όπως ο εν λόγω αρχιερέας παραμείνει Επίσκοπος της Εκκλησίας της Κύπρου και μέλος της Ιεράς Συνόδου».

Είπε ακόμη ότι ο Τυχικός «τίθεται στη διάθεση της Εκκλησίας, η οποία θα τον αξιοποιήσει όπου δει, θα του δοθεί τίτλος και θέση από την Ιερά Σύνοδο».

«Από σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος αναλαμβάνει χρέη τοποτηρητή της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι αργότερα η Ιερά Σύνοδος θα εκδώσει εκτενέστερη ανακοίνωση.

Ο Τυχικός είναι ο νεότερος Επίσκοπος της Εκκλησίας της Κύπρου και διαδέχθηκε πριν από δύο χρόνια τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο ο οποίος ήταν Μητροπολίτης Πάφου.

Ο Τυχικός έχει δημιουργήσει κατά καιρούς διάφορα θέματα με την περίεργη συμπεριφορά του με το πιο πρόσφατο να χαρακτηρίζει τον Πάπα εκπρόσωπο του Διαβόλου. Παλαιότερα είχε αρνηθεί την υποδοχή της κάρας του Αποστόλου Παύλου στην Πάφο επειδή θα την παραχωρούσε ο Πάπας.

Άλλη φορά καλούσε τους πιστούς να μην παίρνουν τρόφιμα που τους δίνουν αλλόθρησκοι με τα χέρια τους γιατί είναι μολυσμένα. Μάλιστα καλούσε τον κόσμο να πηγαίνει αυτά τα τρόφιμα σε ιερέα για να τα διαβάζει!

Ο Τυχικός είχε εκφράσει έντονη αντίθεση στις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με το Βατικανό, θέσεις που συντάσσονται με εκείνες άλλων κληρικών, όπως ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος. Οι αναφορές του για τον Πάπα περιλάμβαναν κριτική για τον παπισμό, θεωρώντας τον ως πηγή θεολογικών και εκκλησιαστικών αποκλίσεων, επηρεασμένες από το ιστορικό σχίσμα του 1054. Τον Ιανουάριο του 2025, η εγκύκλιος του Τυχικού προκάλεσε σάλο, καθώς περιείχε ακραίες δηλώσεις, όπως η προειδοποίηση να μην καταναλώνονται τρόφιμα ή ποτά που προσφέρουν άνθρωποι «που δεν είναι κοντά στον Θεό», λόγω πιθανής «μόλυνσης». Η αναφορά αυτή θεωρήθηκε υπερβολική και διχαστική, απομακρύνοντας πιστούς από την Εκκλησία και προκαλώντας την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου, ο οποίος ζήτησε «αλλαγή νοοτροπίας» από τον Τυχικό.

Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν όταν ο Τυχικός κατηγορήθηκε για αυθαίρετες παύσεις και διορισμούς επιτρόπων, καθώς και για διοικητικές αποφάσεις που θεωρήθηκαν αυταρχικές. Στις 16 Μαΐου, ο ίδιος δήλωσε ότι δεν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον Αρχιεπίσκοπο και ότι σέβεται την Ιερά Σύνοδο, ωστόσο οι καταγγελίες συνέχισαν να συσσωρεύονται. Η έκτακτη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου σήμερα εξέτασε αυτά τα ζητήματα, οδηγώντας στην απόφαση για την έκπτωσή του, καθώς κρίθηκε ότι η συμπεριφορά του και οι δηλώσεις του έβλαψαν την ενότητα της Εκκλησίας.

Δεν θέλει λείψανα Αγίων από τα χέρια του Πάπα

Ο Μητροπολίτης Τυχικός προκάλεσε σάλο όταν αρνήθηκε τη μεταφορά της κάρας του Αποστόλου Παύλου από το Βατικανό στην Πάφο, ένα γεγονός που είχε συμφωνηθεί κατόπιν επιμονής του τέως Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου. Η κάρα, που φυλάσσεται στο Βατικανό και δεν έχει ποτέ μεταφερθεί εκτός του κρατιδίου, αποτελεί σημαντικό χριστιανικό κειμήλιο. Ο Τυχικός, ωστόσο, δήλωσε ότι δεν δέχεται το κειμήλιο επειδή μεταφέρεται από Καθολικούς, τους οποίους χαρακτήρισε «αιρετικούς». Η στάση του αυτή όχι μόνο έφερε σε σύγκρουση τον ίδιο με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο, αλλά και αποκάλυψε μια βαθιά δυσπιστία προς τον οικουμενικό διάλογο μεταξύ Ορθοδοξίας και Καθολικισμού.

Η απόρριψη της κάρας συνδέεται άμεσα με την κριτική του Μητροπολίτη Τυχικού προς τον Πάπα και την Καθολική Εκκλησία. Ο Τυχικός, έχει χαρακτηρίσει τον Πάπα «αιρετικό», και εκπρόσωπο δυνάμεων του σκότους.

Τα «μολυσμένα» τρόφιμα με ντελίβερι

Ίσως η πιο ακραία και αμφιλεγόμενη θέση του Τυχικού είναι η περσινή του εγκύκλιος, με την οποία προέτρεψε τους πιστούς να μην καταναλώνουν φαγητά ντελίβερι, καθώς «μπορεί να τους ρίξουν κάτι μέσα και να καταληφθούν από δαιμόνια». Πρότεινε μάλιστα να μεταφέρονται τα τρόφιμα και τα αναψυκτικά –τα οποία επίσης χαρακτήρισε «δαιμονικά»– σε ιερείς για «διάβασμα», ώστε να «απαλλαγούν» από τη δαιμονική ενέργεια. Αυτή η δήλωση όχι μόνο προκάλεσε γέλιο και ειρωνικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και έθεσε υπό αμφισβήτηση τη λογική και τη σοβαρότητα του Μητροπολίτη.

Το σχόλιό μας

Παρότι η αναφορά στα τρόφιμα μας φαίνεται κι εμάς υπερβολική (λέμε τώρα), στα υπόλοιπα δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τη στάση του μητροπολίτη Πάφου. Ας γνωρίζουν όλοι πως, αν καμιά φορά εξοργίζονται οι ορθόδοξοι, κυρίως φταίνε εκείνοι που δεν ακούνε τις φωνές των αγίων Πατέρων αλλά τις φωνές της "εποχής μας", που τα ισοπεδώνουν όλα και εν τέλει δεν συμβάλλουν στη σωτηρία κανενός. Επειδή την εποχή μας πολύ απλά δεν την ενδιαφέρει η σωτηρία, στην οποία δεν πιστεύει.

Μια τέτοια αγανακτισμένη φωνή είναι το παρακάτω σχόλιο, που βρίσκεται κάτω από το άρθρο:

Άξιος ο Μητροπολίτης Τυχικός! Ντροπή στον οικουμενιστή κ παπόφιλο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και στους ακόλουθούς του! Ο πάπας είναι αιρετικός κ δεν είναι εκκλησία. Όλοι οι Άγιοι Πατέρες αυτά λένε. Έκπτωτος είναι ο Αρχιεπίσκοπος κ η παρέα του που φιλάνε την παντόφλα του αντίχριστου πάπα που σκότωσε και δολοφόνησε χιλιάδες ανθρώπους με την λεγόμενη ιερά εξέταση επειδή δεν ήθελαν να γίνουν παπικοί! O Μητροπολίτης Τυχικός καταδικάστηκε επειδή τήρησε την εκκλησιολογική ακρίβεια, δεν αναγνώρισε μυστήρια αιρετικών, δεν υπέκυψε στον παναίρεση του Οικουμενισμού. 

Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΠΑΥΣΗ του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού αποτελεί τραγική συνέπεια της πνευματικής πτώσης πολλών από τους διοικούντες την Εκκλησία και της εκκοσμίκευσης του κλήρου στις μέρες μας. Πρόκειται για τους ίδιους που μνημονεύουν σχισματικούς στην Ουκρανία κ προσεγγίζουν τον Πάπα της Ρώμης κατά τέτοιο τρόπο, που του αποδίδουν εκκλησιαστικό κύρος, κάτι που οι Άγιοι Πατέρες ρητά απέρριψαν ως αίρεση. Για παράδειγμα, η αναγνώριση βαπτίσματος εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί ένα μέσο για την προώθηση της παναίρεσης του Οικουμενισμού, μέσο το οποίο ο Μητροπολίτης Τυχικός προς τιμήν του αρνήθηκε. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καθαιρέθηκε από φθονερούς συνεπισκόπους, αλλά η Εκκλησία τελεί τη Θεία Λειτουργία του κάθε Κυριακή. 

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας διώχθηκε όσο κανείς άλλος, όμως ονομάστηκε «στύλος της Ορθοδοξίας». Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο μόνος που δεν υπέγραψε την ψευδοένωση με τον Πάπα, είπε: «Κανείς δεν εξουσιάζει την πίστη μας, ούτε βασιλιάς, ούτε αρχιερέας, ούτε ψευδοσύνοδος, ούτε κανένας άλλος, παρά μόνο ο Θεός!» Δεν υπήρξε ανυπακοή του Τυχικού στην Εκκλησία, αλλά υπακοή στους Αγίους και στους Ιερούς Κανόνες. Δεν υπήρξε ανταρσία, αλλά ομολογία. Και η ομολογία, όταν γίνεται με φόβο Θεού, είναι αγιότητα και όχι φανατισμός. Για εμάς, ο Μητροπολίτης Τυχικός παραμένει ο κανονικός Επίσκοπος Πάφου. Θα τον ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, όχι από προσωπολατρία, αλλά γιατί ακολουθεί τον Χριστό, την Αλήθεια, την Πίστη των Πατέρων. Η Εκκλησία δεν είναι διπλωματία. Είναι Σταυρός, Ομολογία και Ανάσταση. 

Καλό είναι αυτές τις φωνές να τις προσέξει η πνευματική ηγεσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και να μην τις προσπερνά. Ξέρει άλλωστε πως στην ουσία τους έχουν μεγάλο δίκιο. 

Αναδημοσιεύουμε και το παρακάτω από το πολύ σωστό - κατά τη γνώμη μας - ιστολόγιο Πνεύματος κοινωνία:

Διώκεται διότι Ὁμολογεῖ – Ὁ Τυχικός τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σε μια εποχή όπου η Εκκλησία δοκιμάζεται από νεωτεριστικές τάσεις και φαινόμενα οικουμενισμού, η στάση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού ξεχωρίζει ως φωνή ακραιφνούς Ορθοδοξίας. Ο Σεβασμιώτατος επιλέγει να πορεύεται στον δρόμο της Πατερικής Πίστης και της θεολογικής συνέπειας, τιμώντας το ήθος της Εκκλησίας όπως αυτό αποτυπώνεται στη ζωή και τα έργα των Αγίων Πατέρων.

Ο Μητροπολίτης Τυχικός επιμένει ότι κάθε εισερχόμενος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να τελεί το Άγιο Βάπτισμα, εφόσον εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει έγκυρο μυστήριο. Η πρακτική του να αποδέχεται η Εκκλησία «βάπτισμα» αιρετικών δια του χρίσματος, εφόσον δεν έχει προηγηθεί κανονικό βάπτισμα εντός της Εκκλησίας, δεν έχει Πατερική βάση. Πρόκειται για «οικονομία» εξαιρετικών περιπτώσεων που σήμερα δυστυχώς εκλαμβάνεται ως κανόνας.

Ο λόγος του Μητροπολίτη Τυχικού προς το ποίμνιο είναι καθαρός, απλός και Πατερικός. Δεν επιδιώκει να ευχαριστήσει τους πολλούς, αλλά να ‘σώσει’ ψυχές. Κατηχεί όχι με καινοτομίες ή ψευδοθεολογίες «μεταπατερικής» μόρφης, αλλά με βάση τους Αγίους και αυτός είναι ο λόγος που διώκεται. Όπως κάθε Ορθόδοξος Ιεράρχης που τολμά να υψώσει φωνή μέσα σε μια Εκκλησιαστική τάξη που πολλές φορές προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε Εκκλησία και κόσμο.

Ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν χρειάζεται απολογία. Χρειάζεται στήριξη.
Και όσοι αγαπούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του.
Από σεβασμό στη φωνή της Αληθείας που ακόμη επιμένει να ακούγεται στις μέρες μας. Αν υπάρχει κάποιος που πρέπει να απολογηθεί σήμερα, δεν είναι ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, αλλά εκείνοι που μνημονεύουν τους σχισματικούς της Ουκρανίας και βαδίζουν σε μια μεταπατερική πορεία καθαρής εκκλησιολογικής παρέκκλισης. Πρόκειται για εκφάνσεις της παναίρεσης του Οικουμενισμού, της θεωρίας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί “κλάδο” ανάμεσα σε άλλες “χριστιανικές εκκλησίες”.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ

Δυνατή αντιπαπική και αντιοικουμενιστική δήλωση του προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δ. Νατσιού

Από το διαδικτυακό κανάλι της ΝΙΚΗΣ

Αναφορά του προέδρου της ΝΙΚΗΣ Δ. Νατσιού, την Κυριακή του Θωμά 27 Απριλίου 2025,

- στην εορτή της σύναξης της Παναγίας Πορταΐτισσας στη Ν. Ελβετία Θεσσαλονίκης,

- στη Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους,

- στην απάντηση προς τον τουρκικό επεκτατισμό,

- από το 1΄05΄΄, στην κηδεία του πάπα Φραγκίσκου, στον παπισμό και στο ενδεχόμενο «ένωσης των Εκκλησιών».

Σημειώνουμε ότι η φράση «ποτέ δεν είχαμε Σχίσμα» εκφράζει την ορθόδοξη θέση ότι δεν υπάρχει «Σχίσμα των Εκκλησιών» (όπως διατείνονται οι δυτικοί, δηλ. ότι «η μία Εκκλησία διαιρέθηκε σε δύο»), αλλά αποχώρηση του πάπα και του παπισμού από τη μία και πάντοτε αδιαίρετη Ορθόδοξη Εκκλησία (η οποία στην πραγματικότητα - και όχι ο παπισμός - είναι η Καθολική Εκκλησία, όπως αναφέρουμε στο «Πιστεύω»).

Ήταν woke ο Πάπας Φραγκίσκος;

"Ν": Ο Ραφαήλ Καλυβιώτης είναι στέλεχος της ΝΙΚΗΣ & ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής της στις Ευρωεκλογές του 2024.

«Είναι πολλά τα "ναι μεν, αλλά" όπως διαφαίνεται και από την φωτογραφία. Είναι εξαιρετικά εύκολο να λαϊκίσει κανείς στο όνομα του χριστιανισμού για να περάσει άλλες ατζέντες. Και εκεί που κάποιος λέει ότι είναι "όργανο του Θεού" κάποιος άλλος λέει ότι είναι "όργανο των ελίτ". Μέρα που είναι όμως, ας τον συγχωρέσει ο Θεός». Ραφαήλ Καλυβιώτης

Πώς το «όργανο του Θεού» έγινε πολύ συχνά «όργανο» των παγκόσμιων ελίτ

Right2TheBone

Ο Ραφαήλ Καλυβιώτης, στο νέο βίντεό του στο YouTube, ασκεί κριτική στον Πάπα Φραγκίσκο, εστιάζοντας σε ζητήματα που αφορούν τη σχέση του με την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις πολιτικές του τοποθετήσεις.
Επισημαίνει ότι ο Πάπας προωθούσε μια παγκοσμιοποιημένη θεώρηση της θρησκείας, η οποία αποδυναμώνει τις παραδοσιακές χριστιανικές αξίες και την εθνική ταυτότητα. Κατηγορεί τον Πάπα για υπερβολική έμφαση σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, όπως η μετανάστευση και η κλιματική αλλαγή, εις βάρος της πνευματικής καθοδήγησης.
Επιπλέον, ο Ραφαήλ Καλυβιώτης εκφράζει ανησυχία για την προσέγγιση του Πάπα προς άλλες θρησκείες, θεωρώντας ότι ενδέχεται να υπονομεύει τη μοναδικότητα της χριστιανικής πίστης.
Τέλος, τονίζει την ανάγκη για διατήρηση της Ορθόδοξης πίστης και προειδοποιεί για τους κινδύνους που ενέχει η αποδοχή μιας οικουμενικής προσέγγισης που, κατά την άποψή του, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας.

 

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 9η Σεπτεμβρίου 2024

Πνεύματος κοινωνία

(...)  Ο Παπισμός είναι εκείνος που πρόσθεσε κακοδοξίες και αλλοίωσε την χριστιανική διδασκαλία, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία δεν έχει παρεκκλίνει ούτε στο ελάχιστο από την βιβλική, συνοδική και πατερική διδασκαλία. Το μόνο που μας καταλογίζουν οι παπικοί είναι ότι αρνούμαστε να υποταχτούμε στην εξουσία του Πάπα, και ως εκ τούτου χαρακτηρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία «ελλειμματική», διότι δεν είμαστε «ενωμένοι» ήτοι: υποταγμένοι, στον «Πάπα»! Άρα εμάς εννοεί ότι πρέπει «να σπάσουμε τις αλυσίδες της αγανάκτησης, των παρεξηγήσεων και των προκαταλήψεων»! Εμείς είμαστε οι «προκατειλημμένοι», εμείς «ευθυνόμαστε» για την «φυλάκιση Καθολικών και Ορθοδόξων για αιώνες», εμείς «εμποδίζαμε» να «αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον ως αδέρφια ενωμένα στη διαφορετικότητα». Εμείς με τις «εμμονές μας» επιμένουμε πεισματικά ότι ο Παπισμός είναι σύστημα αιρέσεων και όχι «παρεξηγήσεις και προκαταλήψεις», όπως τις αποκαλεί ο κ. Φραγκίσκος!

Ζητά «κοινή μαρτυρία για την αγάπη του Χριστού στον τόσο διαιρεμένο και συγκρουόμενο κόσμο». Ποια κοινή μαρτυρία μπορούμε να δώσουμε με τους παπικούς, αφού εκείνοι πιστεύουν σε έναν διαφορετικό «Χριστό» από τον Κύριο Ιησού Χριστό της Εκκλησίας; Έναν «Χριστό», ο οποίος «εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα», άγνωστο στην Εκκλησία; Ο Παπισμός διδάσκει μια εντελώς ξένη «χριστολογία», η οποία προσβάλλει και αλλοιώνει το θεμελιώδες Τριαδικό Δόγμα, εισάγοντας δυαρχία στην Θεότητα και υποβιβάζοντας του Άγιο Πνεύμα. Ο «Χριστός» του Παπισμού, όπως και ολόκληρη η «Αγία Τριάδα» του, είναι ξένα προς την αληθινή και σώζουσα πίστη της Εκκλησίας και άρα ουδεμία κοινή μαρτυρία μπορούμε να δώσουμε στον σύγχρονο κόσμο. Άλλωστε για τους αγίους Πατέρες οι αιρετικοί λογίζονται ως άθεοι!

Προφανώς ο κ. Φραγκίσκος θέλει να αγνοεί επίσης, και την τραγική για την ανθρωπότητα παπική περί Χριστού και γενικότερα περί Χριστιανισμού μαρτυρία στον κόσμο. Διότι, με την βάναυση διαστροφή και κακοποίηση της χριστιανικής διδασκαλίας και την χιλιόχρονη εγκληματική του πορεία, η «μαρτυρία» του υπήρξε η χειρότερη συκοφαντία για τον Σωτήρα και την Εκκλησία Του! Οι λαοί, κυρίως της Ευρώπης και γενικά του δυτικού κόσμου, «γεύτηκαν» αρκούντος την παπική και στη συνέχεια την προτεσταντική χριστιανοσύνη, ώστε να αποτελεί γι’ αυτούς όνειδος και αποστροφή. Θέλει να αγνοεί ο κ. Φραγκίσκος ότι η σύγχρονη αθεΐα, η οποία είναι εν πολλοίς γέννημα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, ο οποίος εμφανίστηκε και έδρασε ως αντίδραση προς τον ανείπωτο σκοταδισμό και τις φρικαλεότητες του μεσαιωνικού και νεώτερου Παπισμού. Ο «θεός» του παποπροτεσταντισμού είναι οριστικά νεκρός, του οποίου την «κηδεία» περιέγραψε με δραματικό τρόπο ο Νίτσε, στον «θάνατο του Θεού»! Αυτός ο ανύπαρκτος «θεός» του Παπισμού και του Προτεσταντισμού έχει «πεθάνει» και δεν θα μπορέσει κανένας οικουμενισμός, καμιά «ένωση των εκκλησιών» να τον «αναστήσει»!

Ο κ. Φραγκίσκος είναι λοιπόν ξεκάθαρος ότι την «ένωση των εκκλησιών» την εννοεί ως υποταγή της Εκκλησίας μας στην εξουσία του (για να μην είναι «ελλειμματική»), χωρίς να αρθούν οι δεκάδες κακοδοξίες που συσσώρευσε στην «εκκλησία» του τους τελευταίους δέκα αιώνες. Είπαμε, δεν τον ενδιαφέρει να ασπαστούμε τις παπικές πλάνες, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η υποταγή μας, με την «νόμιμη ποικιλομορφία»! Μάλιστα θεωρούμε ότι την αποκαλεί «νόμιμη», διότι αυτή θα προέλθει μετά από την συμφωνία με τους ορθοδόξους! (...)

"Για την επίσκεψη του Πάπα στη Λέσβο"

"Ν": Αναδημοσιεύουμε από το 2016 το άρθρο του Θ. Ρηγινιώτη (επίσης ΝΙΚΗ). Από το ιστολόγιό μας.

Ο πάπας Φραγκίσκος είναι πρωτίστως πολιτικό πρόσωπο - αρχηγός του κράτους του Βατικανού, με μεγάλη επιρροή διεθνώς, όπως φημολογείται - και δευτερευόντως θρησκευτικό. Έτσι, η επίσκεψή του στη Λέσβο ενόψει του προσφυγικού προβλήματος θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως επίσκεψη ενός πολιτικού ηγέτη.
Θρησκευτικός ηγέτης ο πάπας είναι μόνο για τους ρωμαιοκαθολικούς χριστιανούς. Για εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς, ο πάπας είναι αρχηγός μιας αίρεσης, και μάλιστα ίσως της πιο ολέθριας: αίρεσης παντοδύναμης, με τεράστιο πλούτο και πολιτική ισχύ, που κρατάει αιχμάλωτα ολόκληρα έθνη στην κεντρική και δυτική Ευρώπη και τη λατινική Αμερική και γενικά, κατά τόπους, σε όλο τον πλανήτη.
Οι ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί αναμφίβολα είναι αδελφοί και συνάνθρωποί μας και, ως προς την πίστη και το ήθος, παρόμοιοι με εμάς. Τους αγκαλιάζουμε, και πρέπει να τους αγκαλιάζουμε, 100% με αγάπη Χριστού. Όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι, από θρησκευτική άποψη, η Οργάνωση, στην οποία ανήκουν (η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία), δεν διαφύλαξε και δεν διαφυλάσσει εδώ και χίλια χρόνια την αυθεντικότητα του χριστιανισμού. Δεν είναι καθόλου συνέχεια της αρχαίας Εκκλησίας, αλλά εκτροπή από αυτήν. Οι δυτικοευρωπαίοι χριστιανοί άγιοι των πρώτων χιλίων χρόνων του χριστιανισμού ανήκουν στην ίδια πνευματική παράδοση με τους ορθόδοξους αγίους όλων των εποχών, μέχρι και σήμερα, και όχι με τους χριστιανούς των ίδιων δυτικοευρωπαϊκών χωρών, που έζησαν την επόμενη χιλιετία, όταν πλέον είχε επικρατήσει ο Καθολικισμός.
Τεκμηριώνω τα παραπάνω επικαλούμενος τη μαρτυρία πολλών ρωμαιοκαθολικών (αλλά και προτεσταντών), που έγιναν ορθόδοξοι χριστιανοί μετά από προσεκτική και σοβαρή έρευνα των πηγών του αρχαίου χριστιανισμού, όπως ο δολοφονημένος επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος ντε Μπαγεστέρ, οι πατέρες Σεραφείμ Μπέλ, Γαβριήλ Μπουνγκ, Πλακίδας Ντεσέιγ και αναρίθμητοι άλλοι.
Ως ορθόδοξος χριστιανός, και τον ίδιο τον πάπα τον αγαπώ. Γι' αυτό και εύχομαι - και του προτείνω, αν και ξέρω ότι είναι μάταιο - να επιστρέψει στην αρχαία παραδοση του χριστιανισμού, την Ορθοδοξία, ώστε να σωθεί ο ίδιος και όλοι οι συνεργάτες του και τα μέλη της θρησκευτικής οργάνωσης που ονομάζεται Καθολική ή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Φωτο από εδώ

Τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί ορθόδοξοι ιεράρχες, ακόμη και πατριάρχες, έχουν κάνει μερικά μεγάλα βήματα καλής θέλησης προσεγγίζοντας τους τελευταίους πάπες και γενικά τους ρωμαιοκαθολικούς αρχιερείς, ιερείς και πιστούς. Τα βήματα αυτά συνεχίζονται, αμφιβάλλω όμως ότι έχουν το πραγματικά επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή να βοηθήσουν τους ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς μας να επιστρέψουν στην αρχαία Εκκλησία. Γι' αυτό, δεν χαίρομαι βλέποντας τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και τον οικουμενικό πατριάρχη να συνοδεύουν τον πάπα ή να του συμπεριφέρονται σαν να είναι αποδεκτός θρησκευτικός ηγέτης μιας αποδεκτής χριστιανικής κοινότητας, δηλαδή μιας κανονικής τοπικής Εκκλησίας. Ό,τι κι αν λέμε, δεν είναι κάτι τέτοιο. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία χωρίζεται με αβυσσαλέο χάσμα από την Ορθόδοξη. Οι ρωμαιοκαθολικοί επίσκοποι, τα τελευταία χρόνια, προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι "είμαστε πολύ κοντά". Κάθε άλλο. Ο Θεός των ρωμαιοκαθολικών είναι ένας αυστηρός δικαστής, που κρίνει τον άνθρωπο και είτε τον αθωώνει, είτε τον καταδικάζει, κυριολεκτικά, σε αιώνια τιμωρία. Αντίθετα, ο Θεός των ορθοδόξων δεν κρίνει κυριολεκτικά τον άνθρωπο, αλλά τον καλεί να ενωθεί μαζί Του και να φτάσει σε κατάσταση θέωσης, που είναι η αγιότητα. Η πεισματική άρνηση της αγάπης του Θεού από τον αμετανόητο άνθρωπο, μετατρέπει σε κόλαση την παρουσία του θείου Φωτός στη ζωή αυτού του ανθρώπου, ενώ ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να βρίσκονται στον παράδεισο.
Κατά τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο Χριστός έγινε άνθρωπος, για να τιμωρηθεί αντί για τους ανθρώπους, ώστε να ικανοποιηθεί η δικαιοσύνη του Πατέρα Του, που είχε προσβληθεί λόγω του προπατορικού αμαρτήματος. Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία (όπως και τους αρχαίους χριστιανούς), ο Χριστός έγινε άνθρωπος, επειδή ο Τριαδικός Θεός αγαπάει τόσο πολύ τον κόσμο, ώστε από την αρχή των αιώνων (ή, πιο σωστά, προαιώνια) είχε την επιθυμία να ενωθεί με τους ανθρώπους και να τους καλέσει σε ένωση με Αυτόν. Όμως ένωση του ανθρώπου με το Θεό, κατά τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δεν υφίσταται, μόνο δίκη και καταδίκη ή αθώωση του ανθρώπου από το Θεό.
Αυτή η ιδέα - η οποία συνδέεται με πολλές άλλες θεολογικές και φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ ορθοδόξων και ρωμαιοκαθολικών - είναι η αιτία για τη σκληρή στάση του Καθολικισμού απέναντι στους ανθρώπους ήδη από την εποχή του Μεσαίωνα. Δεν είμαστε λοιπόν καθόλου κοντά με τους ρωμαιοκαθολικούς.
Αν ο πάπας Φραγκίσκος πράγματι επιθυμεί να βοηθήσει τους ανθρώπους, ας χρησιμοποιήσει την πολιτική και οικονομική δύναμή του, ως πολιτικό πρόσωπο που είναι, για να παρέμβει στη διεθνή πολιτική, με διπλό στόχο: αφενός να τακτοποιηθούν οι πρόσφυγες σε κατάλληλο χώρο (όχι σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει οικονομικά και κοινωνικά), και αφετέρου να σταματήσουν οι πόλεμοι στην Ασία και την Αφρική, που προκάλεσαν το προσφυγικό και προκαλούν και τη μεγάλη μετανάστευση των λαών τα τελευταία χρόνια. Αν το πράξει αυτό, δεν θα πάψει αυτόματα να είναι αρχηγός μιας ολέθριας αίρεσης, αλλά σίγουρα θα καταξιωθεί στην ανθρώπινη ιστορία και, ποιος ξέρει, ίσως και στα μάτια του Θεού της αγάπης, τον οποίο υποτίθεται ότι τιμά.

Συμπλήρωμα:

Ορθόδοξοι άγιοι στις χώρες της Δύσης - Η Ορθοδοξία στο δυτικό κόσμο σήμερα
Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας
Βασικές διαφορές ορθόδοξων και ρωμαιοκαθολικών 
Καθολικοί & Ορθόδοξοι άγιοι: μοιάζουν ή διαφέρουν;

Ο διάσημος Ελβετός θεολόγος Γαβριήλ (Bunge) ασπάστηκε την Ορθοδοξία
Ο νεομάρτυρας επίσκοπος Παύλος ντε Μπαγεστέρ και η μεταστροφή του στην Ορθοδοξία
Ο Χιλιανός νεομάρτυρας Χοσέ (Ιωσήφ) Μουνιόθ-Κορτέζ (1997) 
ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ: Λαοί που αναζητούν την Ορθοδοξία
Η ορθόδοξη βάπτιση Πολωνού πανεπιστημιακού