Θαύματα στην Εκκλησία του νέου ημερολογίου

Είναι γνωστό πως τα θαύματα και οι υπερφυσικές εμπειρίες δεν αποδεικνύουν οπωσδήποτε την παρουσία της θείας χάριτος. Θαύματα συμβαίνουν και στις αιρέσεις, υπερφυσικές εμπειρίες παρατηρούνται και στις ειδωλολατρικές θρησκείες, "χαρίσματα" και δυνάμεις διαθέτουν και οι μάγοι - ενώ ακόμη και στην Ορθοδοξία υπάρχουν περιπτώσεις πλάνης, όπου δαίμονες εμφανίζονται με θείες και αγγελικές μορφές.
Όμως είναι εξαιρετικά απίθανο ότι μπορεί σε όλα τα μεγάλα και ιερά προσκυνήματα της Ορθοδοξίας, μόλις άλλαξε το ημερολόγιο, να λαμβάνουν χώρα ακριβώς τα ίδια θαύματα, με τους ίδιους πιστούς, τους ίδιους ιερείς, μοναχούς και ασκητές, κι όμως αυτόματα να αφαιρέθηκε από εκεί η θεία χάρη και να αντικαταστάθηκε με κατακλυσμό δαιμονικών απομιμήσεων! Είναι εξαιρετικά απίθανο η Τήνος, το Άγιο Όρος, η Αίγινα, η Εύβοια (μονή οσίου Δαβίδ) και αναρίθμητοι άλλοι ιεροί τόποι της Ορθοδοξίας (παγκόσμια, όχι μόνο στην Ελλάδα), που μία μέρα πριν ήταν ιεροί τόποι θαυμάτων της Παναγίας, των αγίων, του αληθινού Θεού, να μετατράπηκαν αιφνίδια σε τόπους δαιμονικών ενεργημάτων, ακριβώς όμοιων με τα προηγούμενα - επί σειρά ετών ή αιώνων - επιτελούμενα θαύματα.

Φωτο: ο άγιος Γέροντας Ιάκωβος της μονής του Οσίου Δαβίδ, με την εικόνα του αγίου.

Εν πάση περιπτώσει, αν κάποιος ισχυρίζεται ότι αυτό συμβαίνει (ότι εκεί, που θαυματουργούσαν οι άγιοι, τώρα ως άγιοι χορεύουν οι δαίμονες, επειδή οι νεοημερολογίτες "είμαστε σχισματικοί" ή "αιρετικοί", οι ιερείς μας ψευδοϊερείς και τα μυστήριά μας στερημένα της θείας χάριτος - όπως ισχυρίζονται ευτυχώς όχι όλες, αλλά οι αυστηρότερες μερίδες των "ΓΟΧ"), θα πρέπει να προσκομίσει σοβαρά στοιχεία, εκτός από τις πεποιθήσεις του. Και βεβαίως θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι και νεοημερολογίτες υπάρχουν (όχι εμείς) που απορρίπτουν τα θαύματα και τους αγίους που αναδεικνύονται στο χώρο του παλαιού ημερολογίου...

Θα μπορούσαμε εδώ να επισημάνουμε ότι και στην Εκκλησία του ν.ημ., καθώς και σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες παγκοσμίως που οι ΓΟΧ έχουν αποκόψει από την εκκλησιαστική κοινωνία ως οικουμενιστικές, σχισματικές ή αιρετικές, η θεία κοινωνία δεν μεταδίδει ασθένειες και το νερό του αγιασμού δεν χαλάει (σημ. ότι οι Ουνίτες δεν κοινωνούν από κοινή λαβίδα, αλλά ο κληρικός παίρνει από το δίσκο με το χέρι μικρές μερίδες άρτου, τις εμβαπτίζει στο ποτήριο του οίνου και μεταδίδει το μυστήριο στους πιστούς).
Να υπογραμμίσουμε επίσης ότι οι θαυματουργοί μεγαλομάρτυρες της Λέσβου, άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, καθώς και ο άγιος μεγαλομάρτυρας Εφραίμ της Νέας Μάκρης, εμφανίστηκαν σε νεοημερολογίτες και τα θαυματουργά προσκυνήματά τους υπάγονται στην Εκκλησία του ν.ημ. Άραγε δεν είναι αληθινά θαύματα και εμφανίσεις των αγίων αυτά που συμβαίνουν εκεί πέρα; Ή μήπως δεν υπάρχουν καν οι άγιοι, όπως διατείνονται αυθαίρετα διάφοροι άθεοι;
Αυτά που θα ήθελα να παρατηρήσω όμως είναι κατ' εξοχήν τρία θαύματα, διαρκή, που εξακολουθούν να συμβαίνουν στην καθ' ημάς Εκκλησία, παρά την αλλαγή του ημερολογίου.

1) Τα φιδάκια της Παναγίας. Στο χωριό Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς, σε μια πλαγιά γεμάτη από δένδρα, βρίσκεται ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Στην Εκκλησιά αυτή εμφανίζονται κάθε χρόνο από 6 μέχρι 15 Αυγούστου τα φίδια της Παναγίας, που κρέμονται από τις εικόνες με τις καντήλες, τα στασίδια χωρίς να πειράζουν κανένα... Λεπτομέρειες και σχετικό βίντεο εδώ. Όταν η περίοδος του 15αύγουστου μετακινήθηκε, με την αλλαγή του ημερολογίου, η εμφάνιση των μικρών φιδιών μετακινήθηκε μαζί της.

2) Το αίμα από τα δέντρα του αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις. Ο άγιος, γύρω στον 8ο αιώνα, υπέστη φρικτό μαρτύριο από τους Άβαρους επιδρομείς, μαζί με 12 συνασκητές του, στο όρος της Βουνένης, στην περιοχή της Λάρισας. Κάθε χρόνο την ημέρα της γιορτής του «στον τόπο του Μαρτυρίου του Αγίου Νικολάου, δηλαδή στον Ιερό Ναό του, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Βούνενα, συμβαίνει ένα υπερθαύμαστο γεγονός:Το αίμα αυτό τρέχει από τους κορμούς μερικών δένδρων, στα οποία εσφαγίασαν τους συνασκητάς του Αγίου και επίσης πλημμυρίζει τη ρίζα ενός κομμένου δένδρου, όπου κατά την παράδοση εβασάνισαν τον Άγιο. Το "αίμα" αρχίζει να τρέχει το απόγευμα της 8ης Μαΐου, παραμονή της μνήμης του και συνεχίζει τη θαυμαστή εμφάνισή του, μέχρι το πρωί της εορτής του, 9 Μαΐου. Ευλαβείς χριστιανοί που το γνωρίζουν, πηγαίνουν εκεί την παραμονή και συγκεντρώνουν μέσα σε μπουκάλια, το τρεχούμενο θαυμαστό "αίμα" για να το μοιράσουν, σαν ευλογία, στους γνωστούς τους. Το δε βράδυ, κάνουν αγρυπνία, για τη γιορτή του Αγίου. Πολλοί μάλιστα από αυτούς, έχουν παρατηρήσει, ότι στις 5 η ώρα, το πρωί της μνήμης του, στο μέρος των δένδρων, ακούγεται ένα θαυμαστό βουητό, σε μια ακτίνα 10 μέτρων και για 10 λεπτά, περίπου. Επίσης και το Αγίασμα της πηγής, δεν τρέχει πάντοτε, τρέχει όμως εκείνες τις ημέρες, όταν τρέχει και το "αίμα"» (από εδώ).
Από την αλλαγή του ημερολογίου, το αίμα του αγίου τρέχει στις 9 Μαΐου με το νέο ημερολόγιο.
Προσοχή: σύμφωνα με πληροφορία από διαδικτυακό forum που μάλλον δεν υπάρχει πλέον (αλλά το γεγονός εύκολα μπορεί να ελεγχθεί), το θαύμα επιτελείται και στις 22 Μαΐου, δηλ. στην εορτή του αγίου με το παλαιό ημερολόγιο. Αυτό ας το λάβουμε υπόψιν οι νεοημ/τες, όπως και οι παλαιοημ/τες την επιτέλεσή του στην εορτή του αγίου με το ν.ημ. (εκτός αν νομίζουν πως τη μια φορά θαυματουργεί ο άγιος και την άλλη... ο εχθρός!).

3) Η αφή του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο από τα χέρια του πατριάρχη Ιεροσολύμων, ο οποίος ακολουθεί βέβαια το παλαιό ημερολόγιο, αλλά έχει κοινωνία με τους ν.ημ., γι' αυτό και οι παλαιοημ/τες τον έχουν αποκόψει της εκκλησιαστικής κοινωνίας. Απορία: ο Θεός έχει αποκόψει επίσης της κοινωνίας Του - και δεν αναγνωρίζει ως κανονικό - τον ορθόδοξο πατριάρχη Ιεροσολύμων, παρότι τον θεωρεί άξιο να λαμβάνει το Άγιο Φως και να το μεταδίδει στους χριστιανούς; (Και οι παλαιοημ/τες θα συμφωνήσον ασφαλώς πως το ότι το Πάσχα καθορίζεται με το παλ.ημ. δεν παίζει ρόλο στο θέμα μας - το ημερολόγιο δεν αρκεί για να έχουν κοινωνία οι ΓΟΧ με τις ακολουθούσες το π.ημ. Ορθόδοξες Εκκλησίες, τις οποίες αποκόπτουν εφόσον αυτές έχουν κοινωνία με τις Εκκλησίες του ν.ημ.).
Υπενθυμίζουμε ότι το 1579 οι μονοφυσίτες Αρμένιοι επιχείρησαν να ανάψουν εκείνοι το Άγιο Φως, όμως το Φως εμφανίστηκε στην πόρτα του ναού της Αναστάσεως, εκεί όπου στέκονταν οι Ορθόδοξοι με τον πατριάρχη τους (στη φωτο η ρωγμή). Επίσης, οι παπικοί (που εορτάζουν το Πάσχα άλλη μέρα, ως γνωστόν) δεν τελούν αφή του Αγίου Φωτός, ούτε αναγνωρίζουν την ορθόδοξη τελετή ως γνήσια, αν και υπάρχουν πλείστες μαρτυρίες Λατίνων από την εποχή της Φραγκοκρατίας για τη θαυματουργική αφή του Αγίου Φωτός. Άρα το Άγιο Φως δεν ανάβει σε αιρετικούς. Ανάβει όμως στον ορθόδοξο πατριάρχη, επειδή προφανώς δεν είναι αιρετικός, ούτε σχισματικός, αλλά κανονικός και ορθόδοξος.