ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ ΤΕΛΕΣΑΝ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ ΠΑΛΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ «ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ» ΕΝ ΕΤΕΙ 1960 ΚΑΙ 1962 - ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ
Από το ιστολόγιο Την ενότητα της Πίστεως
Ο «φλωρινικός» κλάδος παλιοημερολογιτών, μετά το θάνατο του Χρ. Καβουρίδη και προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την παντελή έλλειψη επισκόπων εντός του, αναζήτησε σύνοδο να χειροτονήσει παλιοημερολογίτες επισκόπους στα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Μόσχας, Σερβίας, στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Διασποράς, καθώς και σε μεμονωμένους Έλληνες επισκόπους (π.χ. Ευλόγιο Κουρίλα) τουλάχιστον. Άπαντες αρνήθηκαν και παρέπεμψαν τους παλιοημερολογίτες Ελλάδος να χειροτονηθούν από την Εκκλησία της Ελλάδος και να έρθουν σε συμβιβασμό μαζί της. Προκειμένου να αποφύγουν ειδικά την Εκκλησία της Ελλάδος, οι συγκεκριμένοι παλιοημερολογίτες βρήκαν κάποια κατ’ αυτούς λύση στις ΗΠΑ.
Στις αρχές του έτους 1961 ήρθε στην Ελλάδα ο αρχιμανδρίτης Ακάκιος Παππάς και ισχυρίστηκε σε συνεδρίαση συλλόγου του οικείου κλάδου παλιοημερολογιτών ότι είναι χειροτονημένος ως ορθόδοξος επίσκοπος με κανονική χειροτονία, χωρίς να αποκαλύψει πότε από ποιον/ποιους, πού κλπ χειροτονήθηκε κανονικά επίσκοπος και χωρίς να προσκομίσει οιοδήποτε χειροτονικό έγγραφο. Αυτός κατόπιν, το 1962 στην Ελλάδα, μαζί με Ρώσο επίσκοπο εν Χιλή της ΡΟΕΔ, ονόματι Leonty Filippovitch, χειροτόνησαν μαζί τον Αυξέντιο Πάστρα ως επίσκοπο. Κατόπιν άρχισε η χειροτονία πολλών παλιοημερολογιτών επισκόπων από το συγκεκριμένο κλάδο παλιοημερολογιτών.
Εντός του φλωρινικού κλάδου των παλιοημερολογιτών σοβούσε μεγάλη ένταση και εκτοξεύονταν γραπτώς και προφορικώς κατηγορίες εναντίον του Ακάκιου Παππά ως «ψεύτη», «απατεώνα» κλπ, διότι δεν έδινε στοιχεία για τη χειροτονία του. Μόλις 10 χρόνια μετά έγινε γνωστό πως «ο Ακάκιος Παππάς χειροτονήθηκε επίσκοπος στο Detroit, USA από δύο (ή έναν) επισκόπους (ή επίσκοπο) της ΡΟΕΔ».
Ας δεχθούμε ότι πράγματι διαβάστηκαν οι σχετικές ευχές περί χειροτονίας επισκόπου για τον Ακάκιο Παππά το 1960 στις ΗΠΑ.
ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
01] Η «χειροτονία» του Ακάκιου Παππά έγινε το Δεκ. 1960 στις ΗΠΑ από τον επίσκοπο Chicago & Detroit Seraphim και «ακόμη έναν επίσκοπο» της Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Διασποράς (ΡΟΕΔ), σύμφωνα με φωτοτυπία από χαρτί βεβαίωσης που εμφανίστηκε κατόπιν στον παλιοημερολογίτικο τύπο, υπογεγραμμένο από (μόνο) τον επίσκοπο Σικάγου Σεραφείμ.
02] Το έτος 1969 δημοσιεύτηκε ότι η χειροτονία αυτή τελέστηκε από δύο επισκόπους της εν λόγω ΡΟΕΔ, λάθρα της οικείας συνόδου, που ο δεύτερος ήταν ο επίσκοπος Σεβρών και Κεντρικής Ευρώπης Teofil Ionescu, σύμφωνα με φωτοτυπία από βεβαίωση αναγνώρισης της «συνόδου του αρχιεπισκόπου Αυξεντίου» και άλλης φωτοτυπίας βεβαίωσης περί αναγνώρισης των χειροτονιών του Ακακίου Παππά. που εμφανίστηκε στον παλιοημερολογίτικο τύπο. Το ένα από αυτά τα έγγραφα φέρει υπογραφές από επισκόπους της ΡΟΕΔ, συγκεκριμένα από 10 επισκόπους (τα μέλη της συνόδου της ΡΟΕ ήταν 21). Το άλλο είναι προσωπική επιστολή του προέδρου της συνόδου ΡΟΕΔ, Φιλάρετου Βοσνεσένσκι, προς τον «Αρχιεπίσκοπο Αυξέντιο». Επίσης, δεν έχουν αριθμό πρωτοκόλλου εξερχομένου, ούτε συνοδική σφραγίδα, ούτε την προβλεπόμενη μορφή, ούτε θεωρούνται χειροτονικά έγγραφα, αλλά άλλου είδους βεβαιώσεις/γνωστοποιήσεις.
03] ο επίσκοπος Seraphim Ivanov του Detroit & Chicago της ΡΟΕΔ, ο επίσκοπος Teofil Ionescu Σεβρών Γαλλίας και Κεντρικής Ευρώπης και ο επίσκοπος Χιλής και Νοτίου Αμερικής Leonty Filippovitch ήταν μέλη της συνόδου ΡΟΕΔ που έδρευε στις ΗΠΑ.
04] η σύνοδος ΡΟΕΔ δεν αναγνωριζόταν ποτέ έως το έτος 2007 από το Πατριαρχείο Μόσχας.
05] η σύνοδος ΡΟΕΔ αναγνωριζόταν ανέκαθεν εμπράκτως ως έγκυρη από τις ιερές συνόδους του Πατριαρχείου Σερβίας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και είχε πλήρη κοινωνία με αυτά, τα οποία είχαν πλήρη κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία είχε σε χρήση το διορθωμένο ιουλιανό ημερολόγιο.
06] η σύνοδος ΡΟΕΔ δεν είχε επίσημη αλληλογραφία ή οποιαδήποτε επικοινωνία με τις ιερές συνόδους άλλων τοπικών Εκκλησιών και Πατριαρχείων, αλλά είχε εκκλησιαστικές σχέσεις και κοινωνία με κληρικούς όλων των βαθμίδων αυτών (πλην Μόσχας).
07] κληρικοί της ΡΟΕΔ, με τους οποίους ήταν μέλη της ίδιας συνόδου και συλλειτουργοί οι επίσκοποι Seraphim Ivanov και Teofil Ionescu, όπως και οι ίδιοι, συλλειτουργούσαν με Ελληνοαμερικανούς, Σέρβοαμερικανούς, Ρωσοαμερικανούς κλπ ιερείς, που συλλειτουργούσαν με τον Πρόεδρο της Ελληνοαμερικάνικης Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβο Κουκούζη και με τον Σέρβο άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, που αμφότεροι είχαν πλήρη κοινωνία με όλες τις τοπικές Εκκλησίες και Πατριαρχεία, π.χ. και με τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα.
08] η ΡΟΕΔ είχε ιερείς και επισκόπους που συλλειτουργούσαν στην Ευρώπη σε ναούς και με ιερείς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και άλλων τοπικών Εκκλησιών, εκτός μόνο του Πατριαρχείου Μόσχας.
09] η ΡΟΕΔ διέθετε στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη ενορίες με το παλιό και με το νέο ημερολόγιο, χωρίς κανένα εσωτερικό ή εξωτερικό πρόβλημα στις επίσημες, ανεπίσημες ή ημιεπίσημες σχέσεις με άλλες Εκκλησίες.
10] η ΡΟΕΔ απέστειλε παρατηρητές στη Β' βατικάνειο συνέλευση το 1960-1963, κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου του τότε αιρετικού πάπα Ρώμης (πράγμα που η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έκανε), δηλαδή στη συνέλευση των λατίνων κατά την οποία εγκρίθηκε από τον παπισμό η ενδυνάμωση του θεσμού της ουνίας, η προσδοκία των λατίνων περί κοινωνίας απάντων με τον ίδιο τον πάπα Ρώμης κλπ.
11] η ΡΟΕΔ είχε ανώτερους κληρικούς, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Γενεύης Αντώνιος και ο ίδιος ο πρόεδρός της Φιλάρετος, που συλλειτούργησαν σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις με τον επιφανή Σέρβο π. Αθανάσιο Γέφτιτς, ο οποίος συλλειτουργούσε με τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη (Αθηναγόρα). Ομοίως (όπως είπαμε) με τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, ο οποίος επίσης είχε κοινωνία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα. Με αυτούς συλλειτουργοί και εκκλησιαστικώς όμαιμοι ήταν οι επίσκοποι Seraphim, Teofil και Leonty.
12] η χειροτονία του Ακάκιου Παππά τελέστηκε, κατά τα δημοσιεύματα, σε μικρό ιδιωτικό ναό στο Detroit, στον οποίο χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά το νέο ημερολόγιο, πράγμα που ήταν σε γνώση του Ακάκιου Παππά.
13] ο φερόμενος ως ένας από τους δύο χειροτονήσαντες τον Ακάκιο Παππά ήταν ο επίσκοπος Teofil Ionescu (Ρουμάνος), ο οποίος χρησιμοποιούσε πάντα το νέο ημερολόγιο και μόνο αυτό.
14] ο επίσκοπος Teofil Ionescu διέψευσε πολλάκις γραπτώς και προφορικώς τη συμμετοχή του στην εν λόγω χειροτονία, έγραψε μάλιστα πως δεν γνωρίζει τίποτε γι’ αυτήν.
15] Ο επίσκοπος Seraphim Ivanov ποτέ δεν αποκάλυψε ποιος ήταν ο «συγχειροτονών» τον Ακάκιο Παππά. Παλιοημερολογίτικα περιοδικά στην Ελλάδα ανέφεραν ότι «το στόμα του έκλειναν βαρύτατοι όρκοι».
16] Ο επίσκοπος Teofil Ionescu σπούδασε Προτεσταντική θεολογία στο πανεπιστήμιο του Παρισιού.
17] Ο επίσκοπος Leonty Filippovitch πολλάκις συμμετείχε σε συμπροσευχές με αιρετικούς λατίνους, τόσο στην Αμερική, όσο και στην Ευρώπη, ακόμη και σε κηδεία… καρδιναλίου, από την οποία σώζεται μία φωτογραφία. Υπ' όψιν ότι τότε λαμβάνονταν σε ναούς και σε επίσημες περιστάσεις πολύ λιγότερες φωτογραφίες από σήμερα.
18] Οι παλιοημερολογίτες θεωρούν σε δημοσιεύματά τους σοβαρότατο λόγο απόσχισης από την Εκκλησία της Ελλάδος τη χρήση του νέου ημερολογίου και αποφεύγουν αυστηρά την επαφή με όσους το χρησιμοποιούν. Ορισμένες παρατάξεις παλιοημερολογιτών θεωρούν ακόμη και αίρεση τη χρήση του νέου ημερολογίου.
19] Οι παλιοημερολογίτες θεωρούν αιρετικούς τους Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα και Αρχιεπίσκοπο Β. & Ν. Αμερικής Ιάκωβο Κουκούζη, όπως τους αποκαλούν σε περιοδικά τους.
20] Οι παλιοημερολογίτες θεωρούν αιρετικούς ή σχισματικούς ή σχισματοαιρετικούς ή αναθεματισμένους όσους συμμετέχουν σε συμπροσευχές με λατίνους, σε συνέδρια αλλοδόξων, ακόμη και όσους έχουν τιμητικές διακρίσεις ή σπουδές σε πανεπιστήμια ρωμαιοκαθολικών κρατών (π.χ. Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος).
21] Οι παλιοημερολογίτες τονίζουν σε περιοδικά τους ότι «ο κοινωνών αιρετικοίς αιρέσει κοινωνεί. Ο μνημονεύων αιρετικώ συνεπάγεται μετά τούτου τη αιρετική απωλεία. Ο μη μνημονεύων αιρετικοίς, αποτειχίζει εαυτόν εκ ψευδεπισκόπων».
22] Οι παλιοημερολογίτες οιασδήποτε φλωρινικής/αυξεντιακής παράταξης ποτέ από το 1960 έως σήμερα δεν έχουν επιδείξει δημοσίως τα πρωτότυπα σχετικά έγγραφα περί των χειροτονιών αυτών (αλληλογραφία, βεβαιώσεις κλπ) που φέρονται να κατέχουν, παρά μόνο έχουν αναπαραγάγει φωτοτυπίες ή φωτογραφίες αυτών σε περιοδικά και ιστοσελίδες τους. Δεν έχουν δημοσιεύσει επίσης εάν σώζονται και πού βρίσκονται τα πρωτότυπα. Οι παλιοημερολογίτες ματθαιικών παρατάξεων αμφισβητούν ακόμη και την ύπαρξη αυτών.
*****
"Συγχώρησις":
Τι φανερώνουν αυτά; Ότι έχουν γίνει λάθη και υπάρχουν ανακολουθίες, αντιφάσεις και αδυναμίες εκατέρωθεν και οι αδελφοί μας του π.ημ. δεν είναι "η γνήσια Εκκλησία του Χριστού", που ποτέ δεν έσφαλε, έναντι ημών των "σχισματικών, εκπεσόντων και απόβλητων" νεοημερολογιτών.
Για τις χειροτονίες των ΓΟΧ από τους Ρώσους της Διασποράς, δείτε επίσης από το βιβλίο του π. Βασιλείου Παπαδάκη Το σχίσμα του ζηλωτικού παλαιοημερολογιτισμού:
Οι χειροτονίες των Φλωρινιακών Γ.Ο.Χ.
Οι χειροτονίες των Ματθαιικών Γ.Ο.Χ.
Αναληθείς οι ιστορικές μαρτυρίες περί χειροτονίας επισκόπου υφ᾿ ενός επισκόπου
Η χειροθεσία των Ματθαιικών από την Σύνοδο των Ρώσων της Διασποράς
Ακύρωσις της πράξεως της χειροθεσίας των Ματθαιικών
Ευχαριστώ.
