Φωτ. από εδώ |
«Σήμερα, στην χριστιανική οικουμένη, και σε διεθνή κλίμακα, διεξάγονται κάπου σαράντα διμερείς διάλογοι, στους οποίους εμπλέκονται, σε επίσημο εκκλησιαστικό επίπεδο, η Ορθόδοξη Εκκλησία στο σύνολό της, όλες οι αντι-Χαλκηδόνιες Ανατολικές Εκκλησίες, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η Αγγλικανική Κοινωνία, η Εκκλησία των Παλαιοκαθολικών, τα δύο μείζονα εκκλησιαστικά σχήματα που προέκυψαν από την Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνος, τουτέστι των Λουθηρανών και των Μετερρυθμισμένων (Καλβινιστών, Ζβιγγλιανών, Κονγκρεγκασιοναλιστών), οι νεώτερες Προτεστανικές Ομολογίες των Μεθοδιστών, Βαπτιστών, Μεννονιτών, Οπαδών του Χριστού, και ωρισμένα ρεύματα του νεοφανούς, και αλματωδώς εξαπλούμενου σε όλα τα πλάτη και μήκη της υφηλίου, Πεντηκοστιανού κινήματος» (από εδώ).
Ο ορθόδοξος κόσμος, ή έστω ένα μεγάλο μέρος του, βασανίζεται από το ερώτημα: τι είναι οι ορθόδοξοι κληρικοί και λαϊκοί, που μετέχουν στους διαχριστιανικούς, αλλά και τους διαθρησκειακούς διαλόγους, ως εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των άλλων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών; Προδότες της Ορθοδοξίας, που εγκαταλείπουν σταδιακά την Αλήθεια για χάρη μιας "διαχριστιανικής" ή πανθρησκειακής σύγκλισης, ή ομολογητές της Ορθοδοξίας, που διατυπώνουν το λόγο της Αληθείας στα ώτα των ετεροδόξων και αλλοθρήσκων;
Οι συμμετέχοντες στους διαλόγους ορθόδοξοι αρνούνται την κατηγορία περί οικουμενισμού και κανείς δεν κηρύττει ευθέως αίρεση, δηλ. εξίσωση της Ορθοδοξίας με τις διάφορες αιρέσεις και θρησκείες. Οι πολέμιοι του οικουμενισμού, από την άλλη, δεν αρνούνται την αναγκαιότητα των διαλόγων, αλλά απορρίπτουν τον τρόπο που διεξάγονται, θεωρώντας (με άφθονα τεκμήρια) ότι συνιστούν άτακτη υποχώρηση από την Αλήθεια και προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά στο έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας.
Φρονώ ταπεινά ότι το πρόβλημα θα λυθεί σε μεγάλο βαθμό, αν δημοσιευτούν τα πρακτικά όλων αυτών των διαλόγων και τεθούν υπόψιν κάθε ενδιαφερόμενου. Αν δημοσιευτούν πρωτίστως στην πρωτότυπη γλώσσα, στην οποία καταγράφηκαν, και στη συνέχεια, κατά το δυνατόν, ας μεταφραστούν στην ελληνική.
Ομολογώ ότι δε γνωρίζω αν ήδη έχουν εκδοθεί ή δημοσιευτεί τέτοια πρακτικά (οπότε κομίζω γλαύκα). Βλέπουμε π.χ. βιβλία όπως αυτό, που βασίζονται σε μελέτη των πρακτικών, αλλά εκδόσεις των ίδιων των πρακτικών υπάρχουν; Όμως, τελικά, αυτό θα είναι και το τεκμήριο της στάσης των εκπροσώπων της Ορθοδοξίας απέναντι στους αλλοδόξους και αλλοθρήσκους, ώστε να μην πλανώνται μύθοι, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά!...
Εξυπακούεται ότι η Εκκλησία δεν είναι κάποια "μυστική υπηρεσία", ώστε να επιθυμεί να διατηρεί σφραγισμένα τα πρακτικά των διαλόγων που διεξάγει. Κλήρος και λαός συναποτελούν ένα σώμα, οι δε συμμετέχοντες στους διαλόγους ως εκπρόσωποι αυτού του σώματος (οφείλουν να) ενεργούν.
Αναμένουμε λοιπόν, αν και όχι με πολλές ελπίδες... Αν σφάλλουμε και έχουν ήδη εκδοθεί αυτά τα πρακτικά, παρακαλώ θερμά να μας το υποδείξουν οι ενήμεροι.
Διατελούμε ταπεινά, με αγάπη Χριστού προς όλους, ορθοδόξους και μη.
2 σχόλια:
Σωστός ο τρόπος σκέψης διαχειριστή εύγε!!
Μακάρι. Σας ευχαριστώ. Είναι ενθαρρυντικό και παρήγορο το σχόλιό σας.
Ο Θεός μαζί σας, και με όλο τον κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου