Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Παλαιό ή νέο ημερολόγιο;

Σε ιστολόγια του π.ημ., όπως το Εγκόλπιο κατά αιρέσεων, δημοσιεύονται αποσπάσματα επιστολής του αγίου Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου προς τον ασυμβίβαστο επίσκοπο Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη (ν.ημ.), όπου ο Γέροντας Φιλόθεος τον πληροφορεί ότι αποφάσισε να ακολουθεί στο εξής το παλαιό ημερολόγιο και ότι  ενημέρωσε σχετικά τον επίσκοπό του, μητροπολίτη Παροναξίας (ν.ημ.).
Η επιστολή έχει ημερομηνία 6/19 Ιουνίου 1968 και το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής:
Από την στιγμήν εκείνην, εσπέρας των Αγίων Πάντων, το παπικόν εορτολόγιον, το οποίο ως ξένον, αλλότριον, και ως αντικανονικώς, κακώς και παρανόμως εισαχθέν ουδέποτε εδέχθην. Από την ιεράν εκείνην στιγμήν ώχετο εκ του νοός μου, της διανοίας, της ψυχής και καρδίας μου το νέον εορτολόγιον και ακολουθώ το πάτριον Ορθόδοξον εορτολόγιον, το παλαιόν.  
[...] Ο Σεβασμιώτατος Παροναξίας, εις όν έστειλα αναφοράν και επιστολήν, ότι από την εορτήν των Αγίων Πάντων ακολουθώ το εορτολόγιον όπερ μοι παρέδωκεν η Ορθόδοξος Εκκλησία, ήλθεν εις την μονήν και μοι είπεν ότι ούπω ο καιρός, εγώ δε τω είπον, το θέλημα Του Κυρίου θα γίνει.
Να πούμε ότι συνολικά το άρθρο αναφέρεται σε αγίους Γέροντες των ΓΟΧ, στους οποίους συγκαταλέγει και την αγία Σοφία της Κλεισούρας - καρείσα μοναχή ως Μυρτιδιώτισσα από τον αρχιεπίσκοπο των Ενισταμένων Κυπριανό Φυλής. Επ' αυτού γράψαμε ολίγα εδώ.

Ολόκληρο το τμήμα της ανάρτησης που αναφέρεται στο Γέροντα Φιλόθεο:

Ας έρθουμε τώρα και στον γνωστό σε όλη την Ελλάδα πολυσέβαστο Γέροντα Φιλόθεο Ζέρβακο. Όλοι νομίζουν πως ο Γέροντας Φιλόθεος ήταν είτε αδιάφορος στα ζητήματα πίστεως, είτε πολέμιος των ειρωνικώς αποκαλουμένων παλαιοημερολογιτών''... Παρουσιάζουν τα δήθεν αντιαιρετικά σάιτ και αυτοαποκαλούμενα ορθόδοξα έντυπα, κάποια μυθεύματα περί αρνητικών σχολίων του Γέροντα εναντίον των Γνησίων Ορθόδοξων Χριστιανών... Και του παλαιού ημερολογίου...
Εδώ θα παρουσιαστούν αποσπάσματα από μία επιστολή που έγραψε ο Γέροντας, προς τον τότε Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη.
Με ημερομηνία 6/19 Ιουνίου '68, η σημείωση με τις ημερομηνίες παλαιού και νέου μαζί είναι του Γέροντος..! Σ'αυτήν την επιστολή φαίνεται με αδιάσειστα στοιχεία το Ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου αυτού Γέροντα. Άλλωστε θα δωθούν στοιχεία, πηγές και καλούμε τον όποιον θιασώτη της νεοημερολογίτικης προπαγάνδας να διαψεύσει το ότι υπάρχει αυτή η επιστολή και εστάλη το '68 στον Φλωρίνης Αυγουστίνο...

Στην 2η παράγραφο της επιστολής γράφει: 
''Οι Θεοφόροι Άγιοι Πατέρες οι τας Οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους συγκροτήσαντες, μεταξύ άλλων εγγράφων και αγράφων παραδόσεων άς παρέδωκαν ημίν, μας παρέδωκαν και το παλαιόν ημερολόγιον, επί τη βάσει του οποίου άπασα Η Ορθόδοξος Εκκλησία τελεί άπασας τας κινητάς και ακινήτους εορτάς, και επί 15 αιώνας περίπου ηκολούθει, εσεβάσθη και διεφύλαξεν.''

Στην 3η συνεχίζει:
''Κατά το έτος 1.924 ο οικουμενικος Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, ο μη δια της θύρας εισελθών εις την αυλήν των προβάτων, αλλά μοιχικώ, μασσωνικώ και πολιτικώ τω τρόπω ως κλέπτης εισελθών και αναρριχηθείς εις τους θρόνους πρώτον Αρχιεπισκοπής Αθηνών, κατόπιν τους Πατριαρχικούς θρόνους Κων/λεως, Αλεξανδρείας, και τελευταίον προσεπάθησεν να εισέλθη ουχί εκ της θύρας και εις τον, των Ιεροσολύμων, αλλ'αλλαχόθεν δια να μολύνη και αυτόν, ως γράφει και ο Όσιος Μοναχός Παύλος ο Χοζεβίτης (''Ορθόδοξος'' Τύπος, Μάιος, α.φ.87) ["Ν": τα εισαγωγικά στον τίτλο του Ορθόδοξου Τύπου προφανώς τα έβαλε ο μπλόγκερ, μη δυνάμενος να δεχθεί ορθοδοξία εκτός το π.ημ...] αλλ'επελθών ο θάνατος τούτον εξηφάνισεν και απώλετο πάσα η ελπίς αυτού.''

Στην 4η:
''Ούτος κατά τας αψευδείς μαρτυρίας πολλών, κατέχων τον ύπατον 33ον βαθμόν της μασσωνίας, όλως απερισκέπτως, απρομελετήτως, αντικανονικώς και παρανόμως με μόνο 6 αρχιερείς αντορθοδόξως φρονούντων κατήργησε το παλαιόν πάτριον Ορθόδοξον ημερολόγιον και εισήγαγε το νέον παπικόν και διήρεσε Την Μίαν Ορθόδοξον Εκκλησιαν.''

Στην 5η:
''Οι Άγιοι Πατέρες της Ζης Οικουμενικής Συνόδου ώρισαν: ''εί τις πάσαν έγγραφον ή άγγραφον παράδοσιν αθετεί ανάθεμα'', και ''άπαντα τα παρά την διδασκαλία και υποτύπωσιν των αοιδήμων Πατέρων καινοτομηθέντα και πραχθέντα ή μετά ταύτα πραχθησομένα ανάθεμα τρίς''. Επειδή το παλαιόν εορτολόγιο είναι παράδοσις έγγραφος, επειδή το νέον είναι καινοτομία παπικής και μασσωνικής προελεύσεως, όσοι καταφρονούν το παλαιόν εορτολόγιον και ακολουθούν το νέον είναι υποκείμενοι τω αναθέματι. (...) Κάθε πρόφασις και δικαιολογία είναι αδικαιολόγητος και προφάσεις εν αμαρτίαις.

Στην 6η:
Με την εισαγωγή του νέου εορτολογίου, οσάκις το Πάσχα συμπέσει όψιμον, καταργείται η νηστεία των Αγίων Αποστόλων και άλλοτε περιορίζεται εις μίαν ή δύο ημέρας.

Στην 7η:
Κακώς εγένετο η εισαγωγή εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Ελλάδος του νέου παπικού εορτολογίου, διότι καταργεί ενίοτε την νηστείαν των Αγίων Αποστόλων, έφερεν ανωμαλίαν εις την τάξιν της Εκκλησίας, έσχισε αυτήν, κατεδικάσθη υπό Ορθοδόξων Αγίων Συνόδων, δέον να εκβληθή και να εισαχθεί το παλαιόν, το Ορθόδοξον.

Στην 11η:
Από την στιγμήν εκείνην, εσπέρας των Αγίων Πάντων, το παπικόν εορτολόγιον, το οποίο ως ξένον, αλλότριον, και ως αντικανονικώς, κακώς και παρανόμως εισαχθέν ουδέποτε εδέχθην. Από την ιεράν εκείνην στιγμήν ώχετο εκ του νοός μου, της διανοίας, της ψυχής και καρδίας μου το νέον εορτολόγιον και ακολουθώ το πάτριον Ορθόδοξον εορτολόγιον, το παλαιόν. 

Στην 14η:
Μη το νομίζωμεν ως μηδαμινόν το να ακολουθούμεν το παπικόν εορτολόγιον. Είναι παράδοσις και ως παράδοσιν ωφείλωμεν να την φυλασσωμεν διότι υποκείμεθα εις ανάθεμα. ''Εί τις πάσαν παραδοσιν έγγραφον ή άγγραφον αθετεί ανάθεμα'' ορίζει η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος.

Στην 19η:
Ο Σεβασμιώτατος Παροναξίας, εις όν έστειλα αναφοράν και επιστολήν, ότι από την εορτήν των Αγίων Πάντων ακολουθώ το εορτολόγιον όπερ μοι παρέδωκεν η Ορθόδοξος Εκκλησία, ήλθεν εις την μονήν και μοι είπεν ότι ούπω ο καιρός, εγώ δε τω είπον, το θέλημα Του Κυρίου θα γίνει.

Ο μητροπολίτης Κήρυκος (ΓΟΧ) & το ιστολόγιο Εν Τούτω Νίκα προσθέτουν ένα βαρυσήμαντο απόσπασμα από την ίδια επιστολή:
«᾿Εγὼ δὲν ἔπαυσα ἀπ᾿ ἀρχῆς νὰ διαμαρτύρωμαι εἰς Πατριάρχας, ᾿Αρχιερεῖς, Βασιλεῖς, Πρωθυπουργούς, καὶ νὰ λέγω καὶ νὰ γράφω ὅτι, ἐπειδὴ κακῶς ἐγένετο ἡ εἰσαγωγὴ εἰς τὴν᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν τῆς ῾Ελλάδος τοῦ Νέου Παπικοῦ ῾Εορτολογίου, διότι καταργεῖ ἐνίοτε καὶ Νηστείαν τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων, ἔφερεν ἀνωμαλίαν εἰς τὴν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας, ἔσχισεν Αὐτήν, κατεδικάσθη δὶς ὑπὸ ᾿Ορθοδόξων ῾Αγίων Συνόδων, δέον νὰ ἐκβληθῇ καὶ νὰ εἰσαχθῇ τὸ Παλαιόν, τὸ ᾿Ορθόδοξον. ᾿Αλλ᾿ αἱ διαμαρτυρίαι μου ἐγένοντο εἰς ὦτα κωφῶν.
᾿Ηναγκάσθην τὴν παρελθοῦσαν Κυριακὴν [᾿Ιούνιος 1968] , ὅτε ἀνῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν κορυφὴν τῶν ῾Αγίων Πάντων καὶ τοῦ Προφήτου ᾿Ηλιοὺ [καὶ ἐγονυπέτησα] ἔμπροσθεν τῆς πανσέπτου εἰκόνος αὐτῶν, μετὰ δακρύων ἐζήτησα παρ᾿ αὐτῶν, νά μοι ἀποκαλύψουν, ποῖον ῾Εορτολόγιον ὀφείλω κἀγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ οἱ ἀδελφοί μου τὰ πνευματικά μου τέκνα, καὶ πάντες οἱ ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ ἀκολουθῶμεν...
Πρὶν ἔτι τελειώσω τὴν οἰκτρὰν ταπεινήν μου δέησιν, ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης, τὸ Παλαιὸν ῾Εορτολόγιον νὰ ἀκολουθήσετε, τὸ ὁποῖον σᾶς παρέδωκαν οἱ τὰς ῾Επτὰ ῾Αγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους συγκροτήσαντες καὶ τὴν ᾿Ορθόδοξον Πίστιν στηρίξαντες θεοφόροι Πατέρες, καὶ οὐχὶ τὸ Νέον τῶν Παπῶν τῆς Δύσεως, τῶν τὴν Μίαν ῾Αγίαν Καθολικὴν καὶ ᾿Αποστολικὴν ᾿Εκκλησίαν σχισάντων καὶ τὰς ἀποστολικὰς καὶ πατρικὰς Παραδόσεις καταφρονησάντων.
Τοιαύτην συγκίνησιν, τοιαύτην χαράν, τοιαύτην ἐλπίδα, τοιαύτην ἀνδρείαν καὶ μεγαλοψυχίαν ἠσθάνθην τὴν στιγμὴν ἐκείνην, οἵαν σπανίας στιγμὰς ἠσθάνθην εἰς ὅλην μου τὴν ζωὴν ἐν ὥρᾳ προσευχῆς. ᾿Απὸ τὴν στιγμὴν ἐκείνην, ἑσπέραν τῶν ῾Αγίων Πάντων, τὸ Παπικὸν ῾Εορτολόγιον,... ὡς ξένον καὶ ἀλλότριον καὶ ὡς ἀντικανονικῶς, κακῶς καὶ παρανόμως εἰσαχθέν, οὐδέποτε ἐδέχθην...
᾿Απὸ τὴν ἱερὰν ἐκείνην στιγμὴν ἀστραπιαίως ᾤχετο (ἔχει φύγει, ἐκλείψει) ἐκ τοῦ νοός μου, τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καὶ καρδίας μου, τὸ Νέον ῾Εορτολόγιον καὶ ἀκολουθῶ τὸ Πάτριον ᾿Ορθόδοξον ῾Εορτολόγιον, τὸ Παλαιόν, ἐν ᾧ ἐγεννήθην, ἐβαπτίσθην, ηὐξήθην, γέγονα ἀνήρ, πρεσβύτης... καὶ θὰ τελευτήσω, εὐχαριστῶν, ὑμνῶν, δοξάζων, εὐλογῶν τὸν παντοδύναμον Θεόν, ῞Οστις οὐκ ἀφῆκέ με πεσεῖν εἰς πλάνην, ἢ ἐκκλίνειν ἀριστερὰ ἢ δεξιά, ἀλλὰ τὴν μέσην καὶ βασιλικὴν καὶ τὴν τῆς μετανοίας καὶ τῶν θείων Πατέρων ὁδόν».
Τα σχόλιά μας: Οι θέσεις του οσίου Γέροντα για το ημερολογιακό ζήτημα

Η παραπάνω επιστολή - την αυθεντικότητα της οποίας δεν επιθυμούμε να αμφισβητήσουμε καθόλου - σημαίνει επείγοντα συναγερμό στην Εκκλησία του ν.ημ. για να επιστρέψει στο παλαιό ημερολόγιο!
Όμως το ότι ο Γέροντας ακολούθησε το παλαιό ημερολόγιο δεν σημαίνει ότι διέκοψε την κοινωνία του με την Εκκλησία της Ελλάδος (ν.ημ.), στην οποία υπαγόταν και ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ να υπάγεται!
Αν κάποιος παλαιοημερολογίτης αδελφός έχει διαφορετική άποψη, ας μας υποδείξει σε ποια παράταξη ΓΟΧ υπήγαγε τον εαυτό του και τις ιερές μονές Λογγοβάρδας και Θραψανών ο Γέροντας Φιλόθεος, καθώς και ποιοι ΓΟΧ ιερείς τον κήδεψαν μετά την οσιακή κοίμησή του.
Από: "Μη κλίνετε γόνυ εις τον αντίχριστον Πάπα"
Έως τότε, φρονούμε ότι ο Γέροντας ακολούθησε τη χρυσή τομή: παλαιό ημερολόγιο, αυστηρός έλεγχος των κακώς κειμένων απ’ όπου κι αν προέρχονται (με την αγιοπνευματική σοφία και αγάπη που διέθετε φυσικά κι όχι με την αλαζονεία που έχουμε συχνά εμείς οι αδαείς και εμπαθείς πιστοί, παριστάνοντας τους τιμητές των πάντων), αλλά όχι σχίσμα με την Εκκλησία.
Μήπως αυτό τον κάνει αίφνης να «μην είναι άγιος»; Δε μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο, όπως δε μπορώ να αγνοήσω και ότι άγιοι φαίνεται πως αναδεικνύονται και στις τάξεις των ορθοδόξων του π.ημ..

Ο Γέροντας Φιλόθεος σε πολλές επιστολές του αναφέρεται στο ημερολογιακό ζήτημα, αποδίδοντας τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Παρακάτω θα δημοσιεύσουμε τρία τέτοια κείμενα. Το πρώτο είναι απόσπασμα αναφοράς προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (ν.ημ.), όπου παρακαλεί για την επιστροφή στο παλαιό ημερολόγιο, ενώ το δεύτερο προσωπική επιστολή προς πνευματικό του παιδί (η διπλή ημερομηνία φανερώνει την πιστότητά του στο π.ημ.) και αποτελεί έντονο έλεγχο προς κάθε κατεύθυνση, σε σφοδρό ύφος. Το τρίτο, σε ηπιότερο ύφος, είναι απόσπασμα ευρύτερου ψυχωφελούς κειμένου του.
Δυστυχώς, και τα τρία εμπνευσμένα κείμενα του οσίου Γέροντα φαίνεται ότι απευθύνονται σε ώτα κωφών, τόσο του ν.ημ. όσο και του π.ημ. Ο Κύριος ας μας χαρίσει ακοή.

1. Προς την Ιεράν Σύνοδον

Δημοσιεύεται στον τόμο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος, 1884-1980), εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1990, τόμος Α΄, σελ. 749. Την επιστολή αυτή, από το παρόν ταπεινό ιστολόγιο, προσυπογράφουμε από καρδιάς, αν και φυσικά ο Γέροντας δεν χρειάζεται την υπογραφή μας.

…Πριν επιπέση ο πέλεκυς της Θείας Δικαιοσύνης, του θυμού, της αγανακτήσεως και της μεγάλης οργής, διά τας αμαρτίας ημών, διότι πάντες αμαρτάνομεν, διασώσατε την λογικήν ποίμνην υμών, διασώσατε την Αγίαν μας Ορθόδοξον Εκκλησίαν, ειρηνεύσατε, ενώσατε αυτήν, ως το πριν, διά της επαναφοράς του παλαιού εορτολογίου, αποδιώξατε εξ Αυτής πάντα εχθρόν και πολέμιον, πάντα καινοτόμον, πάντα νεωτεριστήν, εναντιούμενον ταις Αποστολικαίς και πατρικαίς παραδόσεσι, και, τότε, έσται ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς.

Μετά σεβασμού
Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

2. Επιστολή του οσίου Γέροντα προς πνευματικό του τέκνο

Κείμενο του 1975, δηλ. 7 χρόνια μετά την επιστολή προς το Γέροντα μητροπολίτη Αυγουστίνο. Δημοσιεύεται στο περιοδικό Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου, τεύχ. 13, Ιανουάριος – Απρίλιος 2005, εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», σελ. 61-74. Προσθέσαμε τους υπότιτλους για διευκόλυνση του αναγνώστη.

Αγαπητέ μου και προσφιλέστατε κύριε Άγγελε χαίροις εν Κυρίω.
Την από 17/30-8-75 επιστολήν έλαβον και απαντώ καίτοι ειμί Γέρων και ασθενής.

[Οι νεοημερολογίτες]

Το παλαιόν ημερολόγιον το εθέσπισαν οι Άγιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες οι την Πρώτην Αγίαν Οικουμενικήν Σύνοδον συγκροτήσαντες, το επεκύρωσαν άπασαι οι Οικουμενικαί και Τοπικαί Σύνοδοι και ηκολούθησαν επί 16 περίπου αιώνας εκατομμύρια ανθρώπων αγίων Χριστιανών Ορθοδόξων, άχρι του 1923, οπότε ο μη διά της θύρας εισελθών εις την αυλήν των προβάτων αλλ’ αλλαχόθεν, παρανόμως διά της πολιτικής εξουσίας των Αγγλογάλλων, Μελέτιος Μεταξάκης, Οικουμενικός πατριάρχης, παρανόμως κατήργησε το πάτριον Ορθόδοξον ημερολόγιον και παρανόμως και αντικανονικώς εισήγαγε το νέον, το παπικόν, κατόπιν συνεννοήσεως με τους μασόνους (διότι ήτο φίλος των μασόνων έχων της μασονίας 33ον βαθμόν), με τους διαμαρτυρομένους και με τον ψευδόχριστον, ψευδαλάθητον πάπαν.
Η εισαγωγή του νέου παπικού ημερολογίου κατήργησε την παράδοσιν της Α΄ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου περί της εορτής του Πάσχα, περί της οποίας παραδόσεως η μεν εν Αντιοχεία Μεγάλη Τοπική Σύνοδος ορίζει τους τολμήσαντας σαλεύσαι, ή παραλύσαι τον περί της Εορτής του Πάσχα Όρον της Α΄ Μεγάλης Οικουμενικής Συνόδου, ει μεν εισί κληρικοί Αρχιερείς, ιερείς, Διάκονοι, να ώσι καθηρημένοι, εάν ώσι λαϊκοί να είναι αφορισμένοι. Η δε Ζ΄ Αγία Οικουμενική Σύνοδος ορίζει: «Εί τις πάσαν παράδοσιν έγγραφον ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα».
Η παράνομος εισαγωγή του νέου παπικού ημερολογίου, η υπό του παρανομοτάτου αρχιμασόνου Οικουμενικού πατριάρχου Μελετίου εισαχθείσα, το τρέχον έτος 1975 κατήργησε την υπό των Αγίων Αποστόλων ορισθείσαν νηστείαν μετά την Κυριακήν των Αγίων Πατέρων, γράφουν μετά καταφρονήσεως εις τα νέα ημερολόγια, νηστεία Αγίων Αποστόλων μηδέν (0). Ενίοτε εις μίαν ημέραν και άλλοτε εις δύο. Ο Κορυφαίος των Αγίων Αποστόλων Παύλος το στόμα του Χριστού λέγει εις την προς Γαλάτας επιστολήν αυτού κεφ. α΄ στίχ. 9 «Εί τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ό παρελάβετε, ανάθεμα». Αλλά και άπασαι αι Οικουμενικαί και Τοπικαί Σύνοδοι τους παραβάτας και καταφρονητάς των Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων υποβάλλουν εις αναθέματα και αφορισμούς. Οι δε Άγιοι Απόστολοι εις τον επίλογον των Ιερών Κανόνων ορίζουν: «Ταύτα περί Κανόνων διατετάχθω υμίν παρ’ ημών, ω Επίσκοποι. Υμείς δε εμμένοντες αυτοίς σωθήσεσθε και ειρήνην έξετε, απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ’ αλλήλων αΐδιον έξετε, δίκην της ανηκοΐας την προσήκουσαν τιννύντες».
Ο πόλεμος, τον οποίον οι σημερινοί επίσκοποι μετ’ αλλήλων έχουν, αι ύβρεις τας οποίας κατ’ αλλήλων εκτοξεύουν, Κάϊν, σταυρωταί, σφαγιασταί, προδόται Ιούδαι, αισχροί, φαύλοι, αγροίκοι, είναι καρποί της ανηκοΐας και καταφρονήσεως προς τους Ιερούς Κανόνας και τας Αποστολικάς και Πατρικάς Παραδόσεις. Και εάν ο Αρχηγός, ο Ιδρυτής της Εκκλησίας, ο Άρχων της Ειρήνης δεν φεισθή των ολίγων πιστών και εκλεκτών δούλων Του και εξαποστείλη άνδρας συνετούς, φρονίμους, πράους, ταπεινούς, ειρηνικούς, θα επέλθη ο όλεθρος. «Εί δε αλλήλους δάκνετε και κατεσθίετε, βλέπετε μη υπ’ αλλήλων αναλωθήτε», λέγει ο Απόστολος Παύλος (Γαλ. 5, 15).
Ταύτα περί νεοημ/γιτών καταφρονητών των Ιερών Κανόνων και των Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων.

[Οι παλαιοημερολογίτες]

Ας ίδωμεν και περί των παλ/γιτών εκ των αυτοτιτλοφορουμένων Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Γνήσιος Ορθόδοξος Χριστιανός είναι εκείνος ο Χριστιανός, ο οποίος έχει πίστιν στερεάν, θερμήν προς τον αληθή Θεόν, αγάπην ολόψυχον και ολοκάρδιον προς τον Θεόν και τον πλησίον, ταπείνωσιν και πραότητα, αληθινήν και ειλικρινή. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ότε έστειλε τους Μαθητάς Αυτού εις τον κόσμον, τους είπε: «πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει». Κηρύξατε, τους είπε, το Ευαγγέλιον. Δεν τους είπε, κηρύξατε το παλαιόν ημερολόγιον! «Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται». Ο πιστεύσας και βαπτισθείς εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, όχι ο βαπτισθείς εις το παλαιόν ημερολόγιον! Ο δε Υψιπέτης Αετός της Θεολογίας Ιωάννης ο Ευαγγελιστής είπε· «ο Θεός αγάπη εστίν και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». Δεν είπε το παλαιόν ημερολόγιον είναι Θεός και ο μένων εν τω παλαιώ ημερολογίω εν τω Θεώ μένει.
Ο Ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, είπε: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών». Δεν είπε μάθετε απ’ εμού ότι είμαι παλ/γίτης, ως μερικοί των παλ/γιτών από τον υπερβολικόν τους ζήλον λέγουν, ότι ο Χριστός ήτο παλ/γίτης. Ίλαθι Κύριε τοιαύταις φρεσί! Μάθετε, είπεν, απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και γίνετε και εσείς τοιούτοι, διά να εύρετε ανάπαυσιν εις τας ψυχάς σας. Δεν είπε να γίνετε παλ/γίται. Λοιπόν οι παλ/γίται ψευδώς καυχώνται και λέγουν ότι είναι γνήσιοι Ορθόδοξοι, είναι γνήσιοι κακόδοξοι, διότι δεν έχουν πίστιν εις τον Θεόν, έχουν πίστιν εις το παλαιόν ημερολόγιον. Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού, λέει: «Άνευ πίστεως αδύνατον σωθήναι». Οι παλ/γίται λέγουν· άνευ του παλαιού ημερολογίου αδύνατον σωθήναι.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός παραγγέλλει να αγαπώμεν όχι μόνον τους αγαπώντας ημάς αλλά και τους εχθρούς μας. Οι παλ/γίται και αυτούς τους ομόφρονάς των παλ/γίταις μισούν. Αλληλομισούνται, αλληλοϋβρίζονται, αλληλοδέρονται, αλληλοδάκνωνται ακόμη και εντός του Ναού του Θεού κατά την ώραν της Ιεράς ακολουθίας. Έπρεπε να εντρέπωντο, να ονομάζωνται όχι Γνήσιοι Ορθόδοξοι, αλλ’ ουδέ Χριστιανοί, ουδέ άνθρωποι λογικοί διότι και αυτοί, οι άπιστοι, οι ασεβείς και οι της τελευταίας τάξεως άνθρωποι, φιλονικούν, αλληλοϋβρίζονται, αλληλομάχονται, αλληλοδάκνονται εις τας οδούς, εις την αγοράν, εις τα καπηλεία, αλλά εντός του Ναού συστέλλονται, δεν τολμούν. Οι τολμήσαντες Επίσκοποι, πρεσβύτεροι κ.λ. κληρικοί αυτοτιτλοφορούμενοι Γνήσιοι Ορθόδοξοι, οι εντός του Ναού Ευαγγελιστρίας εν Χαλκίδι, υψώσαντες χείρα καταρρίπτοντες τους αδελφούς των οφείλουν να μετανοήσουν και να αυτοκαθαιρεθούν, διότι, εάν μόνοι των δεν παύσουν τις Ιεροσύνης, τους καθαιρεί ο 27ος Αποστολικός Κανών.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία παραδέχεται ότι πάντες οι Άγιοι, Απόστολοι, Μάρτυρες, Προφήται, Ιεράρχαι, Όσιοι και Δίκαιοι διά της πίστεως, της αγάπης, της ταπεινοφροσύνης και των καλών έργων, της τηρήσεως και φυλάξεως των εντολών του Θεού ηγίασαν και εσώθησαν. Οι παλ/γίται, όχι ευτυχώς όλοι, αλλά δυστυχώς πολλοί, οι πλέον φανατικοί, ζηλωταί και υπερζηλωταί, παραδέχονται ότι, χωρίς της φυλάξεως του παλαιού ημερολογίου, ουκ έστι σωτηρία. Τινές δε εξ αυτών φρονούν και κηρύττουν ότι εάν τις των Χριστιανών έχει πολλάς αμαρτίας, είναι βουτηγμένος εις τας αμαρτίας έως τον λαιμόν, εάν μόνον φυλάττη το παλαιόν ημερολόγιον σώζεται!
Η Ορθόδοξος Εκκλησία πιστεύει και παραδέχεται ότι τα Άγια Μυστήρια, το Βάπτισμα, την Θείαν Κοινωνίαν, την Μετάνοιαν, την Εξομολόγησιν κ.λπ., τα τελεί το Άγιον Πνεύμα. Οι δε Αρχιερείς και Ιερείς, οι τελούντες αυτά κατά την ώραν της τελετής του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μετά πίστεως, ευλαβείας προσευχόμενοι ικετεύουν τον Παντοδύναμον και Ύψιστον Θεόν και Πατέρα όπως το εν τη Κολυμβήθρα ύδωρ, καταπέμψη το Πανάγιον Πνεύμα και αγιάση αυτό και αναδείξη, ύδωρ απολυτρώσεως, ύδωρ αγιασμού, καθαρτήριον σαρκός και πνεύματος, άνεσιν δεσμών, άφεσιν παραπτωμάτων, φωτισμόν ψυχής, ανακαινισμόν πνεύματος, χάρισμα υιοθεσίας, ένδυμα αφθαρσίας, πηγήν ζωής κ.λπ. Εν δε τη τελετή της Αγίας Ευχαριστίας δέονται, όπως καταπέμψη το Πνεύμα το Άγιον και ποιήση τον εν τω Δισκαρίω Άρτον, Τίμιον Σώμα του Χριστού· τον δε εν τω Ποτηρίω οίνον ποιήση, Τίμιον Αίμα. Εις δε τον μετανοούντα και εξομολογούμενον λέγει· η χάρις του Παναγίου Πνεύματος έχει σε λελυμένον και συγκεχωρημένον και εν τω νυν και εν τω μέλλοντι αιώνι. Ομοίως και εις τα λοιπά Άγια Μυστήρια πιστεύουν, ότι κατόπιν της προσευχής κατέρχεται το Άγιον Πνεύμα και τα αγιάζει μυστικώς, αοράτως.
Οι φανατικοί ζηλωταί και υπερζηλωταί παλ/γίται, λατρευταί του παλαιού ημερολογίου και η Ηγουμένη της ιεράς Μονής Κοζάνης Μαγδαληνή, όχι λέγουν και φρονούν· είναι άκυρα τα Μυστήρια, δεν κατέρχεται το Πνεύμα το Άγιον, διότι απουσιάζει το παλαιόν ημερολόγιον, διότι οι Αρχιερείς και Ιερείς δεν είναι παλ/γίται!!! Ταύτης της πλάνης, της ασεβείας, της παραφροσύνης, μεγαλυτέρα ουκ έστι. Ο Μέγας Θεολόγος Γρηγόριος λέγει: Ου πάντας το Πνεύμα το Άγιον χειροτονεί, αλλά δι’ όλων ενεργεί. Ο Θείος Χρυσόστομος λέγει· ότε τα Μυστήρια τελούνται και δι’ αναξίων, τα αγιάζει, τα τελεί το Πνεύμα το Άγιον όχι διά την αναξιότητα των Λειτουργών, αλλά διά τον αγιασμόν των πιστών και την κοινωνίαν την οποίαν λαμβάνουν οι πιστοί με τον Θεόν διά των Μυστηρίον. Ωσαύτως με την γνώμην αυτήν των Αγίων Πατέρων, των τριών Μεγίστων Φωστήρων της Οικουμένης Βασιλείου, Γρηγορίου και Χρυσοστομου, συμφωνούν άπαντες οι Άγιοι Πατέρες και μόνον οι φανατικοί ζηλωταί και υπερζηλωταί παλ/γίται και η Ηγουμένη της εν Κοζάνη Γυναικείας Μονής Παλαιοημερολογιτών, δεν συμφωνούν, και θέλοντες να δείξουν ότι είναι ανώτεροι και σοφώτεροι των Αγίων Πατέρων φρονούν και κηρύττουν ότι, οι κοινωνούντες των Θείων Μυστηρίων εις τας Εκκλησίας των νεοημ/γιτών, τρώγουν ψωμί, κρασί, άχυρα, χόρτα!
[…]
Ω ανόητοι παλ/γίται! Τις υμάς εβάσκανε [Γαλ. 3, 1], τις εδίδαξε να φρονήτε και να πιστεύετε ότι το παλαιόν ημερολόγιον είναι ισοδύναμον τω Παναγίω Πνεύματι ή και ανώτερον και ότι, όταν οι νεοημ/γίται παρακαλούν τον Θεόν να καταπέμψη το Πνεύμα το Άγιον και αγιάση τα Μυστήριά των, δεν του επιτρέπει το παλαιόν ημερολόγιον να κατέλθη, διότι είναι νεοημ/γίται και μόνον εις τους ακριβείς φύλακας, τους παλ/γίτας, τους φανατικούς ζηλωτάς και υπερζηλωτάς επιτρέπει!
Οι Άγιοι Πατέρες, όταν μας παρέδωκαν το παλαιόν ημερολόγιον, μας είπον· σας παραδίδωμεν το Ιουλιανόν ημερολόγιον επί τη βάσει του οποίου εκανονίσαμεν, όπως πάντες εορτάζωμεν την εορτήν του Πάσχα συμφώνως, εν ειρήνη και ομονοία την ιδίαν ημέραν διά να μη εορτάζουν άλλοι πρωτύτερα και άλλοι υστερώτερα και γίνωνται φιλονικίαι, λογομαχίαι και διχοστασίαι. Δεν μας είπον ότι το παλαιόν ημερολόγιον όποιος το φυλάγει σώζεται και ότι εις αυτό το παλαιόν ημερολόγιον κρέμωνται όλος ο Νόμος και οι Προφήται. Αυτή αύτη είναι διδασκαλία του δολίου σατάν του μισοκάλου, του παμπονήρου, του παγκακίστου. Αυτός ο εχθρός ο παμπόνηρος, ο οποίος τους Προπάτορας ημών ηπάτησεν ειπών εις αυτούς, μη ακούετε τον Θεόν, ακούσατε εμέ διά να γίνεται θεοί. Αυτός ο δόλιος σας ηπάτησε να αυτοτιτλοφορήσθε ότι είσθε Γνήσιοι Ορθόδοξοι, και σεις, ως απρόσεκτοι, εδέχθητε την συμβουλήν του και όχι την συμβουλήν του Θεού, την οποίαν έδωκεν εις τους Μαθητάς Αυτού και εις ημάς πάντας του πιστούς. «Όταν ποιήσητε πάντα (δηλαδή φυλάξετε τον Νόμον μου, τας Εντολάς, τα Προστάγματά μου), τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι εσμέν, ότι ό ωφείλομεν ποιήσαι, πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17, 10). Δεν μας παρήγγειλε να λέγωμεν ότι είμεθα γνήσιοι Ορθόδοξοι.
Δεχθέντες την συμβουλήν του μισοκάλου και παμπονήρου σατάν και αυτοτιτλοφορηθέντες ότι είσθε γνήσιοι Ορθόδοξοι και απορρίψαντες την συμβουλήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού παραγγείλαντος· «όταν ποιήσετε πάντα, να λέγετε ότι αχρείοι δούλοι εσμέν» και «μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών», απορρίψατε την ταπείνωσιν. Ο Θεός, ο Οποίος αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους και δίδει χάριν εις τους ταπεινούς· το Πνεύμα το Άγιον, το Οποίον, κατά τον σοφόν Παροιμιαστήν, αναπαύεται εις τας καρδίας των πραέων, έφυγε από τας καρδίας σας, ανεχώρησε, μάλλον εσείς το διώξατε, προτιμήσαντες το πνεύμα της υπερηφανείας, το οποίον σας εδίδαξε τον θυμόν και την εσωτερικήν ταραχήν. Καρδία δε ταραχώδους καθέδρα διαβόλου.
Σας εδίδαξε, να μην έχετε αγάπην, να έχετε μίσος, να υβρίζετε, να δέρετε και να δέρεσθε, να τίπτετε και να τίπτεσθε αγρίως μετ’ αλλήλων και εντός των Ιερών Ναών. Σας εδίδαξε να φρονήτε και να κηρύττετε ότι το Πνεύμα το Άγιον το οποίον επικαλούνται οι νεοημ/γίται Χριστιανοί Επίσκοποι, πρεσβύτεροι, να καταπέμψη ο Πατήρ ο Ουράνιος και Θεός ο Παντοκράτωρ, δεν κατέρχεται διότι δεν είναι παλ/γίται και τοιουτοτρόπως φρονείτε, ότι και οι Χριστιανοί από τους Αποστολικούς χρόνους άχρι του έτους 325 ότε οι 318 Άγιοι Πατέρες μας παρέδωκαν το παλαιόν ημερολόγιον, το Άγιον Πνεύμα δεν κατήρχετο, διότι δεν είχον το παλαιόν ημερολόγιον!! Επομένως εις το Μυστήριον της Αγίας Κοινωνίας έτρωγον ψωμί, άχυρα, έπινον κρασί! Έμενον αβάπτιστοι! Το πνεύμα της υπερηφανείας σας εδίδαξε να αναβαπτίζετε και αναμυρώνετε τους Ορθοδόξως βαπτισθέντας νεοημ/γίτας εις το υπό των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, των συγκροτησάντων τας Επτά Αγίας Οικουμενικάς Συνόδους, παραδοθέν Έν Βάπτισμα εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, το εις τρεις καταδύσεις και αναδύσεις, και το οποίον ώρισαν να μη δευτερούται, τους δε καταφρονητάς και παραβάτας του Κανόνος τούτου ώρισαν να αναθεματίζωνται. Το δε Άγιον Μύρον να δίδεται μόνον εις εκείνους, οι οποίοι ηρνήθησαν τον Χριστόν. Οι νεοημ/γίται δεν ηρνήθησαν τον Χριστόν.

[Συμπέρασμα: ανάγκη μετανοίας όλων]

Πνευματικόν εν Κυρίω τέκνον, αγαπητόν, Άγγελε. Εκ των ανωτέρω αναφερομένων, κατάδηλον εστί ότι και νεοημ/γίται και παλ/γίται ευρίσκονται παραβάται των Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων, περισσότερον οι παλ/γίται, ως περισσοτέρων Αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων καταφρονηταί και ιδίως της αγάπης διά την οποίαν ο Απόστολος Παύλος λέγει· «ει τις ου φιλεί τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα μαράν αθά»! Και «εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των Αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον, και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα Μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμά μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι…» (Α΄ Κορινθ. ΙΓ΄, 1-4).
Οι παλ/γίται μη έχοντες αγάπην ουδέν ωφελούνται, ουδέν έχουν καλόν. Καυχόμενοι και αυτοτιτλοφορούμενοι ότι είναι γνήσιοι Ορθόδοξοι, μη έχοντες αγάπην εισί κακόδοξοι γνήσιοι. Η έλλειψις της αγάπης και της ταπεινοφροσύνης εις πάντας τους ανθρώπους και παλ/γίτας και νεοημ/γίτας και λαϊκούς και κληρικούς, και πλουσίους και πτωχούς, και μεγάλους και μικρούς, και βασιλείς και πατριάρχας, και υπουργούς και στρατηγούς, οδηγεί εις τύφλωσιν των ψυχικών οφθαλμών και δεν βλέπουν, λέγουν το φως σκότος και το σκότος φως, το γλυκύ πικρόν και το πικρόν γλυκύ, την αλήθειαν ψεύδος και το ψεύδος αλήθειαν, την ημέραν νύκτα και την νύκτα ημέραν, την αρετήν κακίαν και την κακίαν αρετήν.
Επειδή πάντες, κατά τον Προφητάνακτα Δαβίδ, εξέκκλιναν άμα ηχρειώθησαν και, κατά τον Υπιψέτην Αετόν της Θεολογίας Ιωάννην· «εάν είπωμεν ότι δεν αμαρτάνομεν, ψευδόμεθα», επομένως και ημείς είμεθα αμαρτωλοί και περισσότερον πάντων εγώ. Διά τούτο πάντες ας μετανοήσωμεν και ας παρακαλέσωμεν θερμώς τον Πανάγαθον Θεόν και Πατέρα ημών τον Ουράνιον, τον χορηγόν των αγαθών και των δωρεών, τον Άρχοντα της Ειρήνης, όπως καταπέμψη Ουρανόθεν το μέγα και πλούσιον Αυτού έλεος και δώη ημίν μετάνοιαν και άφεσιν αμαρτιών, δώη ημίν τας δύο μεγάλας αρετάς, την αγάπην και την ταπείνωσιν, ίνα δι’ αυτών των δύο μεγάλων αρετών, ως δύο πτερύγων περιστεράς Δαβιτικών, καθαρθώμεν, πετασθώμεν, ανυψωθώμεν και καταπαύσωμεν εις τας αιωνίους αναπαύσεις, εις τας αυλάς τους Κυρίου, εις τα αγαπητά σκηνώματα του Παραδείσου, εις τας λαμπρότητας των Αγίων και αξιωθώμεν γενέσθαι κληρονόμοι των αιωνίων αγαθών και της Βασιλείας των Ουρανών. Αμήν.

[Συμβουλή: μείνε νεοημερολογίτης]

Κλείων την παρούσαν πατρικήν επιστολήν εύχομαι πατρικώς όπως, ο Πανάγαθος και Φιλανθρωπότατος Θεός και Πατήρ ημών ο Ουράνιος, σας διαφυλάξη από τας πολυαρίθμους, πολυποικίλους και πολυπλόκους παγίδας του δολίου σατάν, τας οποίας ιδών εν οράματι ο Μέγας Αντώνιος ηπλωμένας εις όλην την γην αναστενάξας είπεν· «τίς άρα δύναται ταύτας εκφυγήν! Και ήκουσε, αοράτως φωνήν, η Ταπείνωσις».
Ως Πνευματικός Πατήρ σε συμβουλεύω να προσεύχεσαι αδιαλείπτως και παρακαλής τον Θεόν να σου δώση ταπείνωσιν και αγάπην και, όταν τον παρακαλής με πίστιν και ευλάβειαν, Εκείνος, ο Οποίος μας παρήγγειλε να αιτούμεν, αιτείτε και δοθήσεται, θα σου δώση· και όταν ο Θεός σου δώση ταπείνωσιν και αγάπην, θα κατοικήση εντός σου Εκείνος, θα συντρίψη τας παγίδας του διαβόλου και θα σε σώση.
Αι απορίαι σου ως προς το θέμα του παλαιού και του νέου ημερολογίου λύονται διά της διδασκαλίας της Αγίας Γραφής και των Σοφών και Αγίων Διδασκάλων της Αγίας ημών Εκκλησίας και της συνέσεως και διακρίσεως. «Προκειμένων δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον».
Το νέον ημερολόγιον είναι κακόν, διότι παρανόμως εισήλθε εις την Εκκλησίαν υπό του ψευδοχρίστου και ψευδαλαθήτου πάπα και του μασόνου Οικουμενικού Πατριάρχου Μελετίου και κατήργησε κατά καιρούς την νηστείαν των Αγίων Αποστόλων, δεν κατήργησεν όμως την πίστιν, ούτε τα δόγματα, ούτε τας Εορτάς των Αγίων, αφήρεσεν μόνον 13 ημέρας εκ του παλαιού ημερολογίου. Πάντως είναι κακόν, διότι κακώς και παρανόμως και αντικανονικώς εισήχθη και διήρεσε την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν εις δύο, την των παλ/γιτών και των νεοημ/γιτών.
Οι παλ/γίται διά να φυλάξουν το παλαιόν ημερολόγιον, υπέπεσαν εις πολλάς πλάνας μειζοτέρας και χείρονας των νεοημ/γιτών, τας οποίας ανωτέρω αναφέραμεν. Κατήργησαν την πρώτην και μεγάλην εντολήν της αγάπης, διηρέθησαν εις πολλά κόμματα, εδέχθησαν τον αναβαπτισμόν, εισήγαγον νέα δόγματα, εισήγαγον το ημερολόγιον εις λατρείαν, δογματίζουν ότι το Άγιον Πνεύμα χωρίς το ημερολόγιον δεν αγιάζει τα Μυστήρια των νεοημ/γιτών και άλλα. Επομένως αι πλάναι των παλ/γιτών είναι πλειότεραι και χείροντες των πλανών των νεοημ/γιτών.
Εν τοιαύτη περιπτώσει αρμόζει των δύο κακών προκειμένων, το μη χείρον βέλτιστον, αυτό να ακολουθήσετε, το οποίον ηκολούθησαν και πολλοί πρώην παλ/γίται, οι οποίοι ιδόντες και κατανοήσαντες τας φοβεράς πλάνας των παλ/γιτών, την έλλειψιν της αγάπης, το αλληλοφάγωμα κ.λπ., ηκολούθησαν το μη χείρον κακόν.
Τούτους ακολούθησον και προσεύχου εκτενώς, όπως ο Κύριος πάντας φωτίση και επιστρέψουν πάντες εις το παλαιόν ημερολόγιον και περισσότερον εις μετάνοιαν, αγάπην και ταπείνωσιν, ειρηνεύσουν και γίνουν πάντες Μία Ποίμνη και Ένα Ποίμνιον με τον Καλόν και Αληθή Ποιμένα, Όστις έθυσε την ψυχήν Του υπέρ των λογικών Του προβάτων.

Μετά πατρικής αγάπης και ευχών εγκαρδίων
Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

3. Απόσπασμα από το άρθρο «Η ερχομένη ρομφαία»

Το εκτενές αυτό άρθρο περιέχει προτροπές και προτάσεις για πλείστα ζητήματα και δημοσιεύεται στον τόμο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος, 1884-1980), ό.π., σελ. 617-636. Το συγκεκριμένο απόσπασμα περιλαμβάνεται στις σελ. 626-629.

…Από τους άρχοντας της Εκκλησίας να καταβληθή προσπάθεια, ώστε να δοθή η καλύτερη λύσις στο ζήτημα του εορτολογίου, που εδίχασε την Εκκλησία, και έτσι να έλθη η τόσον αναγκαία ενότης, διότι είναι πολύ λυπηρό και επιβλαβές να βλέπουμε χωρισμένους τους ορθοδόξους Χριστιανούς εις δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, σε παλαιοημερολογίτας και νεοημερολογίτας. Εκφράζοουμε την ζωηρά μας ευχή, όπως το Πατριαρχείο της Κων/πόλεως και η Ιεραρχία της Ελλάδος, με σύνεσι, φρόνησι, φόβο Θεού και αγάπη, φροντίσουν να αρθή η αιτία αυτή και επέλθη ομόνοια στην Εκκλησία.
Μέχρις ότου οριστικά παύση η διαίρεσις των πιστών σε νεοημερολογίτας και παλαιοημερολογίτας, και για να αποφύγουμε μεγαλύτερο χάσμα, φρονούμε ότι μερικοί από τους φανατικούς παλαιοημερολογίτας πρέπει να σταματήσουν να διδάσκουν και προτρέπουν τους Χριστιανούς, όπου δεν υπάρχουν παλ/γίται ιερείς, να μην εκκλησιάζωνται οι Χριστιανοί, να μην εξομολογούνται, να μην κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων, να μη βαπτίζουν τα παιδιά τους, να μην πηγαίνουν τους νεκρούς τους στην Εκκλησία των νεοημ/των, διότι δήθεν οι νεοημ/γίται αρχιερείς και ιερείς εφράγκεψαν, οι εκκλησίες τους εμολύνθησαν και η πίστις άλλαξε. Επίσης και για τον λόγο, ότι στα μυστήρια των νεοημ/γιτών δεν επιφοιτά η χάρις του Αγίου Πνεύματος, και είναι όλοι τους κολασμένοι. Βιάζουν δε τους Χριστιανούς να αναθεματίζουν την Εκκλησία, τους αρχιερείς και ιερείς· επίσης αναβαπτίζουν και αναμυρώνουν τους νεοημ/γίτας, επειδή φρονούν ότι εκτός του ημερολογίου δεν υπάρχει σωτηρία.
Οι νεοημ/γίται πιστεύουν, λατρεύουν και προσκυνούν τον αληθινό Θεό. Στα μυστήριά τους επιφοιτά η χάρις του Παναγίου Πνεύματος, την οποία επικαλούνται· «και κατάπεμψον, λέγουν οι λειτουργοί εις το άγιο Βάπτισμα, Κύριε, το Πνεύμα Σου το Άγιον και αγίασον το ύδωρ τούτο». Επίσης και εις την Θεία Ευχαριστία, «κατάπεμψον το Πνεύμα Σου το Άγιον εφ’ ημάς και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα». Επομένως τα μυστήρια τα τελεί και τελειώνει το Πνεύμα το Άγιον διά των υπηρετών και λειτουργών του Υψίστου και όχι το παλαιό ημερολόγιο, το οποίο έχει εφευρεθή από τον ειδωλολάτρη Έλληνα Σωσιγένη, αστρονόμο, τον 4ο αι. π.χ., και έχει θεσπισθή από τον επίσης ειδωλολάτρη Ιούλιο Καίσαρα, γι’ αυτό και Ιουλιανό έχει ονομασθή. Διότι, εάν παραδεχθούμε ότι χωρίς το παλαιό ημερολόγιο τα μυστήρια δεν τελούνται και είναι άκυρα, κατά συνέπεια είναι ανάγκη να παραδεχθούμε, ότι το ημερολόγιο είναι ανώτερο από το Άγιο Πνεύμα. Εάν θα κολαζόμεθα με αιτία το ημερολόγιο, ο γλυκύς Ιησούς, ο οποίος μας αγάπησε τόσο πολύ, ώστε ενώ ήτο Θεός καταδέχθηκε να γίνη άνθρωπος και να χύση το αίμα Του, επάνω το ξύλο του Σταυρού, για να μας εξαγοράση από την κατάρα του νόμου και μας ελευθερώση από τα δεσμά του Άδου και της φθοράς, θα μας έλεγε και θα μας παρήγγελλε, μαζί με τα άλλα, ότι διά να σωθούμε πρέπει να φυλάξουμε το νέο ημερολόγιο του Σωσιγένη, διότι αυτό το ημερολόγιο στην εποχή του Χριστού ήταν νέο, επειδή το ημερολόγιο που εφευρέθηκε από τον Σωσιγένη, σαν ορθότερο, κατήργησε το παλαιό του Πτολεμαίου.
Κατά την Δευτέρα Παρουσία θα μας εξετάση ο Κύριος, κάναμε έργατης πίστεως και της αγάπης προς Αυτόν και τον πλησίον, εάν δηλαδή αγαπήσαμε τος πτωχούς και τους ελεήσαμε. Δεν θα μας ερωτήση ποιο ημερολόγιο εφυλάξαμε. Οι Άγιοι Πάντες δεν αγίασαν, διότι εφύλαξαν το παλαιό ημερολόγιο, αλλά διότι επίστευσαν και αγάπησαν τον Θεό και τον πλησίον τους σαν τους εαυτούς τους.
Βέβαια είναι αλήθεια ότι η αλλαγή του ημερολογίου επέφερε σύγχυσι και διαίρεσι στην Εκκλησία, και την κατάργησι, πότε – πότε κατά καιρούς, της νηστείας των Αγίων Αποστόλων. Δεν έπεται όμως με αυτό ότι οι νεοημ/γίται αρνήθηκαν τον Χριστό ή ότι το νέο ημερολόγιο θα τους σώση, καθώς μερικοί από τους παλ/γίτας αποδίδουν τέτοια δύναμι στο παλαιό, ελπίζοντες ότι θα σωθούν αρκεί να είναι παλ/γίται, και ότι με αυτό έχουν προεξοφλήση την γνησιότητα της ορθοδόξου πίστεως.
Πρέπει να μετανοήσουμε, επαναλαμβάνω, όλοι με ειλικρίνεια· να ζητήσουμε συγχώρησι από τον Ύψιστο Θεό και Ουράνιο Πατέρα μας· να συνδεθούμε με τον σύνδεσμο της αγάπης, της ειρήνης, της ομονοίας, και τότε μόνον θα σωθούμε από τον κίνδυνο και εμείς και η πατρίδα μας…

***
Επίλογος του ιστολογίου μας:
Στον ιστότοπο των αδελφών του πάτριου εορτολογίου, απ' όπου αναδημοσιεύσαμε, διαβάζουμε πως τα κείμενα του Γέροντα Φιλόθεου που επικρίνουν τους παλαιοημερολογίτες είναι «μυθεύματα» (προφανώς υπονοούνται αυτά ή/και αυτά). Ακυρώνεται μάλιστα η γενικότερη προσφορά των ορθόδοξων αγωνιστών που τα δημοσιεύουν, με το να τίθεται μέσα σε εισαγωγικά (βλ. την αρχή αυτής της ανάρτησης). Όπως οι πιο φανατικοί ("ζηλωτές") παλαιοημερολογίτες (χρησιμοποιώ λέξη του Γέροντα) ακυρώνουν την αγιότητα πλήθους σύγχρονων αγίων Γερόντων, επειδή δεν ανήκαν στις τάξεις τους...
Λησμονούν βεβαίως οι αδελφοί του π.ημ. ότι πολλά από τα κείμενα αυτά έχουν εκδοθεί από την ίδια τη μονή Λογγοβάρδας, τη μονή του Γέροντα, που και τώρα, όπως και τότε που ζούσε ο Γέροντας, ακολουθεί το νέο ημερολόγιο. Αν κάποιος αμφιβάλλει, ας ερωτήσει την ίδια την ιερά μονή.
Τα κείμενα που δημοσιεύονται εδώ, αν υποθέσουμε ότι είναι νόθα, ποιος τα έγραψε και τι σκοπό ήθελε να εξυπηρετήσει; Αν τα είχαν χαλκεύσει νεοημερολογίτες, που ήθελαν να κατηγορήσουν τους ΓΟΧ, δε θα περιείχαν τόσο έντονη κριτική για το νέο ημερολόγιο, την επιβολή του στην Εκκλησία, τον πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη και τους νεοημερολογίτες. Ούτε και στον ίδιο τόμο με το αμέσως παραπάνω κείμενο θα περιλαμβανόταν και η επιστολή του οσίου Γέροντα που παρακαλεί την Εκκλησία της Ελλάδος να επιστρέψει στο παλαιό ημερολόγιο.
Άρα, τι μένει, παρά οι πιο φανατικοί να λιθοβολήσουν πλέον και το Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, χαρακτηρίζοντάς τον… οικουμενιστή και πλανεμένο… Φοβούμαι πως θα το δούμε κι αυτό.
Όσο για την καθ' ημάς Εκκλησία (ν.ημ.) ας ακούσει επιτέλους τη φωνή του αγίου Γέροντα κι ας συνετιστεί. Τα παιδιά της πονάνε για τα προβλήματά της, με κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, τον Οικουμενισμό - και τα παιδιά της του π.ημ. δεν θα επιστρέψουν ποτέ στο σπίτι τους, όσο χρονίζει το πρόβλημα αυτό! Δυστυχώς, δίνεται η εντύπωση πως προσεγγίζουμε με μεγαλύτερη αγάπη τον αιρεσιάρχη πάπα παρά τους ορθόδοξους αδελφούς μας παλαιοημερολογίτες - που παραμένουν ορθόδοξοι χριστιανοί, παρά τα τεράστια δικά τους προβλήματα, που εύστοχα και με πόνο καρδιάς επισημαίνει ήδη από τότε ο Γέροντας Φιλόθεος.
Παρατηρώ επίσης ότι ο όσιος Γέροντας δεν θέτει θέμα ιεροσύνης των ΓΟΧ ή εγκυρότητας των μυστηρίων τους, πράγμα που ασφαλώς θα έκανε, αν φρονούσε ότι στερούνται ιεροσύνης και ότι οι εκκλησιαστικές τους τελετές είναι άκυρες! Αυτό θα παρακαλέσω να το λάβουν υπόψιν οι νεοημερολογίτες, κληρικοί και λαϊκοί, και ιδιαίτερα οι επίσκοποι. Έχει σημασία για τη θεραπεία του ημερολογιακού σχίσματος, θεραπεία όμως που ατυχώς δε βλέπω να επιχειρείται στα σοβαρά (οι ταπεινές σκέψεις μας επ’ αυτού, εδώ).
Ας κρατήσουμε λοιπόν τις παραινέσεις του Γέροντα – όχι μόνο οι παλαιοημερολογίτες, αλλά και οι νεοημερολογίτες, και η πνευματική ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αν έχουμε τη σύνεση που απαιτείται και τη μητέρα της σύνεσης, την ταπείνωση.
Αμήν.

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Όπως και να έχει μεγάλη πληγή ο παλαιοημερολογιτισμός γενικότερα πάντως.... Και μόνο που έχουν διασπαστεί σε τόσα κομμάτια υποδεικνύει το λάθος τους με το να κάνουν δόγμα το παλαιό ημερολόγιο. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα σχετικά με το γιατί οι παλαιοημερολογίτες (Γ.Ο.Χ.) έχουν λάθος που αποσχίστηκαν θα μου τον παραπέμψω στο π. Βασίλειο Παπαδάκη που έχει γράψει 3 βιβλία (2 μικρά) το οποίο διαθέτει πλέον δωρεάν για λόγους πνευματικής ωφελείας, περισσότερα εδώ:

http://agiaanastasia.gr/el/tosxisma-apo-tous-palaiohmerologites.php

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Στο ιστολόγιό μας έχουμε ειδική ενότητα με αποσπάσματα από ένα μεγάλο βιβλίο του π. Βασιλείου για το θέμα, το οποίο δημοσιεύεται ολόκληρο και στο διαδίκτυο.
Δείτε την ενότητά μας "Βιβλίο π. Βασιλείου".
Ωστόσο οι παλ/τες θα απαντήσουν ότι δεν κάνουν δόγμα το ημερολόγιο, αλλά αμύνονται απέναντι στα οικουμενιστικά ανοίγματα της καθ' ημάς Εκκλησίας, και εδώ πρέπει να αναλάβουμε εμείς ως Εκκλησία τις ευθύνες μας, πράγμα που είχε επισημάνει και ο γέροντας Φιλόθεος.
Σας ευχαριστώ. Ο Θεός μαζί σας.

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Φυσικά στο χώρο του ν.ημ. γίνεται επίσης μεγάλος αγώνας κατά του Οικουμενισμού.