Στις 5/18 Μαρτίου 2014, η Ιερά Σύνοδος των Ενισταμένων ενώθηκε με την Εκκλησία ΓΟΧ Ελλάδος (αρχιεπίσκοπος Καλλίνικος). Πρόκειται για δύο σημαντικές μερίδες του παλαιοημερολογιτικού κινήματος στην Ελλάδα και η ένωσή τους, κατά τη γνώμη μας, συμβάλλει στην τραυματισμένη ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
Εδώ βέβαια κάποιοι θα γκρινιάξουν (και ήδη γκρινιάζουν). Θα που ίσως ότι η ένωση έγινε αφού πέθανε ο ιδρυτής της Συνόδου των Ενισταμένων μητροπολίτης Κυπριανός, που κάποτε είχε αποκοπεί από τη μερίδα του Καλλίνικου. Θα πουν επίσης ότι και πάλι έχουμε δύο σχισματικές παρατάξεις, οπότε είναι ένα συμβάν που δεν αφορά καθόλου στην πραγματική Εκκλησία του Χριστού, αλλά στο εσωτερικό ενός σχίσματος. Ίσως ανακαλυφθούν και σκοπιμότητες - οικονομικές ή άλλες, φιλοδοξίες π.χ. - ως βαθύτερα κίνητρα της ένωσης.
Δε γνωρίζουμε την καρδιά κανενός. Όμως ταπεινά και ειλικρινά συγχαίρουμε για την ένωση και ευχόμαστε ο Κύριος να βοηθήσει να αποτελέσει ένα βήμα για την ενότητα της Ορθοδοξίας.
Ας διαβάσουμε λίγα λόγια απ' όσα έγραψαν οι εμπλεκόμενοι.
Από εδώ
Ύμνον και ευχαριστίαν ανέπεμψε προς τον Δομήτορα της Εκκλησίας Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν ανέπεμψε σήμερα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, στο Συνοδικό Συλλείτουργο που τελέσθηκε στην ιστορική Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου Παιανίας.
Προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Γ.Ο.Χ. Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Καλλινίκου, και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νέας Υόρκης και Ανατολικής Αμερικής κ. Αγαθαγγέλου (*), Προέδρου της Ι. Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς, η Ιερά Σύνοδος επισφράγισε την Ενότητα και την Κοινωνία, τόσο με τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς της άλλοτε εκκλησιαστικής κοινότητος των «Ενισταμένων» αλλά και με τους εκπροσώπους της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ρουμανίας και αυτούς της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς.
Στο συλλείτουργο έλαβαν μέρος εκτός των δυο Προκαθημένων, δεκαέξι Μητροπολίτες και Επίσκοποι.
Μέγα το πλήθος των πιστών που ένωσε τις προσευχές του με την ηγεσία της Εκκλησίας μας, σε ένα Συλλείτουργο που προέταξε την ανάγκη της Ενότητος και της κοινής Μαρτυρίας.
(*) "Συγχώρησις": Πρόκειται για ομάδα αποσχισθείσα από τη Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς μετά την αποκατάσταση της ενότητάς της με το Πατριαρχείο Μόσχας. Περισσότερα εδώ.
Μερικά κείμενα σε μορφή pdf από την ιστοσελίδα των τέως Ενισταμένων:
ΚΟΙΝΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ:
Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Θέματα Δογματικὰ καὶ Κανονικὰ (Μάρτιος 2014)
Όσο και αν κάποιος ίσως διαφωνεί σε πολλά σημεία με το παραπάνω κείμενο, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα γόνιμης αυτοκριτικής για την καθ' ημάς Εκκλησία, η οποία καταγγέλλεται σ' αυτό για οικουμενισμό, εμπλοκή με τη μασονία, εκκοσμίκευση και χλιαρότητα. Η "κρατούσα" Ορθόδοξη Εκκλησία του ν.ημ. και του π.ημ. διαθέτει πολλούς αυθεντικούς πνευματικούς αγωνιστές και θεοφόρους γέροντες. Όμως στο σώμα της έχουν εισβάλει όλες οι παραπάνω πνευματικές ασθένειες και, παρά τον τιτάνιο αγώνα πλήθους ορθοδόξων για τη θεραπεία της, η κατάστασή μας είναι ανησυχητική.
Ας μην αυταπατώμεθα λοιπόν κι ας σκεφτούμε το μέλλον της ορθόδοξης χριστιανοσύνης. Αν δεν εμπιστευόμαστε τους παλ/τες, ας γίνουμε καλύτεροι.
Ανάλογες πληγές φυσικά υπάρχουν και στο σώμα του παλαιοημερολογιτικού κινήματος.
Δεν υπάρχει πλέον Ιερά Σύνοδος Ενισταμένων, αλλά Ιερά Μητρόπολις Ωρωπού και Φυλής
Ἐπίσημος Ἐνημέρωσις γιὰ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἕνωσιν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος τῶν Ἐνισταμένων
ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ
Από το ιστολόγιο Κρυφό Σχολειό
ΣΧΟΛΙΟ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": Διαβάσαμε στο ιστολόγιο του εκλεκτού θεολόγου κ. Νικολάου Σαββόπουλου το παρακάτω ωραιότατο κείμενο (εδώ) και το δημοσιεύουμε ασμένως!
Το ενωτικό συλλείτουργο την Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως [2014] τοῦ πατρώου εορτολογικοῦ χώρου μᾶς φέρνει εις τον νοῦν το 17ο κεφάλαιο τοῦ κατά Ιωάννην Ευαγγελίου. Στο στίχο 11 (ίνα ῶσιν έν καθώς ημείς) παρακαλεῖ ο Κύριος για την ενότητα «εν τῆ δόξη τοῦ Χριστοῦ», πού δίδεται στους αγίους και είναι παροῦσα πραγματικότητα μέσα στην Εκκλησία, και όχι για την μελλοντική ενότητα τῶν διαφόρων ομολογιῶν με την Ορθοδοξία. Κατ’ αρχάς ο λόγος για την ένωσι τῶν «Εκκλησιῶν» είναι θεολογικά αδόκιμος, αφοῦ η Εκκλησία, ως Σῶμα Χριστοῦ, δεν έχει ποτέ σχισθῆ. Μόνον οι άνθρωποι έχουν αποσχισθή από την Εκκλησία, που είναι η Αλήθεια.
Η φρᾶσι «ίνα ῶσιν έν», παρατηρεῖ κανείς ότι συνδέεται αμέσως με το «καθώς ημεῖς», με το «εν ημῖν», με την δόξα τοῦ Πατρός, τοῦ Υιοῦ και τοῦ Αγίου Πνεύματος. Η σύνδεσι αυτή μᾶς δίδει την πραγματική ερμηνεία τοῦ χωρίου. Συγκεκριμένα, η ενότητα τῶν πιστῶν είναι αληθινή όταν συνδέεται με το «καθώς ημεῖς», όταν δηλ. είναι Τριαδική. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «ίνα πάντες έν ῶσιν, καθώς Σύ πάτερ, εν εμοί καγώ εν Σοί». Στην αρχιερατική προσευχή δεν γίνεται λόγος για μια εξωτερική ενότητα, πού είναι αποτέλεσμα εξωτερικῶν προσπαθειῶν και γνωρισμάτων και πού είναι προσδοκία τοῦ μέλλοντος, αλλά για ενότητα στο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ πού δόθηκε την ημέρα τῆς Πεντηκοστῆς και είναι παροῦσα πραγματικότητα. Αυτή την ενότητα εβίωσαν οι Άγιοι Πατέρες. Γι’ αυτό η διδασκαλία τους δεν είναι φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά αποκάλυψι τοῦ Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η βασική διαφορά μεταξύ τῶν αιρετικῶν και τῶν Αγίων Πατέρων. Η εμπειρία τῆς Εκκλησίας διατυπώνεται σε κάθε χρονική περίοδο από τους αγίους, χωρίς να αλλοιώνεται και χωρίς να διαφοροποιεῖται από όλη την διδασκαλία τῶν προηγουμένων πατέρων. Όταν έχουμε διαφοροποίηση, τότε έχουμε παρέκκλισι. Άρα αίρεσι.
Τέλος στο διάλογο για την ένωσι πρέπει να συμμετέχουν σύγχρονοι άγιοι πατέρες, πού θεωρούν την δόξα τοῦ Θεοῦ, πού έχουν προσωπικές εμπειρίες θεώσεως, πού έχουν έτσι κοινωνία με όλους τους Αγίους Πατέρας και επομένως εκφράζουν αλάνθαστα την συνείδησι τῆς Εκκλησίας.
Παραθέτω προς ενημέρωση την Διακήρυξι τῆς ενότητος τοῦ πατρώου εορτολογικοῦ χώρου πού εῖχε αποτέλεσμα το Ενωτικό Συλλείτουργο Ρουμάνων – Ρώσσων – Ελλήνων επισκόπων.
Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Υ.Γ. (του αρχικού ιστολογίου, το οποίο όμως προσυπογράφουμε ταπεινά) Ζητούμεν να καταδικασθῆ η παναίρεσι τοῦ Οικουμενισμοῦ από την Σύνοδο τῆς Ιεραρχίας τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος τοῦ νέου εορτολογίου, διά να επιτευχθῆ η ενότητα τῶν πιστῶν.
Εδώ βέβαια κάποιοι θα γκρινιάξουν (και ήδη γκρινιάζουν). Θα που ίσως ότι η ένωση έγινε αφού πέθανε ο ιδρυτής της Συνόδου των Ενισταμένων μητροπολίτης Κυπριανός, που κάποτε είχε αποκοπεί από τη μερίδα του Καλλίνικου. Θα πουν επίσης ότι και πάλι έχουμε δύο σχισματικές παρατάξεις, οπότε είναι ένα συμβάν που δεν αφορά καθόλου στην πραγματική Εκκλησία του Χριστού, αλλά στο εσωτερικό ενός σχίσματος. Ίσως ανακαλυφθούν και σκοπιμότητες - οικονομικές ή άλλες, φιλοδοξίες π.χ. - ως βαθύτερα κίνητρα της ένωσης.
Δε γνωρίζουμε την καρδιά κανενός. Όμως ταπεινά και ειλικρινά συγχαίρουμε για την ένωση και ευχόμαστε ο Κύριος να βοηθήσει να αποτελέσει ένα βήμα για την ενότητα της Ορθοδοξίας.
Ας διαβάσουμε λίγα λόγια απ' όσα έγραψαν οι εμπλεκόμενοι.
Από εδώ
Ύμνον και ευχαριστίαν ανέπεμψε προς τον Δομήτορα της Εκκλησίας Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν ανέπεμψε σήμερα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, στο Συνοδικό Συλλείτουργο που τελέσθηκε στην ιστορική Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου Παιανίας.
Προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Γ.Ο.Χ. Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Καλλινίκου, και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νέας Υόρκης και Ανατολικής Αμερικής κ. Αγαθαγγέλου (*), Προέδρου της Ι. Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς, η Ιερά Σύνοδος επισφράγισε την Ενότητα και την Κοινωνία, τόσο με τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς της άλλοτε εκκλησιαστικής κοινότητος των «Ενισταμένων» αλλά και με τους εκπροσώπους της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ρουμανίας και αυτούς της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς.
Στο συλλείτουργο έλαβαν μέρος εκτός των δυο Προκαθημένων, δεκαέξι Μητροπολίτες και Επίσκοποι.
Μέγα το πλήθος των πιστών που ένωσε τις προσευχές του με την ηγεσία της Εκκλησίας μας, σε ένα Συλλείτουργο που προέταξε την ανάγκη της Ενότητος και της κοινής Μαρτυρίας.
(*) "Συγχώρησις": Πρόκειται για ομάδα αποσχισθείσα από τη Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς μετά την αποκατάσταση της ενότητάς της με το Πατριαρχείο Μόσχας. Περισσότερα εδώ.
Μερικά κείμενα σε μορφή pdf από την ιστοσελίδα των τέως Ενισταμένων:
ΚΟΙΝΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ:
Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Θέματα Δογματικὰ καὶ Κανονικὰ (Μάρτιος 2014)
Όσο και αν κάποιος ίσως διαφωνεί σε πολλά σημεία με το παραπάνω κείμενο, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα γόνιμης αυτοκριτικής για την καθ' ημάς Εκκλησία, η οποία καταγγέλλεται σ' αυτό για οικουμενισμό, εμπλοκή με τη μασονία, εκκοσμίκευση και χλιαρότητα. Η "κρατούσα" Ορθόδοξη Εκκλησία του ν.ημ. και του π.ημ. διαθέτει πολλούς αυθεντικούς πνευματικούς αγωνιστές και θεοφόρους γέροντες. Όμως στο σώμα της έχουν εισβάλει όλες οι παραπάνω πνευματικές ασθένειες και, παρά τον τιτάνιο αγώνα πλήθους ορθοδόξων για τη θεραπεία της, η κατάστασή μας είναι ανησυχητική.
Ας μην αυταπατώμεθα λοιπόν κι ας σκεφτούμε το μέλλον της ορθόδοξης χριστιανοσύνης. Αν δεν εμπιστευόμαστε τους παλ/τες, ας γίνουμε καλύτεροι.
Ανάλογες πληγές φυσικά υπάρχουν και στο σώμα του παλαιοημερολογιτικού κινήματος.
Δεν υπάρχει πλέον Ιερά Σύνοδος Ενισταμένων, αλλά Ιερά Μητρόπολις Ωρωπού και Φυλής
Ἐπίσημος Ἐνημέρωσις γιὰ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἕνωσιν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος τῶν Ἐνισταμένων
ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ
Από το ιστολόγιο Κρυφό ΣχολειόΣΧΟΛΙΟ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": Διαβάσαμε στο ιστολόγιο του εκλεκτού θεολόγου κ. Νικολάου Σαββόπουλου το παρακάτω ωραιότατο κείμενο (εδώ) και το δημοσιεύουμε ασμένως!
Το ενωτικό συλλείτουργο την Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως [2014] τοῦ πατρώου εορτολογικοῦ χώρου μᾶς φέρνει εις τον νοῦν το 17ο κεφάλαιο τοῦ κατά Ιωάννην Ευαγγελίου. Στο στίχο 11 (ίνα ῶσιν έν καθώς ημείς) παρακαλεῖ ο Κύριος για την ενότητα «εν τῆ δόξη τοῦ Χριστοῦ», πού δίδεται στους αγίους και είναι παροῦσα πραγματικότητα μέσα στην Εκκλησία, και όχι για την μελλοντική ενότητα τῶν διαφόρων ομολογιῶν με την Ορθοδοξία. Κατ’ αρχάς ο λόγος για την ένωσι τῶν «Εκκλησιῶν» είναι θεολογικά αδόκιμος, αφοῦ η Εκκλησία, ως Σῶμα Χριστοῦ, δεν έχει ποτέ σχισθῆ. Μόνον οι άνθρωποι έχουν αποσχισθή από την Εκκλησία, που είναι η Αλήθεια.
Η φρᾶσι «ίνα ῶσιν έν», παρατηρεῖ κανείς ότι συνδέεται αμέσως με το «καθώς ημεῖς», με το «εν ημῖν», με την δόξα τοῦ Πατρός, τοῦ Υιοῦ και τοῦ Αγίου Πνεύματος. Η σύνδεσι αυτή μᾶς δίδει την πραγματική ερμηνεία τοῦ χωρίου. Συγκεκριμένα, η ενότητα τῶν πιστῶν είναι αληθινή όταν συνδέεται με το «καθώς ημεῖς», όταν δηλ. είναι Τριαδική. Ο Κύριος το είπε ξεκάθαρα: «ίνα πάντες έν ῶσιν, καθώς Σύ πάτερ, εν εμοί καγώ εν Σοί». Στην αρχιερατική προσευχή δεν γίνεται λόγος για μια εξωτερική ενότητα, πού είναι αποτέλεσμα εξωτερικῶν προσπαθειῶν και γνωρισμάτων και πού είναι προσδοκία τοῦ μέλλοντος, αλλά για ενότητα στο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ πού δόθηκε την ημέρα τῆς Πεντηκοστῆς και είναι παροῦσα πραγματικότητα. Αυτή την ενότητα εβίωσαν οι Άγιοι Πατέρες. Γι’ αυτό η διδασκαλία τους δεν είναι φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά αποκάλυψι τοῦ Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η βασική διαφορά μεταξύ τῶν αιρετικῶν και τῶν Αγίων Πατέρων. Η εμπειρία τῆς Εκκλησίας διατυπώνεται σε κάθε χρονική περίοδο από τους αγίους, χωρίς να αλλοιώνεται και χωρίς να διαφοροποιεῖται από όλη την διδασκαλία τῶν προηγουμένων πατέρων. Όταν έχουμε διαφοροποίηση, τότε έχουμε παρέκκλισι. Άρα αίρεσι.
Τέλος στο διάλογο για την ένωσι πρέπει να συμμετέχουν σύγχρονοι άγιοι πατέρες, πού θεωρούν την δόξα τοῦ Θεοῦ, πού έχουν προσωπικές εμπειρίες θεώσεως, πού έχουν έτσι κοινωνία με όλους τους Αγίους Πατέρας και επομένως εκφράζουν αλάνθαστα την συνείδησι τῆς Εκκλησίας.
Παραθέτω προς ενημέρωση την Διακήρυξι τῆς ενότητος τοῦ πατρώου εορτολογικοῦ χώρου πού εῖχε αποτέλεσμα το Ενωτικό Συλλείτουργο Ρουμάνων – Ρώσσων – Ελλήνων επισκόπων.
Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Υ.Γ. (του αρχικού ιστολογίου, το οποίο όμως προσυπογράφουμε ταπεινά) Ζητούμεν να καταδικασθῆ η παναίρεσι τοῦ Οικουμενισμοῦ από την Σύνοδο τῆς Ιεραρχίας τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος τοῦ νέου εορτολογίου, διά να επιτευχθῆ η ενότητα τῶν πιστῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου